Józef Wyszomirski
Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 sierpnia 1982 |
Zawód | |
Lata aktywności |
1946–1974 |
Odznaczenia | |
|
Józef Wyszomirski (ur. 2 stycznia 1909 w Nowej Wilejce, zm. 16 sierpnia 1982 w Warszawie) – reżyser filmowy i teatralny, aktor, dyrektor i kierownik artystyczny teatru, pedagog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował filologię polską na Uniwersytecie Wileńskim. W 1939 ukończył studia na wydziale reżyserskim PIST w Warszawie[1].
Po wybuchu II wojny światowej znalazł się we Lwowie. W czasie okupacji radzieckiej Kresów Wschodnich występował w teatrze lwowskim[2]. Po powrocie do Warszawy jesienią 1941 działał w podziemiu kulturalnym (ps. Albin). Był szefem Referatu Teatralnego BIP[3]. Po upadku powstania warszawskiego był jeńcem Oflagu II D Gross-Born, gdzie uczestniczył w pracach teatru obozowego[1].
Po powrocie do kraju działał początkowo w Łodzi. W latach 1948–1949 był dziekanem Wydziału Reżyserskiego Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie z siedzibą w Łodzi. Na emeryturę przeszedł w 1974.
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B23-6-30)[4].
Działalność
[edytuj | edytuj kod]- aktor w Polskim Teatrze Dramatycznym (1939–1941),
- reżyser przedstawień tajnego Teatru Wojskowego (1943–1944),
- aktor Ludowego Teatru im. Bogusławskiego w Lingen (1945),
- współkierownik i reżyser Teatru Kameralnego Domu Żołnierza (1946–1948),
- wicedyrektor i reżyser Teatru Wojska Polskiego (1947–1949),
- reżyser w Teatrze Polskim w Warszawie (1949/50),
- dyrektor Objazdowego Teatru Dramatycznego Domu Wojska Polskiego (1950/51),
- reżyser w Teatrze Narodowym w Warszawie (1953–1956),
- dyrektor, kierownik artystyczny i reżyser Teatru im. Wyspiańskiego w Katowicach (1956–1959),
- reżyser Teatru Rozmaitości (Bagatela) w Krakowie (1966–1974),
- reżyser w Teatrze im. Mickiewicza w Częstochowie (1968–1974).
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]Reżyser
- 1962 – Rodzina Milcarków
- 1946 – Dwie godziny
Aktor
- 1953 – Żołnierz zwycięstwa (jako Karol Świerczewski)
Scenarzysta
- 1962 – Rodzina Milcarków
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Sztandaru Pracy II klasy (22 lipca 1949)[5]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[6]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[6]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (22 lipca 1955)[7]
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- nagroda na Festiwalu Sztuk Radzieckich i Rosyjskich za reżyserię przedstawienia Ostatnie dni Michaiła Bułhakowa w Teatrze Polskim w Warszawie (1949)
- Nagroda Państwowa II stopnia za rolę Generała Karola Świerczewskiego w filmie Żołnierz zwycięstwa (1953)
- II nagroda na Festiwalu Dramatów Wyspiańskiego za reżyserię Wyzwolenia w Teatrze Śląskim im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach (1958)
- wyróżnienie na II Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Radzieckich i Rosyjskich w Katowicach za opracowanie reżyserskie Borysa Godunowa Aleksandra Puszkina w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu (1962)
- Nagroda Ministra Obrony Narodowej w dziedzinie teatru (1963)
Źródło:[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Józef Wyszomirski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2024-09-23] .
- ↑ Grzegorz Hryciuk, Polacy we Lwowie 1939–1944, Warszawa 2000, s. 109.
- ↑ Powstańcze Biogramy - Danuta Szaflarska [online], www.1944.pl [dostęp 2024-09-23] (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-09-23] .
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 6, poz. 58 „za zasługi położone dla Narodu i Państwa w dziedzinie (...), kultury i sztuki”.
- ↑ a b Zmarli. „Stolica”. Rok XXXVII, Nr 28 (1801), s. 10, 26 września 1982. Warszawa: Warszawskie Wyd. Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. [dostęp 2024-09-23].
- ↑ M.P. z 1956 r. nr 2, poz. 27 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1400 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- w bazie Film Polski
- w bazie Wirtualnej Polski http://film.wp.pl/id,80735,name,Jozef-Wyszomirski,osoba.html?ticaid=112cd0
- w bazie w bazie IMDb (ang.)
- w bazie Stowarzyszenia Filmowców Polskich
- Jeńcy Oflagu II D Gross-Born
- Laureaci Nagrody Ministra Obrony Narodowej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Odznaką Nagrody Państwowej
- Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy II klasy
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polscy reżyserzy filmowi
- Polscy reżyserzy teatralni
- Urodzeni w 1909
- Zmarli w 1982