Przejdź do zawartości

Józef Wyszomirski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Wyszomirski
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1909
Nowa Wilejka

Data i miejsce śmierci

16 sierpnia 1982
Warszawa

Zawód

reżyser

Lata aktywności

1946–1974

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka Nagrody Państwowej

Józef Wyszomirski (ur. 2 stycznia 1909 w Nowej Wilejce, zm. 16 sierpnia 1982 w Warszawie) – reżyser filmowy i teatralny, aktor, dyrektor i kierownik artystyczny teatru, pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Stu­diował filologię polską na Uniwersytecie Wileńskim. W 1939 ukończył studia na wydziale reżyserskim PIST w Warszawie[1].

Po wybuchu II wojny światowej znalazł się we Lwowie. W czasie okupacji radzieckiej Kresów Wschodnich występował w teatrze lwowskim[2]. Po powrocie do Warszawy jesienią 1941 działał w podziemiu kulturalnym (ps. Albin). Był szefem Referatu Teatralnego BIP[3]. Po upadku powstania warszawskiego był jeńcem Oflagu II D Gross-Born, gdzie uczestniczył w pracach teatru obozowego[1].

Po powrocie do kraju działał początkowo w Łodzi. W latach 1948–1949 był dziekanem Wydziału Reżyserskiego Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie z siedzibą w Łodzi. Na emeryturę przeszedł w 1974.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B23-6-30)[4].

Działalność

[edytuj | edytuj kod]
  • aktor w Polskim Teatrze Dramatycznym (1939–1941),
  • reżyser przedstawień tajnego Teatru Wojskowego (1943–1944),
  • aktor Ludo­wego Teatru im. Bogusławskiego w Lingen (1945),
  • współkierownik i reżyser Teatru Kameralnego Domu Żołnierza (1946–1948),
  • wicedyrektor i reżyser Teatru Wojska Polskiego (1947–1949),
  • reżyser w Teatrze Polskim w Warszawie (1949/50),
  • dyrektor Objazdowego Teatru Dramatycznego Domu Wojska Polskiego (1950/51),
  • reżyser w Teatrze Narodowym w Warszawie (1953–1956),
  • dyrektor, kierownik artystyczny i reżyser Teatru im. Wyspiańskiego w Katowicach (1956–1959),
  • reżyser Teatru Rozmaitości (Bagatela) w Krakowie (1966–1974),
  • reżyser w Teatrze im. Mickiewicza w Częstochowie (1968–1974).

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Reżyser

Aktor

Scenarzysta

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • nagroda na Festiwalu Sztuk Radzieckich i Rosyjskich za reżyserię przedstawienia Ostatnie dni Michaiła Bułhakowa w Teatrze Polskim w Warszawie (1949)
  • Nagroda Państwowa II stopnia za rolę Generała Karola Świerczewskiego w filmie Żołnierz zwycięstwa (1953)
  • II nagroda na Festiwalu Dramatów Wyspiańskiego za reżyserię Wyzwolenia w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1958)
  • wyróżnienie na II Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Radzieckich i Rosyjskich w Katowicach za opracowanie reżyserskie Borysa Godunowa Aleksandra Puszkina w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu (1962)
  • Nagroda Ministra Obrony Narodowej w dziedzinie teatru (1963)

Źródło:[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Józef Wyszomirski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-09-23].
  2. Grzegorz Hryciuk, Polacy we Lwowie 1939–1944, Warszawa 2000, s. 109.
  3. Powstańcze Biogramy - Danuta Szaflarska [online], www.1944.pl [dostęp 2024-09-23] (pol.).
  4. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-09-23].
  5. M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58 „za zasługi położone dla Narodu i Państwa w dziedzinie (...), kultury i sztuki”.
  6. a b Zmarli. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 28 (1801), s. 10, 26 września 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-09-23]. 
  7. M.P. z 1956 r. nr 2, poz. 27 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1400 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]