Naar inhoud springen

Wielersport op de Olympische Zomerspelen 2020 – Wegwedstrijd vrouwen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wielersport op de Olympische Zomerspelen 2020
Wegwedstrijd vrouwen
Olympische wegrit, met Olga Zabelinskaja op kop van het peloton, gevolgd door de vier Duitsers.
Olympische wegrit, met Olga Zabelinskaja op kop van het peloton, gevolgd door de vier Duitsers.
Gehouden in Vlag van Japan Tokio
Jaar 2021
Data 25 juli 2021
Sport Wielerwedstrijd
Accommo­datie(s) Musashinonomoripark
Fuji International Speedway
Deelnemers 67 atleten
Medailles
Goud  Anna Kiesenhofer  Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Zilver  Annemiek van Vleuten  Vlag van Nederland Nederland
Brons  Elisa Longo Borghini  Vlag van Italië Italië
Vorige: 2016     Volgende: 2024
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Wielersport op de
Olympische Zomerspelen 2020
Baan
Keirinmannenvrouwen
Koppelkoersmannenvrouwen
Olympische sprintmannenvrouwen
Omniummannenvrouwen
Ploegenachtervolgingmannenvrouwen
Teamsprintmannenvrouwen
BMX
BMX racemannenvrouwen
BMX freestylemannenvrouwen
Mountainbike
Mountainbikemannenvrouwen
Weg
Tijdritmannenvrouwen
Wegwedstrijdmannenvrouwen

De wegwedstrijd voor vrouwen op de Olympische Zomerspelen 2020 vond plaats op zondag 25 juli 2021 in Tokio. De start was om 13:00 uur lokale tijd (6:00 in Nederland en België), en er was al snel een kopgroep onderweg, die ruim tien minuten voorsprong kreeg. Het peloton kwam pas laat op snelheid, terwijl de kopgroep zelf langzaam uit elkaar viel, en stuk voor stuk terug in het peloton kwamen. De relatief onbekende Anna Kiesenhofer ging zelf vanuit de kopgroep in de aanval, met nog veertig kilometer te gaan, en behield ruim anderhalve minuut voorsprong op de finish op de Fuji Speedway.

Daarachter demarreerde Annemiek van Vleuten in de laatste twee kilometer uit het peloton, en kreeg nog Elisa Longo Borghini achter zich aan, die Van Vleuten niet meer terug kon pakken, waarmee de zilveren en bronzen medaille werden vergeven.[1]

Van Vleuten dacht op de finish dat zijzelf de eerste was, verklaarde ze na de race. De communicatie tijdens de race was gebrekkig, en de rensters reden zonder oortjes waardoor er geen radioverbinding met de ploegleiding was. In de finale dachten ze iedereen te hebben teruggehaald, maar Kiesenhofer hadden ze daarbij over het hoofd gezien.

Resultaten

[bewerken | brontekst bewerken]
rang naam land tijd
Goud Anna Kiesenhofer Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3:52:45
Zilver Annemiek van Vleuten Vlag van Nederland Nederland +1'15"
Brons Elisa Longo Borghini Vlag van Italië Italië +1'29"
4 Lotte Kopecky Vlag van België België +1'39"
5 Marianne Vos Vlag van Nederland Nederland +1'46"
6 Lisa Brennauer Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
7 Coryn Rivera Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten z.t.
8 Marta Cavalli Vlag van Italië Italië z.t.
9 Olga Zabelinskaja Vlag van Oezbekistan Oezbekistan z.t.
10 Cecilie Uttrup Ludwig Vlag van Denemarken Denemarken z.t.
11 Lizzy Deignan Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië z.t.
12 Mavi García Vlag van Spanje Spanje z.t.
13 Ashleigh Moolman-Pasio Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika z.t.
14 Katarzyna Niewiadoma Vlag van Polen Polen z.t.
15 Anna van der Breggen Vlag van Nederland Nederland z.t.
16 Karol-Ann Canuel Vlag van Canada Canada +2'20"
17 Alena Amjaljoesik Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland z.t.
18 Marta Lach Vlag van Polen Polen +2'28"
19 Eugenia Bujak Vlag van Slovenië Slovenië z.t.
20 Christine Majerus Vlag van Luxemburg Luxemburg z.t.
21 Eri Yonamine Vlag van Japan Japan z.t.
22 Paula Patiño Vlag van Colombia Colombia +2'30"
23 Liane Lippert Vlag van Duitsland Duitsland +2'32"
24 Omer Shapira Vlag van Israël Israël +2'38"
25 Demi Vollering Vlag van Nederland Nederland +2'56"
26 Tiffany Cromwell Vlag van Australië Australië z.t.
27 Anna Plichta Vlag van Polen Polen +3'13"
28 Ane Santesteban Vlag van Spanje Spanje +3'19"
29 Leah Thomas Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten +3'22"
30 Juliette Labous Vlag van Frankrijk Frankrijk z.t.
31 Chloé Dygert Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten +6'06"
32 Alison Jackson Vlag van Canada Canada +7'02"
33 Tereza Neumanová Vlag van Tsjechië Tsjechië z.t.
34 Arlenis Sierra Vlag van Cuba Cuba z.t.
35 Rasa Leleivytė Vlag van Litouwen Litouwen z.t.
36 Leah Kirchmann Vlag van Canada Canada z.t.
37 Katrine Aalerud Vlag van Noorwegen Noorwegen +7'07"
38 Na Ah-reum Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea +8'23"
39 Tamara Dronova Vlag van Rusland Russische ploeg z.t.
40 Sarah Gigante Vlag van Australië Australië z.t.
41 Hannah Ludwig Vlag van Duitsland Duitsland z.t.
42 Julie Van de Velde Vlag van België België z.t.
43 Hiromi Kaneko Vlag van Japan Japan z.t.
44 Marta Bastianelli Vlag van Italië Italië +9'31"
45 Ruth Winder Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten z.t.
46 Marlen Reusser Vlag van Zwitserland Zwitserland z.t.
47 Grace Brown Vlag van Australië Australië z.t.
48 Soraya Paladin Vlag van Italië Italië +15'55"
Niet gefinisht
– Amanda Spratt Vlag van Australië Australië Opgave
– Valerie Demey Vlag van België België Opgave
– Emma Norsgaard Vlag van Denemarken Denemarken Opgave
– Trixi Worrack Vlag van Duitsland Duitsland Opgave
– Stine Borgli Vlag van Noorwegen Noorwegen Opgave
– Vera Looser Vlag van Namibië Namibië Opgave
– Teniel Campbell Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago Opgave
– Anna Shackley Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië Opgave
– Jutatip Maneephan Vlag van Thailand Thailand Opgave
– Ántri Christofórou Vlag van Cyprus Cyprus Opgave
– Carla Oberholzer Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika Opgave
– Catalina Soto Campos Vlag van Chili Chili Opgave
– Lizbeth Salazar Vlag van Mexico Mexico Opgave
– Agua Marina Espínola Vlag van Paraguay Paraguay Opgave
– Maria José Vargas Vlag van Costa Rica Costa Rica Opgave
– Selam Amha Vlag van Ethiopië Ethiopië Opgave
– Mossana Debesay Vlag van Eritrea Eritrea Opgave
– Valeriya Kononenko Vlag van Oekraïne Oekraïne Opgave
– Jiajun Sun Vlag van China China Opgave
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wielersport_op_de_Olympische_Zomerspelen_2020_–_Wegwedstrijd_vrouwen&oldid=64222774"