From roz- + gonić.
- IPA(key): /rɔzˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
- Syllabification: roz‧go‧nić
rozgonić pf (imperfective rozganiać)
- (transitive) to scatter, to disperse, to break up
- Synonyms: rozegnać, rozpędzić
| Conjugation of rozgonić pf
|
| rozgonić
|
| rozgonię
|
rozgonimy
|
| rozgonisz
|
rozgonicie
|
| rozgoni
|
rozgonią
|
| rozgoni się
|
rozgoniłem,
-(e)m rozgonił
|
rozgoniłam,
-(e)m rozgoniła
|
rozgoniłom,
-(e)m rozgoniło
|
rozgoniliśmy,
-(e)śmy rozgonili
|
rozgoniłyśmy,
-(e)śmy rozgoniły
|
rozgoniłeś,
-(e)ś rozgonił
|
rozgoniłaś,
-(e)ś rozgoniła
|
rozgoniłoś,
-(e)ś rozgoniło
|
rozgoniliście,
-(e)ście rozgonili
|
rozgoniłyście,
-(e)ście rozgoniły
|
| rozgonił
|
rozgoniła
|
rozgoniło
|
rozgonili
|
rozgoniły
|
| rozgoniono
|
rozgoniłbym,
bym rozgonił
|
rozgoniłabym,
bym rozgoniła
|
rozgoniłobym,
bym rozgoniło
|
rozgonilibyśmy,
byśmy rozgonili
|
rozgoniłybyśmy,
byśmy rozgoniły
|
rozgoniłbyś,
byś rozgonił
|
rozgoniłabyś,
byś rozgoniła
|
rozgoniłobyś,
byś rozgoniło
|
rozgonilibyście,
byście rozgonili
|
rozgoniłybyście,
byście rozgoniły
|
rozgoniłby,
by rozgonił
|
rozgoniłaby,
by rozgoniła
|
rozgoniłoby,
by rozgoniło
|
rozgoniliby,
by rozgonili
|
rozgoniłyby,
by rozgoniły
|
| rozgoniono by
|
| niech rozgonię
|
rozgońmy
|
| rozgoń
|
rozgońcie
|
| niech rozgoni
|
niech rozgonią
|
| rozgoniony
|
rozgoniona
|
rozgonione
|
rozgonieni
|
rozgonione
|
| rozgoniwszy
|
| rozgonienie
|
- rozgonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgonić in Polish dictionaries at PWN
