Al-Jahiz

Al-Jahiz
Nome orixinal	Abū ʿUthman ʿAmr ibn Baḥr al-Kinānīal-Baṣrī
Biografía
Nacemento	775 (Gregoriano) ; Basora
Morte	decembro de 868 (92/93 anos); Basora
Causa da morte	morte accidental, caída de altura
Grupo étnico	Árabes
Relixión	Islam
Actividade
Campo de traballo	Escolas de teoloxía islámica e Filosofía islámica
Ocupación	filólogo, biólogo, zoólogo, poeta, escritor, historiador
Xénero artístico	Sátira
Profesores	Ibrahim al-Nazzam (en)
Pseudónimo literario	الجاحظ
Obra
	Obras destacables Treatise on Blacks (en) ; Book of Misers (en) ; Pros and Cons (en) ; Kitāb al-Hayawān (en) ; The Book of eloquence and demonstration (en) ; Q106489006 ;
Descrito pola fonte	Encyclopædia Britannica

Al-Jāḥiẓ ( árabe: الجاحظ), nado como Abū ʿUthman ʿAmr ibn Baḥr al-Kinānīal-Baṣrī أبو عثمان عمرو بن بحر الكناني البصري) en 776 en Basora e finado en decembro de 868, ou xaneiro de 869, foi un escritor e teólogo mu'tazili do época do califato abbásida.

Traxectoria

Procedía dunha familia moi pobre da tribo dos Banu Kinanah.^[1]

De neno vendía peixe nas canles de Basora para axudar a familia. Malia as dificultades financeiras ía con outros mozos á mesquita para discutir diferentes materias científicas, e tamén acudía a disertacións dadas por expertos en filoloxía, lexicografía e poesía. Ao longo dos anos acadou un coñecemento considerable da poesía, filoloxía e historia preislámica árabe. Tamén estudou o Corán e os hadiths. Ademais, al-Jāḥiẓ lía libros traducidos do grego de ciencias e filosofía helenística, especialmente de Aristóteles. O período que vivía o califato abbásida facilitou a súa educación, era un período de revolución cultural e intelectual, dispoñer de libros era doado o que facilitaba o coñecemento.

Unha xirafa. Debuxo de Kitab al-Hayawan

Durante a súa vida escribiu arredor de douscentos libros de moi diversos temas, gramática árabe, zooloxía, poesía, lexicografía, e retórica. Consérvanse trinta libros e fragmentos doutros moitos. Así e todo, a maioría das súas obras teolóxicas e políticas non se conservan ^[2]. Al-Jāḥiẓ foi tamén un dos primeiros escritores árabes en suxerir unha revisión completa do sistema gramatical da lingua, algo que retomaría Ibn Maḍā dous séculos despois^[3].

Al-Jāḥiẓ mudouse a Bagdad, entón a capital do califato no ano 816. Os Abbásidas favoreceron os científicos e eruditos e fundaron a Casa da Sabedoría. Por mor deste padroádego dos califas e a súa ansia de establecer e lograr unha audiencia máis ampla, al-Jāḥiẓ permaneceu en Bagdad (e máis tarde en Samarra, e alí escribiu moitos dos seus libros. Gozou do mecenado de Al-Fath ibn Khaqan, favorito do califa Al-Mutawakkil, mais despois do seu asasinato en decembro de 861 deixou Samarra para ir á súa localidade natal.

Libros

Unha páxina de Kitāb al-hayawān amosando unha avestruz (Struthio camelus) nun niño con ovos.

Kitab al-hayawan

Kitab al-hayawan é unha enciclopedia en sete volumes con anécdotas, proverbios e descricións poéticas de 350 variedades de animais.

Kitab al-bukhala

Kitab al-bukhala é unha colección de historias sobre a avaricia, emprega un ton humorístico e satírico e constitúe o mellor exemplo de prosa do autor. No libro ridiculiza a mestres, esmoleiros, cantantes e escribas polo seu comportamento avarento.

Kitab al-bayan wa al-tabyin

Kitab al-bayan wa al-tabyinn é unha das súas últimas obras, nela escribiu sobre epifanías, discursos retóricos, líderes sectarios e príncipes. Considérase o primeiro chanzo na teoría literaria árabe seguindo un modelo sistemático e formal^[4]. Al-Jahiz define a elocuencia como a habilidade do falante para elaborar unha mensaxe eficaz ao tempo que breve e elaborada^[5].

Kitab mufakharat al-jawari wa l-ghilman

Kitab mufakharat al-jawari wa l-ghilman é unha obra sobre concubinas e efebos. Os contos eróticos que a compoñen manifestan unha sensualidade desfreada, revelando como se percibía a sexualidade na época.

Risalat mufakharat al-sudan ʿala al-baydan

En Risalat mufakharat al-sudan ʿala al-bayda celebra a superioridade da raza negra sobre a branca^[6]

Notas

↑ Yāqūt (1993) Irshād al-arīb ilá ma`rifat al-adīb Beirut: Dār al-Gharb al-Islāmī, vol. 5, p. 2102
↑ "Al-Jāḥiẓ", Encyclopaedia Britannica
↑ Shawqi Daif (1947) Refutation of the Grammarians. Cairo p. 48.
↑ G. J. H. Van Gelder, Beyond the Line: Classical Arabic Literary Critics on the Coherence and Unity of the Poem, p. 2.
↑ G.J. van Gelder (1978) "Brevity in Classical Arabic Literary Theory." in Proceedings of the Ninth Congress of the Union Européenne Des Arabisants Et Islamisants: Amsterdam, p. 81
↑ Yosef A.A. Ben-Jochannan (1991), African Origins of Major Western Religions. Black Classic Press, pp. 231 e 238.

[1] Yāqūt (1993) Irshād al-arīb ilá ma`rifat al-adīb Beirut: Dār al-Gharb al-Islāmī, vol. 5, p. 2102

[2] "Al-Jāḥiẓ", Encyclopaedia Britannica

[3] Shawqi Daif (1947) Refutation of the Grammarians. Cairo p. 48.

[4] G. J. H. Van Gelder, Beyond the Line: Classical Arabic Literary Critics on the Coherence and Unity of the Poem, p. 2.

[5] G.J. van Gelder (1978) "Brevity in Classical Arabic Literary Theory." in Proceedings of the Ninth Congress of the Union Européenne Des Arabisants Et Islamisants: Amsterdam, p. 81

[6] Yosef A.A. Ben-Jochannan (1991), African Origins of Major Western Religions. Black Classic Press, pp. 231 e 238.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]