Перайсці да зместу

Андрэй Вітальевіч Каратаеў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Андрэй Віталевіч Каратаеў
руск.: Андрей Коротаев
Дата нараджэння 17 лютага 1961(1961-02-17) (63 гады)
Месца нараджэння Масква
Грамадзянства
Род дзейнасці эканаміст, антраполаг, геапалітык, гісторык эканомікі, гісторык, палітолаг, пісьменнік, сацыёлаг, дэмограф, прафесар, матэматык, філосаф
Навуковая сфера макраэканоміка, гісторыя краін Блізкага Усходу, свет-сістэмныя даследаванні
Месца працы Інстытут усходазнаўства РАН, РДГУ, Інстытут Афрыкі РАН, МДУ, НДУ ВШЭ
Навуковая ступень доктар гістарычных навук, доктар філасофіі
Навуковае званне прафесар
Альма-матар
Вядомы як распрацоўшчык матэматычнай мадэлі сцэнарыяў дэмаграфічнай будучыні Расіі; адкрывальнік і інтэрпрэтатар феномену квадратычна-гіпербалічнага росту сусветнага ВУП (да 1973 года) і стваральнік матэматычных мадэляў «Арабскай вясны» і развіцці Свет-Сістэмы
Сайт Асабістая старонка на сайце РДГУ; Асабістая старонка на сайце НДУ ВШЭ
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэй Вітальевіч Каратаеў (нар. 17 лютага 1961, Масква) — расійскі навуковец, працы якога носяць міждысцыплінарны характар і даследуюць шырокі спектр пытанняў дэмаграфіі, сацыялогіі, гісторыі, эканомікі, футуралогіі, ісламазнаўства, арабістыкі, афрыканістыкі, палеанталогіі, эвалюцыйнай біялогіі, Вялікі Гісторыі, фалькларыстыкі, культурнай антрапалогіі, матэматычнага мадэлявання, сістэмнага аналізу і г. д. Стваральнік матэматычнай мадэлі дэмаграфічнага будучыні Расіі, якая дазволіла прапанаваць абгрунтаваныя рэкамендацыі па выхадзе з расійскага дэмаграфічнага крызісу. Аўтар аднаго з найбольш пераканаўчых матэматычных тлумачэнняў закона гіпербалічнага росту колькасці насельніцтва Зямлі і феномена «Арабскай вясны»[1], стваральнік тэорыі нелінейнай сацыяльнай эвалюцыі[2]. У апошнія гады ім быў зроблены асабліва сур'ёзны ўклад у распрацоўку агульнай тэорыі сацыяльнай эвалюцыі, наогул, і ў даследаванне эвалюцыі Свет-Сістэмы, у прыватнасці.

Галоўны навуковы супрацоўнік Інстытута ўсходазнаўства РАН. Загадчык кафедры сучаснага Усходу РГГУ, д.г.н., прафесар. Прафесар Факультэта глабальных працэсаў МДУ. Вядучы навуковы супрацоўнік Інстытута Афрыкі РАН. Сурэдактар міжнародных часопісаў Social Evolution & History і Journal of Globalization Studies. Каардынатар Праекту «Комплексны сістэмны аналіз і мадэляванне сусветнай дынамікі» Прэзідыума РАН (сумесна з А. А. Акаевым і Г. Г. Малинецким)[3]. Лаўрэат Фонду садзейнічання айчыннай навуцы ў намінацыі «Лепшыя эканамісты Расійскай акадэміі навук» (2006). Узнагароджаны медалём Н. Д. Кандрацьева (адной з самых прэстыжных расійскіх узнагарод у галіне эканомікі) за цыкл даследаванняў доўгіх хваль у эканамічным развіцці [1] Архівавана 12 кастрычніка 2013..

Зноскі