«Զիգոտ» տերմինն առաջարկել է գերմանացի բուսաբան Է․ Սարասբուրգերը։
Ի տարբերություն գամետների զիգոտն ունի քրոմոսոմների դիպլոիդ (կրկնակի) հավաք, բարձր կենսունակություն։ Բեղմնավորությունից անմիջապես հետո զիգոտն սկսում է զարգանալ կամ պատվում է ամուր թաղանթով (շատ սնկերի և ջրիմուռների մոտ) և որոշ ժամանակ փոխարկվում է հանգստացող սպորի՝ զիգոսպորի։ Զիգոտի, սպորի առաջացումը մինչև բույսի մահ անվանում են անհատական զարգացում։
Արական սեռական բջիջ + իգական սեռական բջիջ = բեղմնավորված բջիջ կամ զիգոտ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 688)։