Pergi ke kandungan

Xenon trioksida

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Xenon trioksida
Formula struktur, menunjukkan pasangan tunggal
Model mengisi ruang
Nama
Nama IUPAC
Xenon trioxide
Xenon(VI) oxide
Nama lain
Xenic anhydride
Pengecam
Imej model 3D Jmol
ChemSpider
  • InChI=1S/O3Xe/c1-4(2)3 N
    Key: ZWAWYSBJNBVQHP-UHFFFAOYSA-N N
  • InChI=1/O3Xe/c1-4(2)3
    Key: ZWAWYSBJNBVQHP-UHFFFAOYAR
  • O=[Xe](=O)=O
Sifat
XeO3
Jisim molar 179.288 g/mol
Rupa bentuk pepejal kristal tidak berwarna
Ketumpatan 4.55 g/cm3, pepejal
Takat lebur 25 °C Pereputan ganas
Boleh larut (dengan tindak balas)
Struktur
Bentuk molekul piramid trigon (C3v)
Termokimia
402 kJ·mol−1[1]
Bahaya
Pengelasan EU {{{value}}}
NFPA 704 (berlian api)
Sebatian berkaitan
Kecuali jika dinyatakan sebaliknya, data diberikan untuk bahan-bahan dalam keadaan piawainya (pada 25 °C [77 °F], 100 kPa).
 ☑Y pengesahan (apa yang perlu☑Y/N?)
Rujukan kotak info

Xenon trioksida ialah sebatian tidak stabil xenon di dalam keadaan pengoksidaan +6. Ia adalah agen pengoksida yang sangat berkuasa. Ia mampu membebaskan oksigen (dan xenon) dari air dengan perlahan-lahan, dan proses ini menjadi lebih pantas dengan adanya cahaya matahari. Ia sangat mudah meletup apabila bersentuhan dengan bahan organik. Apabila ia meletup, ia membebaskan gas oksigen dan xenon.

Xenon trioksida ialah agen pengoksida yang kuat dan boleh mengoksidakan kebanyakan bahan yang boleh teroksida. Namun, prosesnya perlahan dan ini mengurangkan kebergunaannya.[2]

Pada suhu melebihi 25°C, xenon trioksida terdedah kepada letusan yang berbahaya:

2 XeO3 → 2 Xe + 3 O2

Apabila ia dilarutkan di dalam air, larutan asid xenik terbentuk:

XeO3 (aq) + H2O → H2XeO4 adalah dalam keseimbangan dengan H+ + HXeO
4

Larutan ini stabil dalam suhu bilik dan kekurangan ciri-ciri mudah meletup yang dimiliki xenon trioksida. Ia mengoksidakan asid-asid karboksilik secara kuantitatif kepada karbon dioksida dan air.[3]

Alternatifnya, ia larut dalam larutan beralkali untuk membentuk xenat. Anion HXeO
4
adalah spesis utama dalam larutan-larutan xenat.[4] Ia tidak stabil dan mula untuk menyahberkadaran kepada perxenat (keadaan pengoksidaan +8) dan gas xenon dan oksigen.[5] Perxenat pepejal yang mengandungi XeO4−
6
atau XeO2−
4
masih belum diasingkan; namun, XeO3 bertindak balas dengan fluorida tidak organik seperti KF, RbF, atau CsF untuk membentuk pepejal stabil dengan formula MXeO3F.[6]

Ciri-ciri fizikal

[sunting | sunting sumber]

Hidrolisis xenon tetrafluorida menghasilkan satu sebatian dari mana kristal-kristal XeO3 yang tidak berwarna boleh diperolehi melalui penyejatan.[7] Kristal ini stabil untuk berhari-hari dalam udara kering, tetapi boleh menyerap air daripada udara lembap untuk membentuk sebatian pekat. Struktur kristalnya ialah ortorombik dengan a = 6.163, b = 8.115, c = 5.234 Å dan empat molekul setiap unit sel. Kepadatannya ialah 4.55 g cm-3.[8]

model bola dan batang untuk
sebahagian struktur kristal XeO3
model mengisi ruang
geometri koordinasi Xe

Keselamatan

[sunting | sunting sumber]

XeO3 perlu dikendalikan dengan pengawasan yang tinggi. Sampel pernah meletup tanpa diganggu dalam suhu bilik. Kristal kering boleh meletup apabila bersentuhan dengan selulos.[8][9]

  1. ^ Zumdahl, Steven S. (2009). Chemical Principles 6th Ed. Houghton Mifflin Company. m/s. A23. ISBN 0-618-94690-X.
  2. ^ Greenwood, N.; Earnshaw, A. (1997). Chemistry of the Elements. Oxford: Butterworth-Heinemann.
  3. ^ Jaselskis B.; Krueger R. H. (1966). "Titrimetric determination of some organic acids by xenon trioxide oxidation". Talanta. 13 (7): 945–949. doi:10.1016/0039-9140(66)80192-3. PMID 18959958. Unknown parameter |month= ignored (bantuan)
  4. ^ doi:10.1021/ic50085a037
    Petikan ini akan disiapkan secara automatik dalam beberapa minit. Anda boleh memotong barisan atau mengembangkannya sendiri
  5. ^ W. Henderson (2000). Main group chemistry. Great Britain: Royal Society of Chemistry. m/s. 152–153. ISBN 0-85404-617-8.
  6. ^ Egon Wiberg; Nils Wiberg; Arnold Frederick Holleman (2001). Inorganic chemistry. Academic Press. m/s. 399. ISBN 0-12-352651-5.
  7. ^ John H. Holloway; Eric G. Hope (1998). A. G. Sykes (penyunting). Recent Advances in Noble-gas Chemistry. Advances in Inorganic Chemistry, Volume 46. Academic Press. m/s. 65. ISBN 0-12-023646-X.
  8. ^ a b doi:10.1021/ja00889a037
    Petikan ini akan disiapkan secara automatik dalam beberapa minit. Anda boleh memotong barisan atau mengembangkannya sendiri Ralat petik: Tag <ref> tidak sah, nama "xe" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza
  9. ^ doi:10.1126/science.139.3554.506
    Petikan ini akan disiapkan secara automatik dalam beberapa minit. Anda boleh memotong barisan atau mengembangkannya sendiri

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]

`