Fluocynolon

Fluocynolon
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	(1S,2S,4R,8S,9S,11S,12R,13S,19S)-12,19-difluoro-11-hydroksy-8-(2-hydroksyacetylo)-6,6,9,13-tetrametylo-5,7-dioksapentacyklo[10.8.0.02,9.04,8.013,18]eikoza-14,17-dien-16-on
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C24H30F2O6
Masa molowa	452,49 g/mol
Wygląd	biały, krystaliczny proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	67-73-2
PubChem	6215
DrugBank	DB00591
SMILES
	C[C@]12C[C@@H]([C@]3([C@H]([C@@H]1C[C@@H]4[C@]2(OC(O4)(C)C)C(=O)CO)C[C@@H](C5=CC(=O)C=C[C@@]53C)F)F)O
InChI
	InChI=1S/C24H30F2O6/c1-20(2)31-19-9-13-14-8-16(25)15-7-12(28)5-6-21(15,3)23(14,26)17(29)10-22(13,4)24(19,32-20)18(30)11-27/h5-7,13-14,16-17,19,27,29H,8-11H2,1-4H3/t13-,14-,16-,17-,19+,21-,22-,23-,24+/m0/s1
	InChIKey
	FEBLZLNTKCEFIT-VSXGLTOVSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,36 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	słabo rozpuszczalny
Temperatura topnienia	265–269 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2011-05-26]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Uwaga
Zwroty H	H315, H319, H335
Zwroty P	P261, P305+P351+P338
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanego źródła
	Drażniący; (Xi)
Zwroty R	R36/37/38
Zwroty S	S26
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 2 0
Numer RTECS	TU3830000
Dawka śmiertelna	LD50 >4 g/kg (szczur, doustnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Klasyfikacja medyczna
ATC	C05AA10, D07AC04, S01BA15, S02BA08, D07CC02, S01CA10, S02CA05, D07BC02
Stosowanie w ciąży	kategoria C
	Multimedia w Wikimedia Commons

Fluocynolon – organiczny związek chemiczny, syntetyczny, fluorowany steroidowy lek przeciwzapalny i przeciwuczuleniowy. Zmniejsza obrzęk oraz przepuszczalność naczyń włosowatych. Siła działania przeciwzapalnego, przeciwuczuleniowego i kurczącego naczynia krwionośne jest porównywalna z triamcynolonem^[4].

Wskazania

stany zapalne pochodzenia uczuleniowego
łojotokowe zapalenie skóry
łuszczyca
liszaj rumieniowaty
rumień wielopostaciowy
wypryski kontaktowe i endogenne
AZS
neurodermit^[4]

Przeciwwskazania

nadwrażliwość na lek
bakteryjne, grzybicze, wirusowe zakażenia skóry
gruźlice
trądzik pospolity i różowaty
nowotwory skóry
przebyte szczepienia ochronne
perioral dermatitis

Działania niepożądane

rozszerzenie naczyń skóry
zwiotczenie skóry
wysuszenie skóry
reakcje uczuleniowe
trądzik steroidowy na twarzy
przebarwienia skóry
zapalenie mieszków włosowych skóry
nadmierny porost włosów

Preparaty proste

Flucinar – maść 0,025%, krem 0,025%
Flucinar N – maść 0,25% z dodatkiem 5 mg neomycyny

Dawkowanie

Zewnętrznie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Zwykle 2–3 razy dziennie przez 1–2 tygodni na zmienioną chorobowo skórę.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Fluocinolone acetonide (nr F8880) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-05-26]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ Fluocinolone acetonide, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00591 (ang.).
↑ Fluocynolon (nr F8880) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-05-26]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ ^a ^b Jan Kazimierz Podlewski: Leki współczesnej terapii: encyklopedia dla farmaceuty. Warszawa: Split Trading, 2007, s. 308. ISBN 83-85632-95-6.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Fluka-1] Fluocinolone acetonide (nr F8880) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-05-26]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[DB-2] Fluocinolone acetonide, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB00591 (ang.).

[Fluka-US-3] Fluocynolon (nr F8880) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-05-26]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[Podlewski-4] Jan Kazimierz Podlewski: Leki współczesnej terapii: encyklopedia dla farmaceuty. Warszawa: Split Trading, 2007, s. 308. ISBN 83-85632-95-6.

[1]

[2]

[3]

[4]