wymowa:
IPA[ˈvʲidat͡ɕ], AS[vʹidać], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik bezosobowy niedokonany

(1.1) jest widoczny, można zobaczyć
(1.2) widocznie, zapewne, pewnie

czasownik przechodni niedokonany

(2.1) st.pol. (później gw.) widzieć[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Na piasku widać też było ślady kopyt koni, które już tam wprzódy napoju szukały.[2]
(1.2) Teraz widać takie czasy przyszły, że jaja kury uczą.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) widocznie, zapewne, pewnie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. widoczność ż
związki frazeologiczne:
widać jak na dłoniwidać gołym okiemwidać na pierwszy rzut okawidać światełko w tunelu
etymologia:
uwagi:
(1.1) występuje tylko w bezokoliczniku i w formach nieosobowych
(1.2) występuje tylko w bezokoliczniku
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Widać” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. VII: T-Y, Warszawa 1900–1927, s. 548.
  2. J. I. Kraszewszki: Stara baśń.
  3. E. Orzeszkowa: Nad Niemnem.