Naar inhoud springen

Tommy Wood

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Tommy Wood (17 februari 1912 - 21 januari 2003) was een Brits motorcoureur in de jaren dertig, de jaren veertig en de jaren vijftig. Zijn beste seizoen was dat van 1951, toen hij als tweede eindigde in de 250cc-klasse van het wereldkampioenschap wegrace en de Junior TT van de TT van Man won.

Velocette KTT Mk VIII uit 1948
Norton 30M uit 1952.

In 1937 nam Tommy Wood voor het eerst deel aan de amateur-races op het eiland Man, de Junior klasse van de Manx Grand Prix. Hij startte met een 350cc Velocette, waarschijnlijk het model KSS Mk II, het toenmalige "Clubman"-model dat beschikbaar was voor klanten. Hij haalde er de finish niet mee.

Door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kwam Wood pas in 1947 weer aan de start op het eiland Man, maar dit keer in de meer "professionele" TT-races. In de 350cc-Junior TT werd hij achtste met een Velocette KTT Mk VIII en met dat merk werd hij in de 500cc-Senior TT elfde. Het is goed mogelijk dat hij dit deed met dezelfde machine, want de Velocette KTT Mk VIII uit 1938 was in die tijd nog steeds veruit de snelste 350cc-machine die ook in de 500cc-klasse goed uit de voeten kon. In 1948 liet hij de 500cc-klasse echter schieten. In de Junior TT kwam hij weer aan de start met zijn Velocette, maar nu startte hij ook in de 250cc-Lightweight TT. Dit deed hij ook met de snelste productieracer uit de tijd, een Moto Guzzi Albatros. Ook in deze race finishte hij echter niet.

Wereldkampioenschap wegrace

[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 1949 startte het wereldkampioenschap wegrace en dit keer werd hij in de Lightweight TT tweede achter Manliff Barrington, die door Moto Guzzi was ingehuurd vanwege zijn kennis van het 60km-lange stratencircuit. Tussen hen zaten slechts twaalf seconden, maar de derde man, Roland Pike, deed met zijn Rudge bijna een kwartier langer over de race dan Tommy Wood. Wood reed ook de snelste ronde van de race, wat hem in 1949 nog een extra punt opleverde. Dankzij deze ene race eindigde hij als zevende in de eindstand van het wereldkampioenschap 250 cc. In de 350cc-klasse werd hij met een Velocette gedeeld dertiende in het WK, maar hij won ook de Grand Prix van Barcelona.

In het seizoen1950 viel Tommy Wood in de Isle of Man TT zowel in de Lightweight TT als de Junior TT uit. Hij haalde geen enkel punt in het wereldkampioenschap wegrace, maar won wel de 350cc-klasse van de Grand Prix van Spanje die toen nog geen deel uitmaakte van het WK.

In het seizoen 1951 startte Tommy Wood in alle soloklassen, hoewel zijn optreden in de 125cc-klasse beperkt bleef tot één race. De Spaanse GP was de seizoensopener van het wereldkampioenschap wegrace en Tommy Wood werd met een Norton Manx tweede achter Umberto Masetti met de Gilera 500 4C. Door een enorm aantal valpartijen haalden echter slechts zes rijders de finish. Hij won echter de 350cc klasse met een Velocette. Hij won met een fabrieks-Moto Guzzi Gambalunghino de Lightweight TT, bij afwezigheid van Guzzi's eerste man, Bruno Ruffo en na het uitvallen van zijn teamgenoot Fergus Anderson, die in de derde ronde uitviel. In de Franse Grand Prix werd hij derde in de 250cc-klasse en in de GP des Nations op Monza werd hij tweede achter zijn teamgenoot Enrico Lorenzetti. Hij eindigde het seizoen als negende in het kampioenschap 500cc, als tiende in het wereldkampioenschap 350 cc en als tweede in het wereldkampioenschap 250cc.

In 1952 kwam Tommy Wood niet in de uitslagen voor, maar in het seizoen 1953 nam hij, met beperkt succes, weer deel aan het WK in drie klassen. In de 500cc-klasse scoorde hij met een Norton slechts één punt en eindigde hij als zeventiende. In de 350cc-klasse haalde hij ook één punt met een Norton en werd hij zestiende. In de 250cc klasse scoorde hij met de Moto Guzzi drie punten en eindigde hij als twaalfde. Dit was zijn laatste seizoen in het wereldkampioenschap wegrace en waarschijnlijk van zijn hele carrière, want ook in de uitslagen op Man kwam hij daarna niet meer voor.

Wereldkampioenschap wegrace resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]

(Races in cursief geven de snelste ronde aan)

Jaar Klasse Team Motorfiets 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Punten Plaats Overwinningen Wereldkampioen
1949 250 cc Privé Moto Guzzi Albatros IOM
2
ZWI
6
ULS
-
NAT
-
9 7e 0 Vlag van Italië Bruno Ruffo, Moto Guzzi Gambalunghino
350 cc Velocette KTT Mk VIII IOM
17
ZWI
5
NED
-
BEL
-
ULS
-
5 13e 0 Vlag van Verenigd Koninkrijk Freddie Frith, Velocette KTT Mk VIII
1950 250 cc Moto Guzzi Albatros IOM
DNF
ZWI
-
ULS
-
NAT
-
0 - 0 Vlag van Italië Dario Ambrosini, Benelli
350 cc Velocette KTT Mk VIII IOM
DNF
BEL
-
NED
-
ZWI
-
ULS
-
NAT
9
0 - 0 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Foster, Velocette KTT Mk VIII
1951 125 cc Moto Morini SPA
DNF
IOM
-
NED
-
FRA
-
ULS
-
NAT
-
0 - 0 Vlag van Italië Carlo Ubbiali, Mondial 125 Bialbero
250 cc Moto Guzzi Moto Guzzi Gambalunghino ZWI
-
IOM
1
FRA
3
ULS
4
NAT
2
21 2e 1 Vlag van Italië Bruno Ruffo, Moto Guzzi Gambalunghino
350 cc Privé Velocette KTT Mk VIII SPA
1
ZWI
-
IOM
31
BEL
-
NED
-
FRA
-
ULS
-
NAT
8
8 10e 1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke, Norton 40M
500 cc Norton 30M SPA
2
ZWI
11
IOM
14
BEL
-
NED
-
FRA
16
ULS
-
NAT
-
6 9e 0 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke, Norton 30M
1952 250 cc Moto Guzzi Moto Guzzi Gambalunghino ZWI
-
IOM
-
NED
-
DUI
-
ULS
-
NAT
DNF
0 - 0 Vlag van Italië Enrico Lorenzetti, Moto Guzzi Gambalunghino
1953 250 cc Moto Guzzi Bialbero 250 IOM
6
NED
-
DUI
-
ULS
-
ZWI
-
NAT
7
SPA
5
3 12e 0 Vlag van Duitsland Werner Haas, NSU Rennmax
350 cc Privé Norton 40M IOM
-
NED
-
BEL
-
DUI
-
FRA
5
ULS
-
ZWI
11
NAT
-
2 16e 0 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fergus Anderson, Moto Guzzi Monocilindrica 350
500 cc Norton 30M IOM
-
NED
-
BEL
DNF
DUI
-
FRA
DNF
ULS
-
ZWI
-
NAT
-
SPA
6
1 17e 0 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke, Gilera 500 4C
  • (en) Tommy Wood op de officiële website van het wereldkampioenschap wegrace