Aller au contenu

doudouye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye 1

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « doudouye », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin
et femrin
doudouye doudouyes

doudouye femrin

  1. ki s’ plind d’ on rén di doleur.

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
doudouye doudouyes

doudouye femrin

  1. onk ki s’ plind d’ on rén di doleur.
    • doudouye èm-n ome, dji nel a ddja toutchî k’ i creye.
Ratourneures
[candjî]
  1. grand-mere doudouye, va ! : dijhêye po rire k’ on dit a ene pitite feye ki brai u ki creye po rén, come s’ elle aveut må ene sadju.
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
doudouye

Etimolodjeye 2

[candjî]

Bodje « douye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
doudouye doudouyes

doudouye femrin

  1. feme ene miete ronde.
Sinonimeye
[candjî]
Ortografeyes
[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
[candjî]
doudouye

Etimolodjeye 3

[candjî]

Bodje « douye ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
doudouye doudouyes

doudouye femrin

  1. dobleure (volêye di côps et pierdaedje sins rispiter).
Ortografeyes
[candjî]
Ratournaedjes
[candjî]
doudouye