Iheslari
Iheslaria edo errefuxiatua arrazoi politiko eta sozialengatik bere bizitokitik ihes egin eta beste toki batean babesa bilatzen duen pertsona bat da.
Definizioa
Iheslarien eskubideak babesten dituzte Nazio Batuek, eta honela definitzen dute iheslaria: "arrazagatik, erlijioagatik, herritartasunagatik, gizarte talde bateko kidea izateagatik nahiz iritzi politikoengatik jazarria izateko duen beldur bizia dela eta, bere herritartasunari dagokion lurraldetik kanpo dagoen pertsona da, bere herrialdera itzuli ezin daitekeena edo nahi ez duena" (Genevako Hitzarmena, 1951). Nazioarteko arauek, bereziki 1951ko Iheslarien Estatutuari buruzko Konbentzioak eta 1967ko Protokoloak, estatuek iheslariak defendatzeari eta laguntzeari dagokionez dituzten betebeharrak ezartzen dituzte. Halaber, Iheslarientzako Nazio Batuen Goi Komisarioaren (UNHCR) funtsezko zeregina mundu osoko iheslariei ematen zaien babesean eta laguntzan datza[1].
Historia
Errefuxiatu terminoa, askotan, atzeraeraginezko ondorioekin aplikatzen zaie 1951ko konbentzioak mugatutako egoeretan dauden taldeei. Adibidez, Frantzian protestantismoa debekatu zuen 1685eko Pretorio Ediktuaren ondoren, ehunka mila hugonotek Ingalaterra, Herbehereak, Suitza, Hegoafrika, Alemania eta Prusiara alde egin zuten. XIX. mendearen amaieran eta XX. mendearen hasieran Errusiar Inperioa astindu zuten Pogromo olatuek, bi milioi judutarren emigrazioa eragin zuten 1881 eta 1920 bitartean. Aldi berean, XIX. mendean, Balkanetan, Kaukason, Grimitan eta Kretan bizi ziren herri musulmanen zati handi bat, gaur egungo Turkiari atxiki zitzaizkion, egungo herrialdea osatuz. 1912-1913ko Balkanetako Gerretan 800.000 pertsona inguruk beren etxea utzi behar izan zuten. Talde horietako batzuk errefuxiatutzat hartu ziren ofizialki Lehen Mundu Gerraren ondoren.
Nazioen Elkartea (SDN).
Errefuxiatuen arazoen Nazioaen lehen elkartea, 1921ean, Nazioarteko Lehia sortu zen, Errefuxiatuen Batzorde Gorena, eta Fridtjof Nansen izendatu zuten buru. 1917ko Errusiar Iraultza eta ondorengo gerra zibila (1917-1921) ihes egin zuten 1.500.000 pertsona ingururi laguntza ematea leporatu zioten Nansen eta komisioari, gehienak gobernu komunistatik ihesi doazen aristokratak. 800.000 errusiar errefuxiatu inguru estaturik gabe geratu zirela estimatzen da, Leninek 1921ean errusiar expatrizio guztientzako herritartasuna kendu zuenean.
1923an, komisioaren agindua zabaldu zen milioi bat armeniar baino gehiago sartzeko, Turkia Asia Txikia 1915 eta 1923an utzi zutenak, gaur egun armeniar genozidio izenez ezagutzen den gertaera batzuen ondorioz. Hurrengo urteetan, asiriar eta turkiar errefuxiatuak babesteko agindua zabaldu zen. Kasu hauetan guztietan, errefuxiatu bat Nazioen Elkarteak agindu bat onetsi zuen talde bateko pertsona bezala definitu zen, definizio orokor bat aplikatu zitzaion pertsona baten aurkakoa bezala.
Bigarren Gerra Mundiala.
Nazismoaren igoerak Alemaniatik etorritako iheslarien kopuruan hain hazkunde handia ekarri zuen, non 1933an Alemaniatik etorritako iheslarien batzorde bat sortu zuten. Naziek beldurra eta ihesa sortu zituzten beste neurri batzuez gain, juduei Alemaniako herritartasuna kendu zien 1935eko Reich Citizenship legeak. 1936ko uztailaren 4an Leioako Apezpikutzaren bidez hitzarmen bat sinatu zen, Alemaniatik zetorren errefuxiatu bat honela definitzen zuena: "Herrialde hartan bizi zen edozein pertsona, nazionalitate alemaniarra ez den beste nazionalitaterik ez duena, eta legeetan edo gobernuan ezarrita dagoenari dagokionez".
Iheslarientzako Nazio Batuen Goi Mandataritza ezartzea.
Nazio Batuen erakundeak sortutako erakunde bat da, iheslariei beren jatorriko herrialdeetatik ateratzeko eta herritartasun berria hartzen duten artean legezko eta politikazko babesa emateko helburu duena, iheslarien oinarrizko eskubideen alde diharduena. 1951n sortu zen eta Genevan du egoitza nagusia.
1949. urtean sortu zen, Nazio Batuen Batzar Nagusiaren erabakiz, eta 1950. urtean onartu ziren bere estatutuak. Hasieran, europar iheslarien beharrez arduratzen zen batez ere, baina 1950eko hamarraldiaren erdialdera, Afrika, Asia eta Latinoamerikan arazoak sortu zirenean, bertako iheslariak ere babesten hasi ziren. Beren herrialdetik kanpora ihes egin behar izan dutenei babes eta laguntza materiala ematen die, Nazio Batuen beste sailen batetik laguntza jasotzen dutenean izan ezik. Iheslariei nazioarteko babesa emateaz gainera, haien arazoari irtenbide iraunkorrak ematen saiatzen da.
Datuak
Legediak
Errefuxiatu-eskubideek, bai ohiturazko legea, bai perspektiba eta baita nazioarteko tresna juridikoak ere barneratzen ditu. Errefuxiatuen estatusa ematen duen entitatea 1951ko Errefuxiatu Hitzarmena sinatu duen estatu bat bada, orduan, errefuxiatuak eskubidea du lan egiteko. Beste eskubide batzuen artean, honako eskubide eta betebehar hauek daude iheslarien alde:
- Itzultzeko eskubidea
- Ez ezeztatzeko eskubidea
- Familiaren errehabilitaziorako eskubidea
- Bidaiatzeko eskubidea
- Aurrera egiteko mugimenduen murrizketa
Iheslarien estatusa
Estatu Batuetan, errefuxiatu terminoa inmigrazio Legearen arabera definitzen da. Beste herrialde batzuetan, maiz erabiltzen da testuinguru ezberdinetan: eguneroko usadioan, bere sorterriari edo bere jatorriari ihes egin dion pertsona desplazatu bati egiten dio erreferentzia; testuinguru zehatzago batean, herrialde hartan iheslari estatusa eman zion pertsona bati egiten dio erreferentzia. Are esklusiboagoa da Errefuxiatuen estatusa, 1951ko Hitzarmenaren eta 1967ko protokoloaren definizioan dauden pertsona errefuxiatuei soilik ematen zaiena.
Iheslarien estatusa jasotzeko, pertsona batek asiloa eskatu behar zuen, eta asilo-eskatzaile bihurtu behar zuen, erabaki baten zain. Hala ere, iheslari estatusa izateko legezko eskubidea duen pertsona desplazatu batek ezin izango du inoiz asiloa eskatu, edo ezin izango da aplikatu ihes egin zuten herrialdean eta, beraz, ezin izango du asilo eskatzaile ofizialik izan.
Pertsona desplazatu bati errefuxiatu estatusa eman eta gero, 1951 Errefuxiatu konbentzioan adostutako eskubide batzuk dituzte. Herrialde guztiek ez dute hitzarmen hau sinatu eta berretsi, eta herrialde batzuek ez dute prozedura juridikorik asilo-bilatzaileei aurre egiteko.
Gatazka armatuak
Iheslariei laguntzeko erakundeak
Iheslarien eguna
Iheslarien Eguna nazioarteko eguna da, eta Nazio Batuek izendatua dute gatazkatik edo jazarpenetik ihes egiteko etxetik alde egin behar dutenen indarra eta kemena ospatzeko. Ekainaren 20an ospatzen da urtero, baina aurretik, ekainaren 20a "Afrikako Iheslari Eguna" bezala goraipatua izan zen Afrikako hainbat herrialdetan. Iheslarien Eguna aukera bat da iheslariekiko eta desplazatuekiko ulermena eta enpatia sustatzeko, bizi dituzten egoera zailak kontuan hartuta; era berean, egunak aukera ematen digu haien erresilientzia aitortzeko, haien bizitzak berreraikitzeko.
Iheslarien gaixotasunak
Iheslarien osasunak kaltetu ohi dira leku seguruagoak bilatzeko ibilbidea ekiteko unean eta harrera-lekuko kokapenaren etapan. Lekualdatzeko baldintzek areagotu egiten dituzte gaixotasunak jasateko arriskuak, eta, bide batez, nabarmenago bihurtzen dituzte haien ondorioak eta ondorioak. Jarraian, iheslariea izateagatik pairatzen dituzten zenbait gaixotasun laburbilduko dizkizugu, Nazioarteko Lankidetza eta Garapenari buruzko Ikasketa Institutuaren (HEGOA) arabera:
- Elikadura-defizita: gorputzak behar adina mantenugai jasotzen ez duenean agertzen den afekzioa da.
- Elgorria: pilaketa-egoerei dagokie, edo biktimek prebentziorik edo txertorik izan ez duten kasuei. Arreta-erakundeek ezarritako babes-neurrien artean bitaminak dituzten elikagaien hornidura eta txertaketa masiboa daude.
- Arnas infekzioak: iheslariek eremu seguruagoetara joateko izaten dituzten baldintza eskasak, horrelako gaixotasunen arrazoi nagusia dira. Batez ere, etxebizitzaren baldintza desegokiek, babesik eta jantzirik ezak eta, jakina, leku txikietan eta higiene-neurri eskasekin pilatzeak eragiten dituzte.
- Kolera: heste meharreko gaixotasun infekziosoa da, Vibrio cholerae bakterioak eragindakoa. Beherako urtsua, gorakoak eta deshidratazio larria bezalako sintomak ditu ezaugarri. Kolera, oso kutsakorra da eta tratatzea komeni da, oso larria izan daitekeelako.
- Beheranzko gaixotasunak: ohikoak dira errefuxiatuen artean, baldintza gogorrak dituztelako: edateko urik ez izatea, saneamendu eskasa eta pilaketa. Uraren kutsadurak, baldintza antihigerikoek eta elikagai kaltegabeen eskasiak infekzio gastrointestinalak zabaltzen laguntzen dute, kolera barne.
Errefuxiatu klimatikoak
21. mendean gero eta gehiago ikusten ari den iheslari edo errefuxiatu mota bat migratzaile klimatikoena da. Europako Batasunaren txosten baten arabera, 2008-15 urte artean 26,4 milioi lagunek migratu behar izan zuten urtero bataz beste, hondamendi naturalek bultzatuta. Orotara, 200 milioi lagun baino gehiago.[2] [3]
Ikus, gainera
Kanpo estekak
- ↑ (Gaztelaniaz) «La Convención de 1951» ACNUR (Noiz kontsultatua: 2023-11-29).
- ↑ (Ingelesez) «The concept of 'climate refugee': Towards a possible definition | Think Tank | European Parliament» www.europarl.europa.eu (Noiz kontsultatua: 2023-09-14).
- ↑ «Errefuxiatu klimatikoak • ZUZEU» ZUZEU 2017-03-02 (Noiz kontsultatua: 2023-09-14).