2 Grupa Artylerii (II RP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1929 |
Rozformowanie |
1939 |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
2 Grupa Artylerii (2 GA) – oddziały i pododdziały artylerii organicznej wielkich jednostek piechoty i kawalerii oraz artylerii Odwodu Naczelnego Wodza stacjonujące na terenie Okręgu Korpusu Nr II i podporządkowane dowództwu 2 Grupy Artylerii.
2 Grupa Artylerii została utworzona w terminie do 15 stycznia 1929 na podstawie rozkazu L. 1019/Org. ministra spraw wojskowych z dnia 31 grudnia 1928 r. Proces formowania grupy zakończony został w marcu tego roku. Dowództwo grupy powstało na bazie dotychczasowego 2 Okręgowego Szefostwa Artylerii.
Obsada personalna
[edytuj | edytuj kod]Dowództwo Artylerii Okręgu Generalnego „Lublin”
Sztabowy oficer inspekcyjny artylerii Okręgu Generalnego „Lublin”
- ppłk art. Stanisław Marian Rohoziński (do 8 VII 1920)
Szefostwo Artylerii i Służby Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr II (1921–1926)
- szef – płk art. Jan Skrutkowski (do 20 III 1925[1])
- szef – płk art. Józef Plisowski (20 III 1925 – 1926, urlopowany w okresie XII 1925 – XII 1926)
- zastępca szefa – płk Rudolf Kazimierz Underka (od X 1925 ze stanowiska dowódcy 23 pap)
2 Okręgowe Szefostwo Artylerii (1926–1928)
- gen. bryg. Józef Plisowski (1926 – III 1929)
2 Grupa Artylerii (1929-1939)
- gen. bryg. Józef Plisowski (III 1929 – IX 1930)
- płk art. Henryk Kreiss (IX 1930 – VIII 1939)
- płk dypl. Jan Tiletschke (p.o. 6 XI – 23 XII 1931)
Ordre de Bataille 2 Grupy Artylerii w 1939
[edytuj | edytuj kod]Dowództwo 2 Grupy Artylerii w Lublinie
- dowódca grupy – płk art. Henryk Kreiss → dowódca artylerii GO „Piotrków”
- I oficer sztabu – mjr art. Marian Czyż → oficer sztabu dowódcy artylerii GO „Piotrków”
- II oficer sztabu – kpt. art. Jan Kawnatis → oficer ordynansowy GO „Piotrków”
Artyleria ONW:
Artyleria wielkich jednostek:
- 3 pułk artylerii lekkiej Legionów w Zamościu
- 13 pułk artylerii lekkiej w Równem (I dywizjon w Łucku)
- 27 pułk artylerii lekkiej we Włodzimierzu
- 2 dywizjon artylerii konnej w Dubnie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 5 kwietnia 1925 roku, s. 191.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Almanach oficerski na rok 1923/24. Dział III Organizacja Wojska Polskiego, zeszyt 2, Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923.
- Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3.
- Igor Błagowieszczański, Artyleria Wojska Polskiego w latach 1918-1939, Zakończenie, Wojskowy Przegląd Historyczny Nr 4 (71), Warszawa 1974, ss. 203-250.
- Roman Łoś , Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC 830057069 .
- Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I.
- Mieczysław Bielski, Grupa Operacyjna „Piotrków” 1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1991, wyd. I, ISBN 83-11-07836-X.