Saltar ao contido

Gran Premio de Suecia de 1975

Modelo:Competición deportivaGran Premio de Suecia de 1975
TipoGran Premio de Suecia Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1975 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento80 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónScandinavian Raceway (Gislaved (municipio)) 57°15′51″N 13°36′05″L / 57.264166666667, 13.601388888889 Editar o valor en Wikidata
PaísSuecia Editar o valor en Wikidata
Data8 de xuño de 1975 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoNiki Lauda Editar o valor en Wikidata
Pole positionVittorio Brambilla Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaNiki Lauda Editar o valor en Wikidata

O Gran Premio de Suecia de 1975 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 8 de xuño de 1975 no Scandinavian Raceway en Anderstorp, Suecia. Foi a sétima carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1975.

Foi o sexto Gran Premio de Suecia despois do que se levou a cabo por primeira vez como o Gran Premio de Suecia de verán en 1933, e o terceiro, que se celebrou no circuíto escandinavo. Levouse a cabo sobre 80 voltas ao circuíto de catro quilómetros para un distancia de carreira de 322 quilómetros.

A carreira foi gañada polo piloto austríaco Niki Lauda pilotando un Ferrari 312T. Logrou a vitoria sobre o Brabham BT44B do piloto arxentino Carlos Reutemann. O compañeiro de equipo de Lauda en Ferrari, o suízo Clay Regazzoni terminou terceiro. Foi a terceira vitoria consecutiva de Lauda na tempada logo dos Grandes Premios de Mónaco e Bélxica. A vitoria reforzou o seu liderado no campionato aumentando a dez puntos a distancia con Reutemann e desprazando a Emerson Fittipaldi do segundo lugar.

Informe da carreira

[editar | editar a fonte]

Vittorio Brambilla logrou a pole position, mentres que Lauda clasificou quinto máis rápido e o seu compañeiro de equipo Clay Regazzoni 11º. Na carreira Brambilla púxose por diante, pero na volta 16 foi superado polo Brabham de Carlos Reutemann e, finalmente, tivo que retirarse cun pneumático dianteiro con ampolas. Tom Pryce tivo que entrar en boxes antes de tempo debido a que o acelerador estaba atascado pola area, mentres que Patrick Depailler sufriu unha fuga no circuíto de freo. Hunt retirouse na volta 22 cunha fuga no tubo do freo, Regazzoni e Mario Andretti escalaron postos. Jean-Pierre Jarier perdeu o segundo posto por falta de presión de aceite na volta 38. O mozo Tony Brise estaba mostrando pouco respecto polos seus maiores, superando a Mark Donohue e Ronnie Peterson e logo a Emerson Fittipaldi. A batalla que seguiu freounos e John Watson no Surtees situouse detrás deles. Mentres tanto, Lauda estaba progresando de xeito constante a través da pista e na volta 42 era segundo. Fixo unha serie de voltas rápidas, beneficiándose dun composto de pneumático máis duro, pechou a Reutemann e chegoulle para gañar o Grand Prix por 6 segundos. Reutemann terminou segundo con Regazzoni, no outro Ferrari 312T, terceiro. Brise tiña a súa caixa de cambios atascada na cuarta e cedeu ante Donohue, pero no seu terceiro Gran Premio gañou o seu primeiro punto no campionato do mundo e o primeiro para Graham Hill como construtor. Foi o único punto da prometedora pero breve carreira de Brise na F1. Fittipaldi tivo problemas de freos e foi superado por Jody Scheckter ao final carreira para terminar no oitavo lugar.

Clasificación

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 12 Austria Niki Lauda Ferrari 80 1:59:18.319 5 9
2 7 Carlos Reutemann Brabham-Ford 80 + 6.288 4 6
3 11 Suíza Clay Regazzoni Ferrari 80 + 29.095 12 4
4 27 Mario Andretti Parnelli-Ford 80 + 44.380 15 3
5 28 Mark Donohue Penske-Ford 80 + 1:30.763 16 2
6 23 Tony Brise Hill-Ford 79 + 1 volta 17 1
7 3 Unión Sudafricana Jody Scheckter Tyrrell-Ford 79 + 1 volta 8
8 1 Emerson Fittipaldi McLaren-Ford 79 + 1 volta 11
9 5 Ronnie Peterson Lotus-Ford 79 + 1 volta 9
10 32 Torsten Palm Hesketh-Ford 78 Sen gasolina 21
11 26 Australia Alan Jones Hesketh-Ford 78 + 2 voltas 19
12 4 Francia Patrick Depailler Tyrrell-Ford 78 + 2 voltas 2
13 14 Bob Evans BRM 78 + 2 voltas 23
14 20 Damien Magee Williams-Ford 78 + 2 voltas 22
15 6 Bélxica Jacky Ickx Lotus-Ford 77 + 3 voltas 18
16 18 John Watson Surtees-Ford 77 + 3 voltas 10
17 30 Wilson Fittipaldi Fittipaldi-Ford 74 + 6 voltas 25
Ret 16 Tom Pryce Shadow-Ford 53 Trompo 7
Ret 21 Unión Sudafricana Ian Scheckter Williams-Ford 49 Roda 20
Ret 22 Australia Vern Schuppan Hill-Ford 47 Transmisión 26
Ret 8 Carlos Pace Brabham-Ford 41 Trompo 6
Ret 17 Francia Jean-Pierre Jarier Shadow-Ford 38 Motor 3
Ret 9 Italia Vittorio Brambilla March-Ford 36 Transmisión 1
Ret 2 Alemaña Jochen Mass McLaren-Ford 34 Temperatura 14
Ret 24 James Hunt Hesketh-Ford 21 Freos 13
Ret 10 Italia Lella Lombardi March-Ford 10 Sistema combustible 24

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 6 mellores resultados das primeiras 7 roldas e os 6 mellores resultados das últimas 7 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.


Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 1975
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1975
Carreira seguinte:
Gran Premio dos Países Baixos de 1975
Carreira anterior:
Gran Premio de Suecia de 1974
Gran Premio de Suecia Carreira seguinte:
Gran Premio de Suecia de 1976

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-15.