Чарлз Райс

Чарлз Райс
Чарлз Райс
Дата нараджэння	25 жніўня 1952 (72 гады)
Месца нараджэння	Сакрамента, акруга Сакрамента[d], Каліфорнія, ЗША;
Грамадзянства	ЗША;
Род дзейнасці	вірусолаг, даследчык
Навуковая сфера	Hepatitis C virus[d] і гепатыт C
Месца працы	Ракфелераўскі ўніверсітэт;
Альма-матар	Каліфарнійскі ўніверсітэт у Дэйвісе; Rio Americano High School[d];
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША; Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі; American Academy of Microbiology[d];
Узнагароды	прэмія Ласкера — Дэбейкі за клінічныя медыцынскія даследаванні[d] (2016) M. W. Beijerinck Prize for Virology[d] (2007) InBev-Baillet Latour Health Prize[d] (2016) Robert Koch Prize[d] (2015)
Сайт	rockefeller.edu/our-scie…
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Чарлз Моэн Райс (англ.: Charles M. Rice; нар. 25 жніўня 1952(1952-08-25)^[1], Сакрамента) — амерыканскі вірусолаг і лаўрэат Нобелеўскай прэміі, яго галоўнай сферай даследаванняў з’яўляецца вірус гепатыту С. З’яўляецца прафесарам вірусалогіі ва Універсітэце Ракфелера ў Нью-Ёрку і ад’юнкт-прафесарам Карнельскага ўніверсітэта і Медыцынскай школы Вашынгтонскага ўніверсітэта.

Райс з’яўляецца членам Амерыканскай асацыяцыі развіцця навукі, членам Нацыянальнай акадэміі навук ЗША і быў прэзідэнтам Амерыканскага таварыства вірусалогіі з 2002 па 2003 год. У 2016 годзе разам з Ральфам Бартэншлагерам і Майклам Сафія ён атрымаў прэмію Ласкера-ДэБейкі за клінічныя медыцынскія даследаванні^[5]^[6]. Разам з Майклам Хаўтанам і Харві Алтэрам ён быў узнагароджаны Нобелеўскай прэміяй па фізіялогіі і медыцыне 2020 года «за адкрыццё віруса гепатыту С»^[7]^[8].

Ранняе жыццё і адукацыя

Нарадзіўся 25 жніўня 1952 года ў Сакрамента, штат Каліфорнія^[9]^[10].

Райс атрымаў ступень бакалаўра па заалогіі ў Каліфарнійскім універсітэце ў Дэвісе ў 1974 годзе. У 1981 годзе атрымаў ступень доктара філасофіі біяхіміі ў Каліфарнійскім тэхналагічным інстытуце, дзе вывучаў РНК-вірусы ў лабараторыі Джэймса Штрауса. Затым заставаўся ў Каліфарнійскім тэхналагічным інстытуце на працягу чатырох гадоў, каб зрабіць доктарскае даследаванне^[11]^[12].

Кар’ера

Пасля аспірантуры Райс разам са сваёй даследчай групай у 1986 годзе пераехаў у Школу медыцыны Вашынгтонскага ўніверсітэта, дзе заставаўся да 2001 года^[7].

Райс з’яўляецца прафесарам ва Універсітэце Ракфелера з 2001 года. Таксама з’яўляецца ад’юнкт-прафесарам Школы медыцыны Вашынгтонскага універсітэта і Карнэльскага ўніверсітэта. Працаваў у камісіях Упраўлення па кантролі за прадуктамі і лекамі Нацыянальнага інстытута аховы здароўя і Сусветнай арганізацыі аховы здароўя^[11].

Райс быў рэдактарам Journal of Experimental Medicine з 2003 па 2007 год, Journal of Virology з 2003 па 2008 год і PLoS Pathogens з 2005 года па цяперашні час. Аўтар больш чым 400 рэцэнзуемых публікацый^[11].

Даследаванні

Падчас працы ў Калтэхе, ён удзельнічаў у даследаванні геному віруса ліхаманкі Сіндбіс і ўстанаўленні флавівірусаў як уласнага сямейства вірусаў. Штам віруса жоўтай ліхаманкі, які ён выкарыстаў для гэтай працы, у рэшце рэшт быў выкарыстаны для распрацоўкі вакцыны супраць жоўтай ліхаманкі. Даследуючы вірус ліхаманкі Сіндбіс у Вашынгтонскім універсітэце ў Сэнт-Луісе, Райс апісаў, як ён вырабляе РНК інфекцыйнага флавівіруса ў лабараторыі ў артыкуле 1989 года, апублікаваны ў The New Biologist. Дакумент прыцягнуў увагу Стывена Файнстана, які вывучаў вірус гепатыту С, і прапанаваў Райсу выкарыстаць гэтую тэхніку для распрацоўкі вакцыны супраць гепатыту С. У 1997 годзе Райс культываваў першы інфекцыйны клон віруса гепатыту С для выкарыстання ў даследаваннях на шымпанзэ, у якіх вірус таксама быў эндэмічны. У 2005 годзе Райс таксама ўдзельнічаў у камандзе, якая вынайшла, што штам вострай формы віруса, ідэнтыфікаваны ў чалавека-пацыента, можа быць вымушаны рэплікавацца ў лабараторных умовах. Унёсак Райса ў даследаванні гепатыту С прынёс яму шмат узнагарод^[10].

Узнагароды

1986 — Стыпендыя дабрачыннага фонду Pew Charitable Trust^[13]
2004 — Абраны членам Амерыканскай асацыяцыі садзейнічання развіццю навукі^[14]
2005 — Абраны членам Нацыянальнай акадэміі навук ЗША^[15]
2005 — Абраны членам Амерыканскай акадэміі мікрабіялогіі^[16]
2007 — Вірусалагічная прэмія М. В. Беерынка^[17]
2015 — Прэмія Роберта Коха^[18]
2016 — Прэмія здароўя Артуа-Бае Латура^[19]
2016 — Прэмія Ласкера^[12]
2020 — Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне^[7]

Зноскі

↑ ^а ^б nobelprize.org — Nobel Foundation. Праверана 3 кастрычніка 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1781959"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q23684016"></a>
↑ www.nasonline.org Праверана 10 кастрычніка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q107213150"></a>
↑ https://www.aaas.org/fellows/listing?field_last_name_value=&name_combine=&field_institutional_affiliation_value=&field_address_city=&field_address_administrative_area=All&field_address_country_code=All&field_year_elected=&field_primary_aaas_section=&field_status_value=All&field_year_status_changed_value=&page=254 Праверана 10 кастрычніка 2020.
↑ https://asm.org/Articles/2020/October/Nobel-Prize-Awarded-to-Power-Trio-of-ASM-Contribut Праверана 9 кастрычніка 2020.
↑ The Rockefeller University » Scientists & Research (нявызн.). rockefeller.edu.
↑ 2016 Lasker~DeBakey Clinical Medical Research Award: Hepatitis C replicon system and drug development (нявызн.). The Lasker Foundation.
↑ ^а ^б ^в Press release: The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2020 (нявызн.). Nobel Foundation.
↑ "Nobel Prize in Medicine Awarded to Scientists Who Discovered Hepatitis C Virus".
↑ Freund, Alexander. Nobelpreis für Medizin geht an Hepatitis-C-Entdecker (нявызн.). Deutsche Welle (5 кастрычніка 2020). Праверана October 5, 2020.
↑ ^а ^б Nair, P. (April 18, 2011). "Profile of Charles M. Rice". Proceedings of the National Academy of Sciences. 108 (21): 8541–8543. Bibcode:2011PNAS..108.8541N. doi:10.1073/pnas.1105050108. PMC 3102406. PMID 21502493.
↑ ^а ^б ^в Rice, Charles M.. Curriculum Vitae: Charles M. Rice (нявызн.)(недаступная спасылка). Fonds Baillet Latour (31 студзеня 2016). Архівавана з першакрыніцы 14 лютага 2019. Праверана 22 снежня 2021.
↑ ^а ^б Charles M. Rice wins Lasker Award for groundbreaking work on the hepatitis C virus (нявызн.). The Rockefeller University (13 верасня 2016).
↑ Charles M. Rice, Ph.D. (нявызн.). Pew Trusts.
↑ Elected Fellows (нявызн.). AAAS.org.
↑ Charles Rice (нявызн.). National Academy of Science.
↑ Nobel Prize Awarded to Power Trio of ASM Contributors (нявызн.). ASM.org.
↑ CHARLES RICE (нявызн.)(недаступная спасылка). KNAW. Архівавана з першакрыніцы 26 ліпеня 2020. Праверана 22 снежня 2021.
↑ Robert-Koch-Preis (нявызн.)(недаступная спасылка). Robert Koch Stiftung. Архівавана з першакрыніцы 13 лістапада 2017. Праверана 22 снежня 2021.
↑ THE BAILLET LATOUR HEALTH PRIZE - 2018 HISTORICAL BACKGROUND (нявызн.). FRNS.

[_d5f0d4ee985eea97-1] а ^б nobelprize.org — Nobel Foundation. Праверана 3 кастрычніка 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1781959"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q23684016"></a>

[_2494da79fc8bfaf6-2] www.nasonline.org Праверана 10 кастрычніка 2020.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q107213150"></a>

[_2243288975e5ebc5-3] ttps://www.aaas.org/fellows/listing?field_last_name_value=&name_combine=&field_institutional_affiliation_value=&field_address_city=&field_address_administrative_area=All&field_address_country_code=All&field_year_elected=&field_primary_aaas_section=&field_status_value=All&field_year_status_changed_value=&page=254 Праверана 10 кастрычніка 2020.

[_2fb44fc97043a1a3-4] ttps://asm.org/Articles/2020/October/Nobel-Prize-Awarded-to-Power-Trio-of-ASM-Contribut Праверана 9 кастрычніка 2020.

[rockefeller-5] The Rockefeller University » Scientists & Research (нявызн.). rockefeller.edu.

[6] 2016 Lasker~DeBakey Clinical Medical Research Award: Hepatitis C replicon system and drug development (нявызн.). The Lasker Foundation.

[:1-7] а ^б ^в Press release: The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2020 (нявызн.). Nobel Foundation.

[8] "Nobel Prize in Medicine Awarded to Scientists Who Discovered Hepatitis C Virus".

[DW2-9] Freund, Alexander. Nobelpreis für Medizin geht an Hepatitis-C-Entdecker (нявызн.). Deutsche Welle (5 кастрычніка 2020). Праверана October 5, 2020.

[pmid21502493-10] а ^б Nair, P. (April 18, 2011). "Profile of Charles M. Rice". Proceedings of the National Academy of Sciences. 108 (21): 8541–8543. Bibcode:2011PNAS..108.8541N. doi:10.1073/pnas.1105050108. PMC 3102406. PMID 21502493.

[CV-11] а ^б ^в Rice, Charles M.. Curriculum Vitae: Charles M. Rice (нявызн.)(недаступная спасылка). Fonds Baillet Latour (31 студзеня 2016). Архівавана з першакрыніцы 14 лютага 2019. Праверана 22 снежня 2021.

[Lasker-12] а ^б Charles M. Rice wins Lasker Award for groundbreaking work on the hepatitis C virus (нявызн.). The Rockefeller University (13 верасня 2016).

[13] Charles M. Rice, Ph.D. (нявызн.). Pew Trusts.

[14] Elected Fellows (нявызн.). AAAS.org.

[15] Charles Rice (нявызн.). National Academy of Science.

[16] Nobel Prize Awarded to Power Trio of ASM Contributors (нявызн.). ASM.org.

[17] CHARLES RICE (нявызн.)(недаступная спасылка). KNAW. Архівавана з першакрыніцы 26 ліпеня 2020. Праверана 22 снежня 2021.

[18] Robert-Koch-Preis (нявызн.)(недаступная спасылка). Robert Koch Stiftung. Архівавана з першакрыніцы 13 лістапада 2017. Праверана 22 снежня 2021.

[19] THE BAILLET LATOUR HEALTH PRIZE - 2018 HISTORICAL BACKGROUND (нявызн.). FRNS.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]