Adam Nadachowski

Adam Tadeusz Nadachowski
	; Adam Nadachowski (przed 1934)
	pułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	20 października 1894 ; Stanisławów
Data i miejsce śmierci	9 września 1939 ; Przyłęk
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier ; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	68 Pułk Piechoty; 83 Pułk Piechoty
Stanowiska	zastępca dowódcy pułku; dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adam Tadeusz Nadachowski (ur. 20 października 1894 w Stanisławowie, zm. 9 września 1939 pod Przyłękiem) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 20 października 1894 roku w Stanisławowie jako syn Michała^[1]. Uczył się w ośmioklasowej szkole średniej w Stanisławowie. Potem został studentem Wydziału Prawa Uniwersytetu we Lwowie^[2]. Podczas I wojny światowej w armii austriackiej, później w Legionach Polskich. Podczas walk w czerwcu 1915, dostał się do niewoli rosyjskiej. Po rewolucji w polskich formacjach wojskowych na Syberii, skąd przez Murmańsk przedostał się do Armii gen. Hallera we Francji.

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Dowodził I batalionem 49 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych. W okresie od czerwca do 10 lipca oraz od 13 lipca do 20 sierpnia 1920 roku pełnił obowiązki dowódcy tego pułku. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 967. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 49 pp^[3].

W 1922 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu Normalnego^[4]. Z dniem 1 października 1924 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko asystenta^[5]^[6]. Następnie został przesunięty na stanowisko wykładowcy^[7]^[8]^[9]. 1 grudnia 1924 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 240. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[10]. 2 grudnia 1930 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 i 36. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[11]. Z dniem 20 listopada 1932 roku został przeniesiony do 68 pułku piechoty we Wrześni na stanowisko zastępcy dowódcy pułku. Później wyznaczony został na stanowisko dowódcy 83 pułku Strzelców Poleskich w Kobryniu. Na stopień pułkownika został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 36. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[12].

Na czele tego pułku walczył w kampanii wrześniowej. 1 września skutecznie odpierał atak niemiecki w Parzymiechach, a następnie prowadził walki odwrotowe. Poległ 9 września 1939 w bitwie pod Przyłękiem. Pochowany w kwaterze wojskowej na Cmentarzu Parafii św. Jakuba w Skierniewicach (sektor KW2-D-2)^[13].

Miał córkę Irenę, studentkę rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie^[14].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 129 (pośmiertnie, 28 września 1939)^[15]^[16]
Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (30 czerwca 1921)^[17]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)^[18]
Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[19]
Złoty Krzyż Zasługi (16 marca 1934)^[20]
Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja, 1931)^[21]
Krzyż Wojenny (Francja)^[19]

Przypisy

↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-11-13] .
↑ Zakrzewski 2016 ↓, s. 496.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 54.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 263, 413, 1502.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 103 z 2 października 1924 roku, s. 568.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 242, 352, 1362.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123, 177.
↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 8.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 24, 798.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 328.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 10, 647.
↑ Parafia św. Jakuba w Skierniewicach - wyszukiwarka osób pochowanych [online], skierniewiceparafialny.grobonet.com [dostęp 2020-11-13] .
↑ Roman Tarkowski: Kartki z przeszłości. Kraków: Universitas, 1992, s. 28. ISBN 83-7052-091-X.
↑ Rómmel 1958 ↓, s. 390.
↑ ŁukomskiŁ. G. ŁukomskiŁ., PolakP. B. PolakP., SuchcitzS. A. SuchcitzS., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 371 .
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 23 lipca 1921 roku, s. 1190.
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123.
↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931 roku, s. 380.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku). Warszawa: Sztab Główny, 1931.
Mieczysław Bielski, Grupa Operacyjna Piotrków 1939, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1991.
Narcyz Klatka, Wieluński Wrzesień 1939, Wydawnictwo Komandor, Wieluń-Gdynia 2006, ISBN 83-912842-0-4.
Juliusz Rómmel: Za honor i ojczyznę. Wspomnienia dowódcy armii „Łódź” i „Warszawa”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, 1958.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Bartosz Zakrzewski: 18 Dywizja Piechoty WP w wojnie polsko-sowieckiej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2016. ISBN 978-83-7543-415-6.

Linki zewnętrzne

Adam Nadachowski – publikacje w bibliotece Polona

[1] Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-11-13] .

[CITEREFZakrzewski2016496-2] Zakrzewski 2016 ↓, s. 496.

[CITEREFLista_starszeństwa192254-3] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 54.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923263,_413,_1502-4] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 263, 413, 1502.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_103_z_2_października_1924_roku,_s._568-5] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 103 z 2 października 1924 roku, s. 568.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924242,_352,_1362-6] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 242, 352, 1362.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928123,_177-7] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123, 177.

[CITEREFLista_oficerów_dyplomowanych19318-8] Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 8.

[CITEREFRocznik_Oficerski193224,_798-9] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 24, 798.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_131_z_17_grudnia_1924_roku,_s._735-10] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_16_z_3_grudnia_1930_roku,_s._328-11] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 328.

[CITEREFRybkaStepan200610,_647-12] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 10, 647.

[13] Parafia św. Jakuba w Skierniewicach - wyszukiwarka osób pochowanych [online], skierniewiceparafialny.grobonet.com [dostęp 2020-11-13] .

[14] Roman Tarkowski: Kartki z przeszłości. Kraków: Universitas, 1992, s. 28. ISBN 83-7052-091-X.

[CITEREFRómmel1958390-15] Rómmel 1958 ↓, s. 390.

[16] ŁukomskiŁ. G. ŁukomskiŁ., PolakP. B. PolakP., SuchcitzS. A. SuchcitzS., Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945, Koszalin 1997, s. 371 .

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_29_z_23_lipca_1921_roku,_s._1190-17] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 29 z 23 lipca 1921 roku, s. 1190.

[18] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928123-19] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 123.

[20] M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_8_z_11_listopada_1931_roku,_s._380-21] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931 roku, s. 380.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]