Naar inhoud springen

Grand Prix-wegrace van Duitsland 1957

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1957
Hockenheimring
Land Vlag van Duitsland Bondsrepubliek Duitsland
Datum 19 mei 1957
Organisator FIM/DMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Eerste Vlag van Italië Libero Liberati
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Derde Vlag van Duitsland Walter Zeller
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre
Eerste Vlag van Italië Libero Liberati
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle
Derde Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Italië Roberto Colombo
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Tarquinio Provini
Eerste Vlag van Italië Carlo Ubbiali
Tweede Vlag van Italië Tarquinio Provini
Derde Vlag van Italië Roberto Colombo
Zijspan
Snelste ronde Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand/Vlag van Duitsland Manfred Grunwald
Eerste Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand/Vlag van Duitsland Manfred Grunwald
Tweede Vlag van Duitsland Walter Schneider/Vlag van Duitsland Hans Strauß
Derde Vlag van Duitsland Josef Knebel/Vlag van Duitsland Rolf Amfaldern

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1957 was de eerste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1957. De races werden verreden op 19 mei 1957 op de Hockenheimring, toen nog een stratencircuit bij en deels door de stad Hockenheim.

Voor het eerst werd er een WK-race op de Hockenheimring gereden en dit circuit deed zijn naam als hogesnelheidscircuit meteen eer aan: voor het eerst in de geschiedenis werd een Grand Prix met een gemiddelde snelheid van meer dan 200 km/uur verreden. De snelste ronde van Bob McIntyre in de 500cc-race ging met 208,5 km/uur. Alle soloklassen werden door Italianen gewonnen: Libero Liberati in de 350- en de 500cc-klasse en Carlo Ubbiali in de 125- en de 250cc-klasse.

Gilera 500 4C uit 1957

Gilera kon de geblesseerde Geoff Duke niet aan de start brengen, maar Libero Liberati en Bob McIntyre namen de honneurs uitstekend waar. Zij finishten met slechts 0,3 seconde verschil en ruim een minuut voor Walter Zeller met de BMW RS 54. Grootste concurrent en regerend wereldkampioen John Surtees viel met zijn MV Agusta uit, net als teamgenoot Umberto Masetti, maar Terry Shepherd scoorde twee punten voor MV Agusta, achter Dickie Dale met de Moto Guzzi V8. Liberati had ook de 350cc-race al gewonnen.

Uitslag 500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Libero Liberati Gilera 1:02"34'3 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera + 0'3 6
3 Vlag van Duitsland Walter Zeller BMW + 1"06'1 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Moto Guzzi + 1"18'1 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd MV Agusta + 1 ronde 2
6 Vlag van Duitsland Ernst Hiller BMW + 1 ronde 1
7 Vlag van Duitsland Ernst Riedelbauch BMW + 2 ronden
8 Vlag van Duitsland Eugen Hagenlocher BMW + 2 ronden
9 Vlag van Duitsland Alois Huber BMW + 2 ronden
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenneth Tostevin Norton + 3 ronden
11 Vlag van Frankrijk Jacques Insermini Norton + 3 ronden
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Austin Carson Norton + 3 ronden
13 Vlag van Duitsland Hans-Günther Jäger BMW + 3 ronden

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi
Vlag van Australië Richard Thompson Norton
Vlag van Duitsland Gerold Klinger BMW
Vlag van Duitsland Heinz Kauert Matchless
Vlag van Duitsland Hermann Vogt Matchless
Vlag van Duitsland Karl-Heinz Scheifel Matchless
Vlag van Duitsland Kurt Maul Norton
Vlag van Duitsland Rudolf Knees BMW
Vlag van Duitsland Toni Schmitz Norton
Vlag van Frankrijk Guy Ligier Norton
Vlag van Frankrijk Jacques Collot Norton
Vlag van Frankrijk René Deschamps Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta
Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta
Vlag van Nederland Martinus Van Son Matchless

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Bob Brown Gilera
Vlag van Australië Keith Bryen Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Trow Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Gilera Blessure[1]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Tanner Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike O'Rourke Norton
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera

De 350cc-race werd onder zware regen gereden. Libero Liberati kwam tijdens deze race ten val, maar raapte zijn Gilera 350 4C op en won alsnog. Bob McIntyre reed de snelste ronde, maar moest zijn race na een val beëindigen.

Uitslag 350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Libero Liberati Gilera 53"59'1 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle Norton 6
3 Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier NSU 4
4 Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta 3
5 Vlag van Italië Alano Montanari MV Agusta 2
6 Vlag van Australië Dick Thomson AJS 1

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Gilera Val
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta
Coureur Merk
Vlag van Australië Bob Brown Gilera
Vlag van Australië Eric Hinton Norton
Vlag van Australië Keith Bryen Norton
Vlag van Australië Keith Campbell Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fron Purslow Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Brett Norton
Vlag van Italië Adelmo Mandolini Moto Guzzi
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera
Vlag van Italië Giuseppe Colnago Moto Guzzi
Vlag van Nieuw-Zeeland Peter Murphy AJS

Uitslag 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 52"27'3 8
2 Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial 4
4 Vlag van Italië Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 3
5 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 2
6 Vlag van Duitsland Helmut Hallmeier NSU 1

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Italië Tarquinio Provini Mondial
Coureur Merk
Vlag van Australië Bob Brown NSU
Vlag van Tsjechië František Bartoš ČZ
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Duitsland Günter Beer Adler
Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Andrews NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle REG
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Hodgins Velocette
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb NSU
Vlag van Italië Alano Montanari Moto Guzzi
Vlag van Italië Fortunato Libanori MV Agusta
Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta

Uitslag 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 43"30'1 8
2 Vlag van Italië Tarquinio Provini Mondial 6
3 Vlag van Italië Roberto Colombo MV Agusta 4
4 Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ 3
5 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri MV Agusta 2
6 Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ 1
Coureur Merk
Vlag van Tsjechië František Bartoš ČZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Maddrick MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Webster MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Cecil Sandford Mondial
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Mondial
Vlag van Italië Fortunato Libanori MV Agusta
Vlag van Italië Guido Sala Mondial
Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta

Zijspanklasse

[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag zijspanklasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Fritz Hillebrand Vlag van Duitsland Manfred Grunwald BMW 36"41'6 8
2 Vlag van Duitsland Walter Schneider Vlag van Duitsland Hans Strauß BMW 6
3 Vlag van Duitsland Josef Knebel Vlag van Duitsland Rolf Amfaldern BMW 4
4 Vlag van Zwitserland Florian Camathias Vlag van Duitsland Jules Galliker BMW 3
5 Vlag van Duitsland Loni Neußner Vlag van Duitsland Dieter Hess BMW 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Cyril Smith Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Dibben Norton 1
Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Zwitserland Edgar Strub Vlag van Verenigd Koninkrijk Mick Woollett Norton
Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger Vlag van Duitsland Horst Burkhardt BMW
Vlag van Duitsland Werner Großmann Vlag van Duitsland Alfred Schmidt Norton
Vlag van Frankrijk Jacques Drion Vlag van Duitsland Inge Stoll-Laforge BMW
Vlag van Frankrijk Marcel Beauvais Vlag van Frankrijk André Coudert Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk John Chisnell Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Billingham Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Woollett Vlag van Verenigd Koninkrijk George Loft Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk Ray Campbell Norton
Vlag van Italië Albino Milani Vlag van Italië Rossano Milani Gilera
Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1956
FIM wereldkampioenschap wegrace
9e seizoen (1957)
Volgende race:
Isle of Man TT 1957

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1956
Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1958