Przejdź do zawartości

Łunin (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łunin
gmina wiejska
1921–1928[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg brzeski)
(1920–21: okręg poleski)
1921–28: poleskie

Powiat

do 1920: piński
1920–28: łuniniecki

Siedziba

Łunin

Populacja (1921)
• liczba ludności


7470[2]

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łunin”
52°18′36,0000″N 26°37′48,0000″E/52,310000 26,630000

Łunin – dawna gmina wiejska istniejąca do 1928 roku w woj. poleskim II Rzeczypospolitej (obecnie na Białorusi). Siedzibą władz gminy był Łunin[2].

Początkowo gmina należała do powiatu pińskiego. 7 listopada 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu łuninieckiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[3]. 19 lutego 1921 r. wraz z całym powiatem weszła w skład nowo utworzonego województwa poleskiego.

Gminę zniesiono 18 kwietnia 1928 roku, a jej obszar włączono do gminy Czuczewicze oraz do nowo utworzonej gminy Łuniniec[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
  3. Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 3, poz. 25
  4. Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452