Хасиум

Хасиум (₁₀₈Hs)
Општи својства
Име и симбол	хасиум (Hs)
Изглед	сребреникава (предвиден)
Хасиумот во периодниот систем
	бориум ← хасиум → мајтнериум
Атомски број	108
Стандардна атомска тежина (Ar)	[269]
Категорија	преоден метал
Група и блок	група 8, d-блок
Периода	VII периода
Електронска конфигурација	[Rn] 5f14 6d6 7s2 (предвидена)
по обвивка	2, 8, 18, 32, 32, 14, 2 (предвидени)
Физички својства
Фаза	цврста (предвидена)
Густина близу с.т.	40,7 г/см3 (предвидена)
Атомски својства
Оксидациони степени	8, (6), (5), (4), (3), (2) (предвидени)
Енергии на јонизација	I: 733,3 kJ/mol ; II: 1.756 kJ/mol ; II: 2.827 kJ/mol ; (повеќе) (претпоставки)
Атомски полупречник	емпириски: 126 пм (предвиден)
Ковалентен полупречник	134 пм (предвиден)
Разни податоци
Кристална структура	шестаголна збиена (шаз) ; (предвидена)
CAS-број	54037-57-9
Историја
Наречен по	Според Хасија, латинското име за Хесен, Германија, каде што е откриен
Откриен	Германски институт за истражување на тешки јони (1984)
Најстабилни изотопи
	Главна статија: Изотопи на хасиумот
	преглед; разговор; уреди; \| наводи \| Википодатоци

Хасиум (Hs, лат. hassium), кој претходно го носел името унилоктиум (Uno), е преоден метал.^[8]^[9] Името го добил според еден германски државен сојузник - Хасен.

Првпат елементот бил изолиран во 1984 година од страна на тим германски истражувачи предводен од Петер Армбрустер и Готфирд Минценберг.

Извори

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 Emsley, John (2011). Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements (New. изд.). New York, NY: Oxford University Press. стр. 215–7. ISBN 978-0-19-960563-7.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). „Transactinides and the future elements“. Во Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (уред.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd. изд.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.
↑ ^3,0 ^3,1 Östlin, A.; Vitos, L. (2011). „First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals“. Physical Review B. 84 (11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103/PhysRevB.84.113104.
↑ ^4,0 ^4,1 Fricke, Burkhard (1975). „Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties“. Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Посетено на 4 October 2013.
↑ Düllmann, Christoph E. (31 October 2008). „Investigation of group 8 metallocenes @ TASCA“ (PDF). 7th Workshop on Recoil Separator for Superheavy Element Chemistry TASCA 08. Gesellschaft für Schwerionenforschung. Посетено на 25 March 2013.
↑ Robertson, Murray (2011). „Chemical Data: Hassium“. Visual Elements Periodic Table. Royal Society of Chemistry. Посетено на 28 November 2012.
↑ Oganessian, Yu. Ts.; Utyonkov, V. K.; Lobanov, Yu. V.; Abdullin, F. Sh.; Polyakov, A. N.; Shirokovsky, I. V.; Tsyganov, Yu. S.; Gulbekian, G. G.; и др. (2000). „Synthesis of superheavy nuclei in 48Ca+244Pu interactions“ (PDF). Physics of Atomic Nuclei. 63 (10): 1679–1687. Bibcode:2000PAN....63.1679O. doi:10.1134/1.1320137.
↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd ed.). Prentice Hall. ISBN 978-0131755536.
↑ Parkes, G.D. & Phil, D. (1973). Melorova moderna neorganska hemija. Beograd: Naučna knjiga.

[emsley-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 Emsley, John (2011). Nature's Building Blocks: An A-Z Guide to the Elements (New. изд.). New York, NY: Oxford University Press. стр. 215–7. ISBN 978-0-19-960563-7.

[Haire-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). „Transactinides and the future elements“. Во Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (уред.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd. изд.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.

[hcp-3] 3,0 ^3,1 Östlin, A.; Vitos, L. (2011). „First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals“. Physical Review B. 84 (11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103/PhysRevB.84.113104.

[BFricke-4] 4,0 ^4,1 Fricke, Burkhard (1975). „Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties“. Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Посетено на 4 October 2013.

[hassocene-5] Düllmann, Christoph E. (31 October 2008). „Investigation of group 8 metallocenes @ TASCA“ (PDF). 7th Workshop on Recoil Separator for Superheavy Element Chemistry TASCA 08. Gesellschaft für Schwerionenforschung. Посетено на 25 March 2013.

[rsc-6] Robertson, Murray (2011). „Chemical Data: Hassium“. Visual Elements Periodic Table. Royal Society of Chemistry. Посетено на 28 November 2012.

[Ogan-7] Oganessian, Yu. Ts.; Utyonkov, V. K.; Lobanov, Yu. V.; Abdullin, F. Sh.; Polyakov, A. N.; Shirokovsky, I. V.; Tsyganov, Yu. S.; Gulbekian, G. G.; и др. (2000). „Synthesis of superheavy nuclei in 48Ca+244Pu interactions“ (PDF). Physics of Atomic Nuclei. 63 (10): 1679–1687. Bibcode:2000PAN....63.1679O. doi:10.1134/1.1320137.

[8] Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd ed.). Prentice Hall. ISBN 978-0131755536.

[9] Parkes, G.D. & Phil, D. (1973). Melorova moderna neorganska hemija. Beograd: Naučna knjiga.

[8]

[9]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]