Kerberos (maan)
.jpg) Kerberos soos op 14 Julie 2015 afgeneem deur New Horizons op 'n afstand van 396 100 km. | |
| Ontdekking[1] | |
|---|---|
| Ontdek deur | Mark R. Showalter et al. |
| Datum | 28 Junie 2011 |
| Alternatiewe name | S/2011 P 1, P4 |
| Etimologie | Kerberos |
| Wentelbaaneienskappe[1] | |
| Wentelperiode | 32,1±0,3 d |
| Baanhelling | ≈ 0 |
| Satelliet van | Pluto |
Fisiese eienskappe |
|
| Gem. radius | 6 km x 2 km[2] |
| Skynmagnitude | 26,1±0,3[1] |
Kerberos is 'n klein natuurlike satelliet (maan) van die dwergplaneet Pluto. Die ontdekking van Kerberos deur M.R. Showalter (wat op 20 Julie 2011 aangekondig is), volg op die ontdekking van Charon in 1978, Nix en Hidra in 2005, en maak dit die vierde bekende maan van Pluto.[1]
Die maan is genoem na Kerberos, die bewaker van die onderwêreld in die Griekse mitologie. Die ander mane van Pluto (Charon, Styx, Nix en Hidra) het ook name uit die Griekse mitologie gekry wat met die onderwêreld verband hou.
Fisiese eienskappe
[wysig | wysig bron]Kerberos het ’n tweelobbige vorm en is sowat 11,9 km op sy breedste en 4,5 km op sy smalste. Dit het ’n albedo soortgelyk aan die ander drie kleiner mane. Tot met die verbyvlug van New Horizons is geglo Kerberos is groter en donkerder.[3]
Nes die ander klein mane het Kerberos nie ’n sinchroniese rotasie nie; sy rotasieperiode was sowat 5,33 dae met die New Horizons-verbyvlug, hoewel dit vinnig oor geologiese tydskale wissel.[4]
Wentelbaan
[wysig | wysig bron]Animasie van Pluto-mane om die dwergplaneet se barisentrum
Waarnemings dui op ’n ronde, ekwatoriale wentelbaan met ’n radius van sowat 58 000 km.[5] Kerberos draai tussen Nix en Hidra om Pluto en voltooi rofweg elke 32,1 dae ’n omwenteling.[1][6] Dit is naby ’n 1:5-resonansie met Charon, met ’n tydsafwyking van omtrent 0,7%.
Nes met die naby-resonansies tussen Nix of Hidra en Charon (onderskeidelik 1:4 en 1:6), sal nog inligting oor Kerberos se wentelbaan nodig wees om te bepaal hoe naby hierdie verhouding aan ’n ware resonansie is.
Oorsprong
[wysig | wysig bron]Nes met Pluto se ander mane[7] word vermoed Kerberos is saamgestel uit ruimteafval ná ’n groot botsing tussen Pluto en ’n ander voorwerp in die Kuipergordel. ’n Soortgelyke groot impak het volgens die "botsinghipotese" die Maan gevorm.[8]
Verkenning
[wysig | wysig bron]Die New Horizons-ruimtetuig het foto's van Kerberos geneem tydens sy verbyvlug van die Pluto-stelsel op 14 Julie 2015. Die eerste foto van die maan is drie maande later, op 22 Oktober, gepubliseer. Dit is die laaste maan van Pluto waarvan ’n foto uitgereik is.[9]
Sien ook
[wysig | wysig bron]Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Showalter, M. R.; Hamilton, D. P. (20 Julie 2011). "New Satellite of (134340) Pluto: S/2011 (134340) 1". Central Bureau for Astronomical Telegrams (in Engels). Internasionale Astronomiese Unie. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Mei 2020. Besoek op 20 Julie 2011.
- ↑ "Nuwe inligting by Nasa". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Oktober 2015. Besoek op 26 Oktober 2015.
- ↑ "Kerberos Revealed". pluto.jhuapl.edu. NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute. 22 Oktober 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Oktober 2018. Besoek op 22 Oktober 2015.
- ↑ "DPS 2015: Pluto's small moons Styx, Nix, Kerberos, and Hydra [UPDATED]". www.planetary.org (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 September 2019. Besoek op 6 Januarie 2019.
- ↑ Showalter, M. R.; Hamilton, D. P. (3 Junie 2015). "Resonant interactions and chaotic rotation of Pluto's small moons". Nature. 522 (7554): 45–49. Bibcode:2015Natur.522...45S. doi:10.1038/nature14469. PMID 26040889.
- ↑ Lakdawalla, E. (20 Julie 2011). "A fourth moon for Pluto". planetary.org/blog (in Engels). The Planetary Society. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 April 2012. Besoek op 20 Julie 2011.
- ↑ Stern, S. A.; Weaver, H. A.; Steff, A. J.; Mutchler, M. J.; Merline, W. J.; Buie, M. W.; Young, E. F.; Young, L. A.; Spencer, J. R. (23 Februarie 2006). "A giant impact origin for Pluto's small moons and satellite multiplicity in the Kuiper belt" (PDF). Nature. 439 (7079): 946–948. Bibcode:2006Natur.439..946S. doi:10.1038/nature04548. PMID 16495992. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 19 Januarie 2012. Besoek op 20 Julie 2011.
{{cite journal}}: Onbekende parameter|deadurl=geïgnoreer (hulp) - ↑ Boyle, A. (20 Julie 2011). "Scientists spot Pluto's fourth moon". Cosmic Log on msnbc.com (in Engels). msnbc.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Julie 2012. Besoek op 20 Julie 2011.
- ↑ Talbert, Tricia. "Last of Pluto's Moons – Mysterious Kerberos – Revealed by New Horizons". Nasa (in Estnies). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Junie 2019. Besoek op 23 Oktober 2015.