Gran Premio de España de 1975

Gran Premio de España de 1975

Nome oficial	XXI Spanish Grand Prix
Tipo	Gran Premio de España
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1975
Distancia do evento	29
Localización  e  Datas
Localización	Circuíto de Montjuïc (Barcelona) 41°21′58″N 2°09′07″L
Lonxitude	3,79 km
País	España
Data	27 de abril de 1975
Competición
Primeiro posto	Jochen Mass
Pole position	Niki Lauda
Volta máis rápida	Mario Andretti

O Gran Premio de España de 1975 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada no circuíto de Montjuïc o 27 de abril de 1975, lembrado como un dos máis polémicos e tráxicos na historia do deporte, logo da a morte de cinco espectadores que foron afectados polo accidente do Hill GH1 de Rolf Stommelen. Tamén foi a carreira na que Lella Lombardi converteuse na primeira e única muller en anotar puntos para o Campionato do Mundo.

Foi o 21º Gran Premio de España, xa que a carreira celebrouse por primeira vez en 1913. Foi o cuarto e último Gran Premio que se celebrou no circuíto urbano de Montjuïc. A carreira foi acurtada a 29 das súas 75 voltas programadas, unha distancia da carreira de 109 quilómetros. A carreira foi gañada polo piloto alemán Jochen Mass que pilotaba un McLaren M23. Sería a única vitoria na fórmula un da súa carreira. Mass tiña só un segundos de vantaxe sobre o Lotus 72E do piloto belga Jacky Ickx cando a carreira foi suspendida. O piloto arxentino Carlos Reutemann foi declarado terceiro no seu Brabham BT44B, unha volta detrás dos líderes da carreira logo dunha sanción a Jean-Pierre Jarier.

Resumo

Desde o principio, os pilotos membros da Asociación de Pilotos de Grandes Premios estaban furiosos porque as barreiras non estaban unidas entre si correctamente. Deste xeito, declaráronse en folga. A maioría dos pilotos máis importantes deste deporte negaronse a tomar parte nos adestramentos. Jacky Ickx non era membro da GPDA, e foi un dos poucos pilotos que fixeron as prácticas.

O persoal de pista traballou durante a noite para arranxar as barreiras, e para asegurarse de que todo ía estar listo a tempo para a cualificación do sábado, algúns equipos enviaron mecánicos para axudar. Os pilotos, con todo, aínda non estaban convencidos, pero os organizadores da carreira ameazaron con accións legais se non a participaban na carreira. Isto, e os rumores de que a Garda Civil apoderaríase dos coches que estaban no paddock, que estaba no Estadio de Montjuïc, obrigou aos pilotos a levantar a folga.

O Campión do Mundo Emerson Fittipaldi, con todo, aínda estaba furioso. Fíxoo o mínimo de tres voltas, pero a un ritmo moi lento, e logo detivose nos boxes. Á mañá seguinte, Fittipaldi, anunciou que non competiría, e volveu á súa casa. Tamén durante a mañá do día da carreira, Ken Tyrrell saíu ao circuíto coa súa chave de porcas para asegurarse de que os obstáculos estaban da maneira correcta.

Os dous Ferrari o de Niki Lauda ('pole') e Clay Regazzoni clasificaronse na primeira fila, pero a ledicia non duraría moito tempo. Na saída, o March de Vittorio Brambilla enganchouse co Parnelli de Mario Andretti. O coche de Andretti golpeou a parte traseira do de Lauda, e este bateu contra Regazzoni. Lauda quedou fóra de inmediato, mentres que Regazzoni levou o seu coche ao garaxe, onde fixeron as reparacións, e Regazzoni volveu á carreira. Patrick Depailler tamén retirouse na primeira volta, debido a danos na suspensión, e Wilson Fittipaldi e Arturo Merzario retiráronse en sinal de protesta.

Logo da tolemia da primeira curva, James Hunt quedou como líder. Sorprendentemente, Andretti logrou seguir adiante, e púxose segundo. John Watson estaba en terceiro lugar, Rolf Stommelen cuarto, quinto Brambilla, e Carlos Pace sexto.

Na cuarta volta, o motor do Tyrrell de Jody Scheckter reventou, e provocou unha vertedura de aceite no circuíto que provocou que Alan Jones e Marcos Donohue estrelásense. Tres voltas máis tarde, Hunt tamén patinou no aceite e estrelouse. Os tres primeiros eran Andretti, Watson, e Stommelen. O coche de Watson sufria vibracións e retirouse. A suspensión traseira de Andretti durou só sete voltas máis antes de que fallase, o que lle causou un accidente indo líder. Jean-Pierre Jarier e Brambilla detíveronse a cambiar pneumáticos, mentres que Tom Pryce e Tony Brise engancharonse. Stommelen atopouse no primeiro posto, seguido por Pace, Ronnie Peterson, Jochen Mass, e Ickx. Na volta 24, Peterson abandonou despois de engancharse con François Migault ao tratar de dobrar ao francés.

Dúas voltas máis tarde, chegou a traxedia. O alerón traseiro do Embassy Hill de Stommelen rompeu, chocando contra a barreira, ironicamente, no punto no que os seus propios mecánicos traballaran. Rebotou nela e de novo volveu á pista, voando sobre ela. Ao tratar de evitar a Stommelen ao cruzar a pista, Pace estrelouse. Cinco espectadores morreron a causa do coche voador de Stommelen o piloto sufriu unha fractura na perna, unha boneca e dúas costelas rotas.

A carreira continuou por outras catro voltas, durante a cal Mass pasou a Ickx. Na volta 29, a carreira detívose con Mass gañador, segundo Ickx, e Jean-Pierre Jarier cruzou a meta en terceira posición. Carlos Reutemann terminou cuarto por diante de Brambilla e Lella Lombardi sexto. Coa carreira cancelada antes de que chegara a metade da distancia, só outorgaronse a metade dos puntos. Logo da carreira os comisarios atoparon que Jarier adiantara nunha porción da pista con bandeira amarela. Jarier recibiu unha penalización de sesenta segundos o que relegouno á cuarta posición.

Clasificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	2	Jochen Mass	McLaren-Ford	29	42:53.7	11	4´5
2	6	Jacky Ickx	Lotus-Ford	29	+ 1.1	16	3
3	7	Carlos Reutemann	Brabham-Ford	28	+ 1 volta	15	2
4	17	Jean-Pierre Jarier	Shadow-Ford	28	+ 1 volta	10	1´5
5	9	Vittorio Brambilla	March-Ford	28	+ 1 volta	5	1
6	10	Lella Lombardi	March-Ford	27	+ 2 voltas	24	0´5
7	21	Tony Brise	Williams-Ford	27	+ 2 voltas	18
8	18	John Watson	Surtees-Ford	26	+ 3 voltas	6
NC	11	Clay Regazzoni	Ferrari	25	Non clasificado	2
Ret	22	Rolf Stommelen	Hill-Ford	25	Accidente	9
Ret	8	Carlos Pace	Brabham-Ford	25	Accidente	14
Ret	16	Tom Pryce	Shadow-Ford	23	Accidente	8
Ret	5	Ronnie Peterson	Lotus-Ford	23	Suspensión	12
Ret	31	Roelof Wunderink	Ensign-Ford	20	Transmisión	19
NC	23	François Migault	Hill-Ford	18	Non clasificado	22
Ret	27	Mario Andretti	Parnelli-Ford	16	Suspensión	4
Ret	14	Bob Evans	BRM	7	Sistema combustible	23
Ret	24	James Hunt	Hesketh-Ford	6	Accidente	3
Ret	3	Jody Scheckter	Tyrrell-Ford	3	Motor	13
Ret	28	Mark Donohue	Penske-Ford	3	Accidente	17
Ret	25	Alan Jones	Hesketh-Ford	3	Accidente	20
Ret	4	Patrick Depailler	Tyrrell-Ford	1	Accidente	7
Ret	30	Wilson Fittipaldi	Fittipaldi-Ford	1	Retirouse	21
Ret	20	Arturo Merzario	Williams-Ford	1	Retirouse	25
Ret	12	Niki Lauda	Ferrari	0	Accidente	1
NTS	1	Emerson Fittipaldi	McLaren-Ford	0	Non arrancou	26

Posicións logo da carreira

Clasificación no campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Emerson Fittipaldi	15
2	Carlos Pace	12
3	Carlos Reutemann	12
4	Jochen Mass	9.5
5	Jody Scheckter	9

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	Brabham-Ford	21
2	McLaren-Ford	20.5
3	Tyrrell-Ford	11
4	Ferrari	8
5	Hesketh-Ford	7

• Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.

Carreira anterior: Gran Premio de Suráfrica de 1975	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1975	Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1975
Carreira anterior: Gran Premio de España de 1974	Gran Premio de España	Carreira seguinte: Gran Premio de España de 1976

Véxase tamén

Ligazóns externas

• "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 17 de outubro de 2007. Consultado o 2007-10-04.