Przejdź do zawartości

Bolesław Ignacy Sikorski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Ignacy Sikorski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 września 1884
Wągrowiec, Prowincja Poznańska, Królestwo Prus, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

26 listopada 1940
Gdynia

Minister kolei żelaznych
Okres

od 19 września 1921
do 7 lutego 1922

Przynależność polityczna

Chrześcijańsko-Narodowe Stronnictwo Pracy

Poprzednik

Zygmunt Jasiński

Następca

Julian Eberhardt

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Bolesław Ignacy Sikorski (ur. 22 września 1884 w Wągrowcu, zm. 26 listopada 1940 w Gdyni[1][2]) – polski prawnik, ekonomista i minister. W 1907 roku, na Królewskim Uniwersytecie w Breslau, Sikorski uzyskał stopień doktora[3].

Przed II RP

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Bolesława Sikorskiego i Heleny Średnickiej. W 1903 roku ukończył gimnazjum w Poznaniu; naukę kontynuował na uniwersytetach w Monachium (prawo, od 1903[4]), Berlinie i Wrocławiu (kierunki: prawo i ekonomia polityczna)[5]. 23-letni absolwent rozpoczął pracę jako aplikant w sądach w Suhl, Magdeburgu i Naumburgu. W listopadzie 1912 roku, zdawszy egzamin sędziowski, Sikorski zatrudnił się jako sędzia pomocniczy berlińskiego sądu[3]. Po wybuchu I wojny światowej zmienił obszar swojej działalności na kolejnictwo. W 1914 roku objął on stanowisko asesora w berlińskiej dyrekcji kolejowej, jednak już w następnym roku wyjechał do Halle, by pracować jako decernent aż do zakończenia wojny[3].

Po I wojnie światowej

[edytuj | edytuj kod]

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Sikorski otrzymał nominację na szefa wydziału administracyjnego dyrekcji kolejowej w Poznaniu[3]; zajmował też fotel w Radzie Kolejowej przy Naczelnej Władzy Plebiscytowej[6]. Od 19 września 1921 do 7 lutego (formalnie 5 marca) następnego roku[7] (w rządzie Antoniego Ponikowskiego) Bolesław Sikorski sprawował funkcję ministra kolei żelaznych[8]. Ze względu na zły stan zdrowia polityka, od 7 lutego 1922 był urlopowany, a podczas jego nieobecności resortem kierował Julian Eberhardt. Po powrocie do formy, 13 czerwca 1922 roku Sikorski został pierwszym dyrektorem Śląskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych[8] (opuścił tę posadę 15 września tego samego roku).

Były minister kandydował do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji, będąc członkiem Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Pracy[9] w 39. okręgu wyborczym (Katowice). W listopadzie 1922 Bolesław Sikorski został zaprzysiężony na posła, jednak 1 sierpnia 1924 roku, ponownie kierowany złym stanem zdrowia, złożył mandat.

Znana jest jedna pozycja książkowa wydana przez Sikorskiego (w 1923): Zagadnienia organizacyjne polskiej administracji państwowej[10].

Ostatnie lata przed II wojną światową

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1935–1938 Bolesław Sikorski był dyrektorem Związku Izb Rzemieślniczych RP[11][12]. Powierzono mu również stanowisko prezesa zarządu Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej, które piastował w 1939 roku przed wojną[13].

Zmarł 26 listopada 1940 w Gdyni, został pochowany na cmentarzu Witomińskim[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Lista (niepełna) żołnierzy Sił Zbrojnych RP. gdynia.pl. [dostęp 2022-12-17]. (pol.).
  2. ↑ Lista polskich autorów przechodzących do domeny publicznej w styczniu 2011. radiownet.pl. [dostęp 2015-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-08)]. (pol.).
  3. ↑ a b c d Jacek Maria Majchrowski, Grzegorz Mazur, Kamil Stepan: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej. Polska Oficyna Wydawn. "BGW", 1994-01-01, s. 66. ISBN 978-83-7066-569-2. [dostęp 2015-10-13].
  4. ↑ Spis studentów i pracowników Uniwersytetu w Monachium w 1903 roku. epub.ub.uni-muenchen.de. [dostęp 2015-10-14]. (niem.).
  5. ↑ Tadeusz Rzepecki, Witold Rzepecki: Sejm i Senat 1922-1927: podręcznik dla wyborców, zawierający wyniki wyborów w powiatach, okręgach, województwach, podobizny senatorów i posłów sejmowych oraz mapy poglądowe. Wielkopolska Księgarnia Nakł. Karola Rzepeckiego, 1923-01-01, s. 471. [dostęp 2015-10-13]. (pol.).
  6. ↑ 60-lecie Polskiej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Katowicach - Zeus Page - Trakcja i Wagony, Eksploatacja Kolei i inne stare pisma online. zeus.krb.com.pl. [dostęp 2015-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-20)].
  7. ↑ Ministerstwo Kolei Żelaznych. [dostęp 2015-10-13].
  8. ↑ a b Historia kolei z okolic Rybnika. januschr.republika.pl. [dostęp 2015-10-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  9. ↑ Ze starych gazet - 13 sierpnia 1936. krasnodebscy.tvoksywie.com.pl. [dostęp 2015-10-13].
  10. ↑ Szczegóły egzemplarza | Chamo. kataloguek.cyfronet.pl. [dostęp 2015-10-13].
  11. ↑ a b Odznaczenie z 10 listopada 1938 „za zasługi na polu sądownictwa pracy społecznej” M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592
  12. ↑ Rocznik polityczny i gospodarczy. Państwowe Wydawn. Ekonomiczne, 1937-01-01. [dostęp 2015-10-13]. (pol.).
  13. ↑ Rocznik polityczny i gospodarczy. Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1939-01-01. [dostęp 2015-10-13]. (pol.).
Pierwszy rząd Antoniego Ponikowskiego (1921–1922)
W dniu zaprzysiężenia
Późniejsi członkowie rządu

Ministrowie Komunikacji II RP
Ministrowie Kolei Żelaznych
Ministrowie Kolei
Ministrowie Komunikacji

Godło Polski

  1. ↑ kierownik resortu
  2. ↑ od 16 grudnia 1922 kierownik resortu
  3. ↑ do 9 maja 1933 kierownik resortu
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bolesław_Ignacy_Sikorski&oldid=75040086”