Bresjes

Bresjes (Nederlands: Breskens) is 'n durp in de gemeênte Sluus mie 4.630 inweuners (2023). Bresjes is et durp van de vissers. De mjiste mens'n kenn Bresjes deu da et ihn de Twidde Weareldoôrlog deu zwaare bombardement'n is hetroffn. Da wor nog elk jaor herdacht. Toet an april 1970 was Bresjes een eihe gemeênte, weernae 't toet an 2003 deel uutmikte van de gemeênte Wòsburg.

Oek ken vee mens'n bresjes van de Visserijfjistn natuurlik. En hrwot fjist waabie hezelligeid, vis ehn bier vah hrwot belang zihn. Ihn de vorige jiw'n leevende Bresjes puur op de vis moah tehenwoordig leef t'n nelft van Bresjes oek op de toerist'n. Ihn de zeumer ist en echte trekpleister voo vee buut'nlanders.

Ahn de kust ligt de welbekende koaje vahn Bresjes, waah nog steeds volop de vis bihn wor ghaaln. Bresjes licht tehenover Vlissieng’n. Da hieng’n de Bressiaonders vaok nao toe om te wienkel’n. Je mos dan mêê de bwôôt mêê. As je op’t riejdek blêêf, dan kostn ’t niks, mao hieng je naobôôv’n an dek dan os je betaol’n.

De voebalclub van Bresjes is VV Breskens. Bresjes speel in zwart-wit tenue, mao die sokk’n èn alle kleur’n van de regenboge.

Geschiedenisse

Bresjes ontstong ant ende van de Middeleêuwen, toe in het voorjaar van 1487 de schorren an de Schelde deu keizer Maximiliaan van Oôstenrijk in leen wiere uutgegeven an 'ertog Philips van Kleef om te bedieken. In 1510 was de bedieking van de polder van Breskenssandt klaer en in 1517 wier het durp Bresjes gesticht. Nie vee laeter wier ok de polder van Nieu Breskens bediekt. Laeter volgden nog de Barbarapolder, en de Kleefsepolder. In 1585 wiere in de strijd tegen de Spanjaerden de polders onger waeter gezet. Pas nae de verovering van Sluus in 1604 deu prins Maurits worre de polders wier herdiekt.

Bresjes wor deu de geallieerden 'ebombardeerd op 11 september van het jaor 1944. Awast da de plekke was 'eëvacueerd valle d'r toch nog 199 slachtoffers.

Mensenlevens waoren d'r in 1953 in West Zêêuws-Vlaonderen niet te betreuren. Je zag gêên kaoie meer, mar Bresjes is eigelek voor die ramp gespaord gebleven. En omdat 't in de andere stikken van Zêêland zô erg was, bin die vissers onmiddellek daor naor toe gegaon, en hebben ze hêêl wat mensen nog van de daoken kunnen haolen.