Rubanda krucbekulo

Kiel legi la taksonomion Rubanda krucbekulo
Rubanda krucbekulo, masklo
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia Filumo: Ĥorduloj Chordata Klaso: Birdoj Aves Ordo: Paseroformaj Passeriformes Familio: Fringedoj Fringillidae Genro: Loxia Specio: 'L. leucoptera
Dunomo
Loxia leucoptera (Gmelin, 1789)
Konserva statuso
Konserva statuso: Malplej zorgiga
Aliaj Vikimediaj projektoj

La Rubanda krucbekulo, aŭ Blankaflugila krucbekulo en Nordameriko (Loxia leucoptera), estas mezgranda paserina birdo de la familio de Fringedoj en ties genro Carduelis aŭ grupo de krucbekuloj. Ĝi havas du subspeciojn, nome la Blankaflugila krucbekulo, Loxia leucoptera leucoptera, en Nordameriko, kaj la Durubanda krucbekulo, Loxia leucoptera bifasciata, en nordorienta Eŭropo kaj norda Azio.

Tiu holarktisa birdo reproduktiĝas en arbaroj de konifero de Alasko, Kanado, plej norda Usono kaj en Azio etende al nordorienta Eŭropo. Ili nestumas en koniferoj; la ino demetas 3-5 ovojn.

Tiu krucbekulo estas specio ĉefe de loĝantaj birdoj, sed malregule ili subitaperas suden se la manĝodisponeblo malabundas. La amerika raso ŝajne vagadas pli ofte ol la eŭrazia subspecio. Tiu specio formas arojn for de la reprodukta sezono, ofte en miksitaj kunmanĝantaroj kun aliaj krucbekuloj. Ĝi estas rara vizitanto de okcidenta Eŭropo, kutime samtempe kun subitapero de la Komuna krucbekulo.

La krucbekulo karakteras pro krucaj makzeloj pinte, kio havigas al la grupo ties komunan nomon. Ili estas specialistaj manĝantoj de strobiloj de koniferoj, kaj la malkutima bekoformo estas adapto por helpi la elprenon de semoj el la strobilo. La Rubanda krucbekulo havas fortan preferon por lariko (Larix), en Eŭrazio uzante la siberian larikon (Larix sibirica) kaj la dauran larikon (L. gmelinii), kaj en Nordameriko la orientan larikon (L. laricina) kaj la okcidentan larikon. Ili manĝas ankaŭ berojn de sorbuso Sorbus, kaj en Nordameriko, ankaŭ strobilojn de orienta cugo (Tsuga canadensis) kaj blanka piceo (Picea glauca).

Aspekto

Ino

Loxia leucoptera

Masklaj plenkreskuloj estas kutime ruĝaj al malhelrozaj, kaj inoj estas verdecaj al flavecaj, sed estas granda variado; ĉiukaze temas pri specio de klara seksa duformismo. Ambaŭsekse la dorso estas ĉu iom strieca ĉu iom malhela kaj la flugiloj kaj forfoforma vosto malhelaj al nigrecaj. Estas iom da malhelaj traokula strio kaj orelareo. Tiu specio estas pli facile identigebla ol aliaj krucbekuloj, ĉefe en Nordameriko, kie loĝas nur la Ruĝa krucbekulo kaj tiu specio, sed eĉ tiel necesas granda zorgo.

Ene de ties teritorio en Eŭrazio, tiu specio estas pli malgrandkapa kaj pli malgrandbeka ol la Granda krucbekulo kaj la Skota krucbekulo, tiele ke la ĉefa konfuziga specio tie kaj en Nordameriko estas la Komuna aŭ Ruĝa krucbekulo.

La ĉefa plumardistingo el la Komuna krucbekulo estas la tre markataj kaj kontrastaj blankaj flugilstrioj kiuj havigas al tiu specio ties komunan nomon kaj ankaŭ sama karaktero aperas en la latina scienca nomo kie leucoptera estas kunmetaĵo de du radikoj el la antikva greka kiuj signifas respektive ”blanka” kaj “flugiloj”. Estas ankaŭ blankaj pintoj en la triarangaj flugilplumoj kiu videblas ankaŭ ripoze. Maskla plenkreskulo estas ankaŭ iom pli brile (pli rozkolora) ruĝa ol aliaj masklaj krucbekuloj. Kelkaj Komunaj krucbekuloj foje montras ne tre markatajn blankajn flugilstriojn, tiele ke necesas granda zorgo por ĝusta identigo de tiu specio. La alvoko ĉip estas pli milda kaj alta ol tiu de la Komuna krucbekulo.

Alia krucbekulo en Hispaniolo estis iam traktata kiel subspecio, Loxia leucoptera megaplaga, sed ĝi estas nune traktata kiel distinga specio, nome Hispaniola krucbekulo, Loxia megaplaga. Ĝi asocias kun la Hispaniola pino, Pinus occidentalis, kaj diferencas el la Rubanda krucbekulo pro pli malhela plumaro kaj pli fortika beko.

Eksteraj ligiloj

• Cyberbirding: Bildoj de Rubanda krucbekulo Arkivigite je 2005-02-14 per la retarkivo Wayback Machine -
• Oiseaux

Plia legado

Libroj

• Benkman C. W. 1992. White-winged Crossbill (Loxia leucoptera). In The Birds of North America, No. 27. (A. Poole, P. Stettenheim, and F. Gill, Eds.). Philadelphia: The Academy of Natural Sciences; Washington, DC: The American Ornithologists’ Union.

Tezo

• Benkman CW. Ph.D. (1985). THE FORAGING ECOLOGY OF CROSSBILLS IN EASTERN NORTH AMERICA (AVES, BREEDING BEHAVIOR, MORPHOLOGY, CONIFERS). State University of New York at Albany, United States, New York.

Artikoloj

• Benkman CW. (1987). Crossbill Foraging Behavior Bill Structure and Patterns of Food Profitability. Wilson Bulletin. vol 99, no 3. p. 351-368.

• Benkman CW. (1987). Food Profitability and the Foraging Ecology of Crossbills. Ecological Monographs. vol 57, no 3. p. 251-267.

• Benkman CW. (1989). Intake Rate Maximization and the Foraging Behavior of Crossbills. Ornis Scandinavica. vol 20, no 1. p. 65-68.

• Benkman CW. (1990). Intake Rates and the Timing of Crossbill Reproduction. Auk. vol 107, no 2. p. 376-386.

• Benkman CW. (1994). Comments on the ecology and status of the hispaniolan crossbill (Loxia leucoptera megaplaga), with recommendations for its conservation. Caribbean Journal of Science. vol 30, no 3-4. p. 250-254.

• Benkman CW. (1997). Feeding behavior, flock-size dynamics, and variation in sexual selection in crossbills. Auk. vol 114, no 2. p. 163-178.

• Coady G. (2001). First nest record of white-winged crossbill in the greater Toronto area. Ontario Birds. vol 19, no 3. p. 101-111.

• Deviche P. (1997). Seasonal reproductive pattern of white-winged Crossbills in interior Alaska. Journal of Field Ornithology. vol 68, no 4. p. 613-621.

• Deviche P. (2000). Timing, pattern, and extent of first prebasic molt of White-winged Crossbills in Alaska. Journal of Field Ornithology. vol 71, no 2. p. 217-226.

• Deviche P & Hahn TP. (1995). SEasonal reproductive pattern of interior Alaska white-winged crossbills (Loxia leucoptera). American Association for the Advancement of Science, Arctic Division. p. Landscapes Human ecology, landscape ecology, earth system science.

• Deviche P & Sharp PJ. (2001). Reproductive endocrinology of a free-living, opportunistically breeding passerine (White-winged Crossbill, Loxia leucoptera). General and Comparative Endocrinology. vol 123, no 3. p. 268-279.

• Elmberg J. (1993). Song differences between North American and European White-winged Crossbills (Loxia leucoptera). The Auk. vol 110, no 2. p. 385.

• Eykhler V & Vasyukova TT. (1981). A New Species of the Genus Docophorulus Mallophaga Philopteridae from the White-Winged Crossbill Loxia-Leucoptera-Bifasciata. Entomological Review. vol 60, no 3. p. 99-101.

• Fischer S, Mauersberger G, Schielzeth H & Witt K. (1992). 1ST BREEDING RECORD OF 2-BARRED CROSSBILL (LOXIA-LEUCOPTERA) IN CENTRAL-EUROPE. Journal Fur Ornithologie. vol 133, no 2. p. 197-202.

• Gallant D. (2004). White-winged crossbills obtain forage from river otter Feces. Wilson Bulletin. vol 116, no 2. p. 181-184.

• Gordon P, Morlan J & Roberson D. (1989). First Record of the White-Winged Crossbill in California USA. Western Birds. vol 20, no 2. p. 81-88.

• Groth JG. (1992). Further Information on the Genetics of Bill Crossing in Crossbills. The Auk. vol 109, no 2. p. 383.

• Groth JG. (1992). White-Winged Crossbill Breeding in Southern Colorado with Notes on Juveniles Calls. Western Birds. vol 23, no 1. p. 35-38.

• Hahn TP, Pereyra ME & Sharbaugh SM. (2003). Effects of photoperiod on brain GnRH plasticity and peripheral reproductive physiology in three species of cardueline finches. Society for Neuroscience Abstract Viewer & Itinerary Planner. p. 611.

• Hahn TP, Pereyra ME, Sharbaugh SM & Bentley GE. (2004). Physiological responses to photoperiod in three cardueline finch species. General and Comparative Endocrinology. vol 137, no 1. p. 99-108.

• Hahn TP, Wingfield JC, Mullen R & Deviche PJ. (1995). ENDOCRINE BASES OF SPATIAL AND TEMPORAL OPPORTUNISM IN ARCTIC-BREEDING BIRDS. American Zoologist. vol 35, no 3. p. 259-273.

• Hobson KA & Bayne E. (2000). Breeding bird communities in boreal forest of western Canada: Consequences of "unmixing" the mixedwoods. Condor. vol 102, no 4. p. 759-769.

• Kepler AK, Kepler CB & Dod A. (1975). FIRST NEST RECORD OF WHITE-WINGED CROSSBILL IN HISPANIOLA. Condor. vol 77, no 2. p. 220-221.

• Koenig WD & Knops JMH. (2001). Seed-crop size and eruptions of North American boreal seed-eating birds. Journal of Animal Ecology. vol 70, no 4. p. 609-620.

• Latta SC, Sondreal ML & Brown CR. (2000). A hierarchical analysis of nesting and foraging habitat for the conservation of the Hispaniolan White-winged crossbill (Loxia leucoptera megaplaga). Biological Conservation. vol 96, no 2. p. 139-150.

• Latta SC, Sondreal ML & Mejia DA. (2002). Breeding behavior of the endangered Hispaniolan Crossbill (Loxia megaplaga). Ornitologia Neotropical. vol 13, no 3. p. 225-234.

• MacDougall-Shackleton SA, Deviche PJ, Crain RD, Ball GF & Hahn TP. (2001). Seasonal changes in brain GnRH immunoreactivity and song-control nuclei volumes in an opportunistically breeding songbird. Brain Behavior and Evolution. vol 58, no 1. p. 38-48.

• McNair DB. (1990). First Modern Record of White-Winged Crossbill in Georgia USA a Commentary. Oriole. vol 53, no 4. p. 49-50.

• Mundinger PC. (1979). Call Learning in the Carduelinae Ethological and Systematic Considerations. Systematic Zoology. vol 28, no 3. p. 270-283.

• Nankinov DN, Ilkov PG & Stoychev KS. (1999). White-winged crossbill (Loxia leucoptera bifasciata C. L. Brehm, 1827) in Bulgaria. Acta Zoologica Bulgarica. vol 51, no 1. p. 49-51.

• Oberle MW. (1986). First Modern Record of White-Winged Crossbill in Georgia USA. Oriole. vol 51, no 2-3. p. 25-27.

• Oberle MW & Hahn T. (1994). More on the White-winged crossbill in Georgia. Oriole. vol 59, no 1. p. 26-27.

• Parchman TL & Benkman CW. (2002). Diversifying coevolution between crossbills and black spruce on Newfoundland. Evolution. vol 56, no 8. p. 1663-1672.

• Parchman TL, Benkman CW & Britch SC. (2006). Patterns of genetic variation in the adaptive radiation of New World crossbills (Aves : Loxia). Molecular Ecology. vol 15, no 7. p. 1873-1887.

• Pereyra ME, Sharbaugh SM & Hahn TP. (2005). Interspecific variation in photo-induced GnRH plasticity among nomadic cardueline finches. Brain Behavior and Evolution. vol 66, no 1. p. 35-49.

• Pulliainen E. (2002). Chemical composition of the seed food of late-summer-breeding two-barred crossbills Loxia leucoptera. Aquilo Ser Zoologica. vol 30, p. 79-81.

• Sealy SG, Sexton DA & Collins KM. (1980). Observations of a White-Winged Crossbill Loxia-Leucoptera Invasion of Southeastern Manitoba Canada. Wilson Bulletin. vol 92, no 1. p. 114-116.

• Steinberg B & Tozer R. (2003). White-winged Crossbill predation by Blue Jay. Ontario Birds. vol 21, no 1. p. 34-37.

• Stradi R, Rossi E, Celentano G & Bellardi B. (1996). Carotenoids in bird plumage: The pattern in three Loxia species and in Pinicola enucleator. Comparative Biochemistry and Physiology B-Biochemistry & Molecular Biology. vol 113, no 2. p. 427-432.

• West GC. (1974). ABNORMAL BILL OF A WHITE-WINGED CROSSBILL. Auk. vol 91, no 3. p. 624-626.