Arado Ar 199
Model Arado Ar 199 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
wodnosamolot |
Konstrukcja |
mieszana |
Załoga |
3 |
Historia | |
Data oblotu |
1939 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 x Silnik rzędowy Argus As 410C |
Moc |
331 kW (450 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
12,7 m |
Długość |
10,57 m |
Wysokość |
4,36 m |
Powierzchnia nośna |
30,40 m² |
Masa | |
Własna |
1 675 kg |
Startowa |
2 075 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
260 km/h |
Prędkość wznoszenia |
4,5 m/s |
Pułap |
6 500 m |
Zasięg |
740 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
III Rzesza |
Arado Ar 199 – niemiecki wodnosamolot wyprodukowany w wytwórni Arado Flugzeugwerke. Zbudowano dwa prototypy, których produkcja nie była dalej rozwijana.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Samolot został zaprojektowany w 1938 roku miał pełnić rolę standardowego samolotu szkolno treningowego dla załóg wodnosamolotów[1]. Prototyp Ar 199 V1 został oblatany w 1939 r. Maszyna ostała zaprojektowana jako rozwinięcie Arado Ar 79. Konstrukcja została wzmocniona w porównaniu z poprzednikiem, dostosowano ją do startu z okrętowej katapulty. Zbudowano dodatkowo prototypy V2 i V3, wszystkie maszyny były wyposażone w silnik Argus As 410 C o mocy 450 KM napędzający dwułopatowe śmigło o regulowanym skoku[2].
Maszyna nie była produkowana seryjnie a dwa wybudowane egzemplarze z cywilnymi znakami rejestracyjnymi D-IRFB i D-ISBC w 1939 roku zostały przejęte przez Luftwaffe, gdzie były używane jako samoloty treningowe[3].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Samolot był wolnonośnym dolnopłatem o metalowej konstrukcji z płóciennym pokryciem skrzydeł i sterów. Silnik rzędowy, 12 cylindrowy, chłodzony powietrzem napędzający dwułopatowe śmigło. Podwozie składało się z dwóch pływaków, maszyna wyposażona była w zaczep do startów z katapult okrętowych. Samoloty nie były uzbrojone[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 61.
- ↑ a b Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 62.
- ↑ Ar.199. Уголок неба. [dostęp 2023-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-08)]. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 1: Flugzeugtypen AEG - Dornier. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 3-7637-5465-2. OCLC 722044393.
- Jerzy Świdziński, Wodnosamolot treningowy AR-199, "Skrzydlata Polska", nr 46 (1984), s. 11, ISSN 0137-866x.