تباک
تَباک یا سباک در شاهنامه شاهزاده جهرم و از نزدیکان اردشیر بابکان بود. طبق برخی نسخ شاهنامه تدبیر و دوراندیشی او و مردان رزمآور جهرم که به یاری اردشیر برخاسته بودند، منجر به شکست اردوان و برقراری پادشاهی اردشیر بر ایران شد.[۱][۲][۳]
نام
[ویرایش]نام تباک در کارنامه اردشیر پاپکان به پهلوی «بواک» و «بونک» خوانده میشود و در هر حال حرف اول آن «ب» است نه «ت» و بنابراین «بناک» اصح است.[۴] در برخی از نسخ شاهنامه از او به نام «سباک» یاد شده است.[۵]
در شاهنامه
[ویرایش]اردشیر پس از فرار از دربار اردوان همراه با یک کنیز و سپاهیانی که در راه جمع کرده بود به سوی استخر که مقر بهمن بود، رفت. در آنجا تباک با هفت پسرش و لشکری فراوان به اردشیر پیوست:
یکی نامور بود نامش تباک | ابا آلت و لشکر و رای پاک | |
که بر شهر جهرم بد او پادشا | جهاندیده با داد و فرمانروا | |
مر او را خجسته پسر بود هفت | چو آگه شد از پیش بهمن برفت | |
ز جهرم بیامد سوی اردشیر | ابا لشکر و کوس و با دار و گیر |
اردشیر او را ستود اما در دل نگران بود. تباک دریافت که اردشیر به او بدبین است نزد او رفت و پس از سوگند یاد کردن به اوستا و زند گفت که از اردوان به تنگ آمده و وقتی آوازه او را شنیده به نزدش آمده:
پراندیشه شد نامجوی از تباک | دلش گشت زان پیر پر بیم و باک | |
جهاندیده بیدار دل بود پیر | بدانست اندیشهٔ اردشیر | |
بیامد بیاورد استا و زند | چنین گفت کز کردگار بلند | |
نژندست پرمایه جان تباک | اگر دل ندارد سوی شاه پاک | |
چو آگاهی آمد ز شاه اردشیر | که آورد لشکر بدین آبگیر | |
چنان سیر سر گشتم از اردوان | که از پیرزن گشت مرد جوان |
سپس اردشیر به او اعتماد کرد و با لشکریان فراوان به جنگ بهمن رفت. بهمن در این جنگ شکست خورد و فرار کرد. اردوان با خبردار شدن از این رخداد، از گیل و دیلم سپاهی جمع کرد و به جنگ اردشیر رفت. این سپاه نیز شکست خورد و اردوان نیز اسیر و به دستور اردشیر کشته شد. تباک پیکر اردوان را پاک کرد و با احترام در دخمهای قرار داد:
برفت از میان بزرگان تباک | تن اردوان را ز خون کرد پاک | |
خروشان بشستش ز خاک نبرد | بر آیین شاهان یکی دخمه کرد | |
به دیبا بپوشید خسته برش | ز کافور کرد افسری بر سرش |
تباک سپس به اردشیر پیشنهاد داد تا با دختر اردوان ازدواج کند و وارث او شود. اردشیر نیز با او موافقت کرد. احتمالاً نام این دختر مورود بانو بود.
وزان پس بیامد بر اردشیر | چنین گفت کای شاه دانشپذیر | |
تو فرمانبر و دختر او بخواه | که با فر و برزست و با تاج و گاه | |
به دست آیدت افسر و تاج و گنج | کجا اردوان گرد کرد آن به رنج | |
ازو پند بشنید و گفتا رواست | هم اندر زمان دختر او بخواست |
منابع
[ویرایش]- ↑ «به بهانهٔ ۲۵اردیبهشت روز فردوسی/ جهرم در شاهنامهٔ فردوسی». ایسنا. ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- ↑ «جهرم شهری در شرق امپراطوری اردشیر بابکان». مهروماه.
- ↑ «روایت موسیقایی جهرم در شاهنامه». اداره کل فرهنگ و ارشاد استان فارس. ۴ خرداد ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ اكتبر ۲۰۲۱. تاریخ وارد شده در
|archive-date=
را بررسی کنید (کمک) - ↑ معین، محمد (۱۳۲۶). مزدیسنا و تأثیر آن در ادبیات پارسی. تهران: دانشگاه تهران. ص. ۲۲۹.
- ↑ شاهنامه فردوسی، بر پایه چاپ مسکو، انتشارات هرمس، صفحه ۱۱۹۰