Черкези (село)
| Черкези | |
_-_panoramio.jpg)
Поглед на селото | |
  Черкези Местоположба на Черкези во Македонија
Черкези на карта
| |
| Координати 42°7′26″N 21°40′59″E / 42.12389° СГШ; 21.68306° ИГД | |
| Регион |  Североисточен
|
| Општина |  Куманово
|
| Област | Жеглигово |
| Население | 3.137 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 17107, 17607 |
|
Черкези на општинската карта  Атарот на Черкези во рамките на општината | |
 Черкези на Ризницата
| |
Черкези — село во Општина Куманово, во околината на градот Куманово.
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Селото се наоѓа во областа Жеглигово, оддалечено 4 километри западно од Куманово.
Историја
[уреди | уреди извор]Местото е населено уште од средниот век, за што сведочи наоѓалиштето Гробишта на североисточниот крај на селото.[2]
Во времето на Отоманското Царство селото е познато под името Черкез Ќој.
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Черкези живееле 120 жители, сите Черкези.[3]
За време на Балканските војни, Черкезите се иселуваат, а во 1916 година во селото живееле 4 Албанци и 1 Бошњак.[4]
Стопанство
[уреди | уреди извор]Население
[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Черкези живееле 120 жители, сите Черкези.[5]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 50 Албанци.[6]
Според пописот од 2002 година, во селото живееле 3.741 жител, од кои: 2 Македонци, 3.719 Албанци, 4 Бошњаци и 16 останати.[7]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 3.137 жители, од кои 3 Македонци, 3.027 Албанци, 5 Турци, 1 Влав, 1 Бошњак, 1 останат и 99 лица без податоци.[8]
На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[9]
| Година | Македонци | Албанци | Турци | Роми | Власи | Срби | Бошњаци | Ост. | б.п. | Вкупно |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | 155 |
| 1953 | 3 | 1 | 152 | — | — | 34 | ... | — | — | 190 |
| 1961 | 21 | 75 | 171 | ... | ... | 61 | ... | 17 | — | 345 |
| 1971 | 39 | 959 | 168 | — | ... | 26 | ... | 13 | — | 1.205 |
| 1981 | 9 | 2.665 | 11 | — | — | 2 | ... | 24 | — | 2.711 |
| 1991 | 110 | 3 | — | — | — | 51 | ... | 2 | — | 166 |
| 1994 | 104 | 3.247 | 1 | — | — | 50 | ... | 15 | — | 3.417 |
| 2002 | 2 | 3.719 | — | — | — | 0 | 4 | 16 | — | 3.741 |
| 2021 | 3 | 3.027 | 5 | — | 1 | — | 1 | 1 | 99 | 3.137 |
Родови
[уреди | уреди извор]Черкези е албанско село, а порано било черкеско.
Според истражувањата од 1965 година, родови во селото се:
- Исаки (7 к.) и Раман (7 к.) доселени се од селото Брест. Исљами (6 к.) доселени се од селото Алашевце. Двата рода се доселени После Првата светска војна.
- Маѓерци (10 к.) доселени се од селото Маѓерци кај Прешево. Гарани (6 к.) доселени се од селото Гари кај Прешево. Букурчани (6 к.) доселени се од селото Букурце кај Прешево. Самоличани (4 к.) доселени се од селото Самолице кај Прешево. Бугаринци (5 к.) доселени се од селото Славујевци (порано Бугариње) кај Прешево. Овие родови се доселени од 1955 до 1960 година.
- Изворчани (4 к.) доселени се од селото Извор. Гошинчанци (4 к.) доселени се од селото Гошинце. Брестјани (3 к.) доселени се од селото Брест. Белановчани (3 к.) доселени се од селото Белановце. Руѓинчанци (2 к.) доселени се од селото Руѓинце. Глажњани (2 к.) доселени се од селото Глажња.[10]
Општествени установи
[уреди | уреди извор]- ОУ „Јероним Дерада“ — основно училиште
- Џамија
Самоуправа и политика
[уреди | уреди извор]Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]- Археолошки наоѓалишта[2]
- Гробишта — населба од средниот век
Редовни настани
[уреди | уреди извор]Личности
[уреди | уреди извор]Култура и спорт
[уреди | уреди извор]Иселеништво
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Грозданов, Цветан; Коцо, Димче; и др. (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Т. 2. Скопје: МАНУ. стр. 224. ISBN 9989-649-28-6.
- ↑ Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 215.
- ↑ Гаджанов, Димитър. Мюсюлманското население в новоосвободените земи, во: Научна експедиция в Македония и Поморавието 1916, София 1993, стр. 252.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 215.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован (1974). Кумановска област. Скопје.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
| |||||||||||||||||||||||||
