Przejdź do zawartości

Andrzej Stelmachowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Stelmachowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1925
Poznań

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 2009
Warszawa

Minister edukacji narodowej
Okres

od 23 grudnia 1991
do 11 lipca 1992

Poprzednik

Robert Głębocki

Następca

Zdobysław Flisowski

Marszałek Senatu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej / Rzeczypospolitej Polskiej
Okres

od 4 lipca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Obywatelski Klub Parlamentarny

Następca

August Chełkowski

Odznaczenia
Order Orła Białego Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego Medal „Milito Pro Christo” Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego Order „Przyjaźń” (Kazachstan) Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”
Uroczystość nadania imienia Andrzeja Stelmachowskiego sali 182 w gmachu Senatu (2009)
Grób Andrzeja Stelmachowskiego na Starych Powązkach w Warszawie

Andrzej Stanisław Stelmachowski (ur. 28 stycznia 1925 w Poznaniu, zm. 6 kwietnia 2009 w Warszawie[1]) – polski profesor nauk prawnych i polityk, nauczyciel akademicki, marszałek Senatu I kadencji w latach 1989–1991, minister edukacji narodowej w rządzie Jana Olszewskiego, doradca prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego ds. Polonii. Kawaler Orderu Orła Białego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie i działalność naukowa

[edytuj | edytuj kod]

Studia prawnicze ukończył w 1947 na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Na tej uczelni uzyskał stopień naukowy doktora. Od 1962 był profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego, od 1969 profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. W 1970 został kierownikiem Zakładu Prawa Rolnego UW. Wykładał także na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i Uniwersytecie w Białymstoku. W 1973 uzyskał tytuł naukowy profesora. Był członkiem Polskiej Akademii Nauk. Specjalizował się w prawie cywilnym i rolnym.

Od 1984 do 1989 zasiadał w komisji Episkopatu Polski Iustitia et Pax, a od 1989 w komisji ds. Duszpasterstwa Rolników oraz Duszpasterstwa Ludzi Pracy

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Przed wojną był członkiem Związku Akademickiego Młodzież Wszechpolska[2]. W okresie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej.

W 1980 był doradcą Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej (wspierał prace Komisji Ekspertów przy Prezydium MKS), a następnie m.in. doradcą Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność”. Był uczestnikiem prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[3]. Ponadto przewodniczył w okresie 1982–1985 Komitetowi Organizacyjnemu Kościelnej Fundacji na rzecz Rolnictwa. W latach 1987–1990 był prezesem warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Należał do inicjatorów okrągłego stołu, uczestniczył w jego obradach plenarnych i pracach zespołowych. W 1989 został senatorem I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego, objął stanowisko marszałka Senatu[4].

W rządzie Jana Olszewskiego pełnił funkcję ministra edukacji narodowej (1991–1992)[5]. W 1992 podczas jego urzędowania odbywały się masowe strajki nauczycieli. Do historii przeszło zdarzenie, gdy minister wygrażał protestującym nauczycielom laską. Tłumaczył, że jako człowiek starej daty uważał, iż nauczyciele nie mogą przestać nauczać, nawet w trudnej sytuacji. Laska Andrzeja Stelmachowskiego, zlicytowana później na cele charytatywne, stała się symbolem zmagań nauczycieli z władzą[6].

W 2005 wszedł w skład honorowego komitetu poparcia Lecha Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich. W lutym 2007 został doradcą prezydenta Lecha Kaczyńskiego ds. Polonii[7].

Od lutego 1990 do 11 maja 2008 był prezesem Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” w Warszawie.

Zmarł 6 kwietnia 2009, jego pogrzeb z udziałem m.in. prezydenta Lecha Kaczyńskiego i marszałka Senatu VII kadencji Bogdana Borusewicza odbył się 15 kwietnia tego samego roku. Andrzej Stelmachowski został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 18/5/14)[8][9].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Był synem prawnika Bronisława Stelmachowskiego i Wisławy z domu Majewskiej. Jego dziadkiem był przemysłowiec i polityk Stanisław Jan Majewski[10]. Andrzej Stelmachowski był żonaty z Anną, miał dwóch synów: Stanisława i Zbigniewa[4].

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Ordery i odznaczenia
Wyróżnienia
Upamiętnienie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nie żyje prof. Andrzej Stelmachowski, gazeta.pl, 7 kwietnia 2009 [zarchiwizowane 2009-04-10].
  2. Andrzej Stelmachowski, wyborcza.pl, 30 października 2009 [zarchiwizowane 2013-09-10].
  3. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski, Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980–1990, Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001, s. 33, ISBN 83-7059-503-0 [zarchiwizowane 2015-06-27].
  4. a b Andrzej Stelmachowski [online], senat.pl [dostęp 2020-11-09].
  5. M.P. z 1992 r. nr 1, poz. 1.
  6. Nauczyciel nie kupił roweru za pensję, tvn24.pl, 7 kwietnia 2019 [zarchiwizowane 2019-05-02].
  7. Andrzej Stelmachowski doradcą prezydenta [online], wp.pl, 29 marca 2007 [dostęp 2011-06-26].
  8. Cmentarz Stare Powązki: ANDRZEJ STELMACHOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-18].
  9. Żegnamy jednego z twórców wolnego państwa, tvn24.pl, 15 kwietnia 2009 [zarchiwizowane 2016-03-08].
  10. Andrzej S. Stelmachowski [online], wielcy.pl [dostęp 2024-05-16].
  11. M.P. z 2009 r. nr 35, poz. 538.
  12. Kalendarium ważniejszych wydarzeń w Senacie, Sejmie, Polsce i na świecie od 1989 roku [online], senat.gov.pl [dostęp 2011-04-11].
  13. Minister Andrzej Halicki wręczył w Białymstoku Odznaki Honorowe za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego, mac.gov.pl, 7 października 2015 [zarchiwizowane 2016-03-04].
  14. Bartoszewski, Stelmachowski i Komorowska odznaczeni papieskimi orderami, ekai.pl, 2 listopada 2006 [zarchiwizowane 2013-05-03].
  15. Wydarzenia [online], senat.gov.pl, 23 listopada 2006 [dostęp 2018-03-24].
  16. Apdovanotų asmenų duomenų bazė [online], lrp.lt [dostęp 2020-10-21] (lit.).
  17. Andrzej Stelmachowski [online], uwb.edu.pl [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-13].
  18. 28 lutego – wręczenie Nagrody im. Bp. Andrzejewskiego Zespołowi „Mazowsze” [online], episkopat.pl, 27 lutego 2005 [dostęp 2019-04-23].
  19. Rejestr TERYT: Ulice [online], stat.gov.pl [dostęp 2018-06-13].
  20. С. Шаровечка знайти поштовий індекс [online], indexy.com.ua [dostęp 2020-12-15] (ukr.).
  21. Uroczyste obchody XX-lecia odrodzonego Senatu, senat.pl, 3 lipca 2009 [zarchiwizowane 2017-07-10].
  22. Szkoła im. A. Stelmachowskiego [online], wilnoteka.pl, 4 maja 2010 [dostęp 2021-01-26].
  23. Posiedzenie Polonijnej Rady Konsultacyjnej [online], senat.pl, 19 października 2010 [dostęp 2021-01-26].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]