Fabrizio Paolucci

Fabrizio Paolucci

Kardynał biskup
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1651 Forlì
Data i miejsce śmierci	12 czerwca 1726 Rzym
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	3 grudnia 1700–19 marca 1721, 6 czerwca 1724–12 czerwca 1726
Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	19 listopada 1725–12 czerwca 1726
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	6 maja 1685
Kreacja kardynalska	22 lipca 1697 Innocenty XII

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	6 maja 1685
Konsekrator	Gaspare Carpegna
Konsekrowani biskupi Cesare Sperelli 28 grudnia 1698 Jan Paweł Gomoliński 16 kwietnia 1700 Niccolò Caracciolo 6 czerwca 1700 Antonio Felice Zondadari 18 grudnia 1701 Giuseppe Vallemani 18 grudnia 1701 Pietro Corbelli 18 grudnia 1701 Ortensio Visconti 25 czerwca 1702 Vincenzo Bichi 27 grudnia 1702 Antonio Maria Brancaccio 17 czerwca 1703 Antonio Francesco Sanvitale 22 lipca 1703 José Gasch 30 listopada 1703 François-Maurice Gontieri 21 września 1705 Francesco Arborio di Gattinara 13 czerwca 1706 Ludovico Pico della Mirandola 11 lipca 1706 Giovanni Battista Anguisciola 18 lipca 1706 Callisto Lodigeri 1 maja 1707 Fabio Mancinforte 1 maja 1707 Pier Marcellino Corradini 27 listopada 1707 Alessandro Aldobrandini 27 listopada 1707 Antonio San Felice 4 grudnia 1707 Giacomo Caracciolo 27 kwietnia 1710 Fortunato Morosini 27 kwietnia 1710 Alfonso De’ Bellincini 27 kwietnia 1710 Alessandro Bonaventura 27 lutego 1711 Giorgio Spinola 7 czerwca 1711 Camillo Marazzani 7 czerwca 1711 Bernardino Guinigi 7 czerwca 1711 Prospero Marefoschi 7 czerwca 1711 Franz Karl von Kaunitz-Rietberg 7 czerwca 1711 Benedetto Erba Odescalchi 20 grudnia 1711 Cornelio Bentivoglio 3 kwietnia 1712 Antonio Vaira 3 kwietnia 1712 Giorgio Cattaneo 3 kwietnia 1712 Fabritius Aurelius de Agostini 9 października 1712 Vincenzo Petra 9 października 1712 Simone Marco Palmerini 5 lutego 1713 Biagio de Dura 3 września 1713 Giovanni Battista Stella 3 września 1713 Nicola Spinelli 3 września 1713 Giovanni Battista Conventati 4 marca 1714 Agostino Nicola degl’Abbati Olivieri 15 lipca 1714 Giandomenico Paracciani 18 listopada 1714 Gaspar Fuster 25 listopada 1714 Tommaso Torelli 25 listopada 1714 Niccolò Tolomei 27 stycznia 1715 Antonio Gagliani 27 stycznia 1715 Daniele Delfino 7 kwietnia 1715 Colombino Bassi 12 maja 1715 Rogerius Giacobetti 16 czerwca 1715 Tomás José Ruiz Montes 9 lutego 1716 Giovanni Soffietti 9 lutego 1716 Lodovico Maria Pandolfini 8 marca 1716 Jean Vidovich 19 kwietnia 1716 Simone Gritti 19 kwietnia 1716 Pompeo Aldrovandi 11 października 1716 Giovanni Crisostomo Battelli 11 października 1716 Tommaso Cervini 11 października 1716 Alfonso Miraconda 18 lipca 1717 Gregorio Lauri 18 lipca 1717 Giuseppe Maria Positano 28 listopada 1717 Giuseppe Antonio Davanzati 28 listopada 1717 Salvatore Miroballo 26 grudnia 1717 Pietro Giacomo Pichi 16 stycznia 1718 Gennaro Mattei 16 stycznia 1718 Gabriele de Marchis 16 stycznia 1718 Giovanni Michele Teroni 16 stycznia 1718 Gioacchino Maria Oldi 13 lutego 1718 Niccolò di Domenico 13 lutego 1718 Hyacinth Petit 13 lutego 1718 Camillo Cibo 24 lutego 1718 Giacinto Zanobetti 10 lipca 1718 Muzio de’ Vecchi 23 kwietnia 1719 Carlo Ambrogio Mezzabarba 21 września 1719 Domenico Angeletti 29 października 1719 Girolamo Crispi 19 stycznia 1721 Francesco Barberini 16 marca 1721 Domenico Passionei 25 lipca 1721 Bernardo Domenico Leoni 1 lutego 1722 Muzio Gaeta 24 lutego 1723 Luigi Maria de Dura 29 marca 1723 Camillo Paolucci 2 lipca 1724 Nicola Michele Abati 2 lipca 1724 Jacopo Maria Erizzo 2 lipca 1724 Giovanni Battista Orsi 25 marca 1725 Girolamo Lucini 25 marca 1725
Współkonsekrowani biskupi Joseph-Emmanuel de la Trémoille 30 maja 1719 Pietro Ottoboni 4 lutego 1725

Fabrizio Paolucci (ur. 2 kwietnia 1651 w Forlì, zm. 12 czerwca 1726 w Rzymie) – włoski duchowny, kardynał, z rodu hrabiów Calboli.

Życiorys

Studiował w Rzymie pod okiem swego krewnego, kardynała Francesco Paolucci i w 1674 uzyskał na tamtejszym uniwersytecie doktorat obojga praw (kanonicznego i rzymskiego). W 1685 został wybrany biskupem Macerata e Tolentino, którym był do 1698, gdy mianowano go arcybiskupem Ferrary (1698–1701). Konsekrował go kardynał Gaspare Carpegna, wikariusz Rzymu. Za pontyfikatu Innocentego XII przeszedł na służbę do dyplomacji papieskiej – w 1696 został nuncjuszem w Kolonii, a 2 lata później nadzwyczajnym wysłannikiem na polski sejm elekcyjny. W lipcu 1697 został kreowany kardynałem prezbiterem, jednak fakt ten został upubliczniony dopiero w grudniu 1698. Został głównym doradcą papieża Klemensa XI, który mianował go sekretarzem stanu (1700–21) i wielkim penitencjariuszem (1709–21), a w 1719 awansował do rangi kardynała-biskupa Albano.

W 1709, w związku z toczącą się wojną o sukcesję hiszpańską, uzyskał nieograniczone pełnomocnictwo do prowadzenia negocjacji pokojowych z cesarstwem. Zakończyły się one sukcesem, ale nie zjednały mu sympatii Wiednia. Na konklawe 1721 roku wydawał się niemal pewnym kandydatem do tiary, jednak niemiecki kardynał Michael Friedrich Althan w imieniu cesarza Karola VI korzystając z prawa ekskluzywy zawetował jego kandydaturę. Nowy papież Innocenty XIII przesunął go na stanowisko wikariusza Rzymu oraz prefekta Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników. Obie funkcje pełnił do śmierci.

Po śmierci Innocentego XIII Paolucci został przywrócony przez Benedykta XIII na stanowisko sekretarza stanu. Ponadto powierzono mu kierowanie Kongregacją ds. Obrzędów oraz Kongregacją ds. Sanktuarium w Loreto. W latach 1721–1726, pełnił urząd wikariusza generalnego Rzymu. W czerwcu 1724 został biskupem Porto e Santa Rufina, a w listopadzie 1725 biskupem Ostia e Velletri i dziekanem Kolegium Kardynałów. Negocjował przyłączenie do Państwa Kościelnego terytorium Comacchio. W 1725 został też sekretarzem Rzymskiej Inkwizycji. Zmarł w Rzymie, w pałacu na Kwirynale, 12 czerwca 1726, w wieku 75 lat.

Bibliografia

• Fabrizio Paolucci w The Cardinals of the Holy Roman Church