Kwas fusydynowy

Kwas fusydynowy
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	Kwas ent-(17Z)-16α-(acetyloksy)-3β,11β-dihydroksy-4β,8,14-trimetylo-18-nor-5β,10α-cholesta-17(20),24-dien-21-owy
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	Acidum fusidicum
inne	kwas fusydowy
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C31H48O6
Masa molowa	516,71 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	6990-06-3
PubChem	3000226
DrugBank	DB02703
InChI
	InChI=1S/C31H48O6/c1-17(2)9-8-10-20(28(35)36)26-22-15-24(34)27-29(5)13-12-23(33)18(3)21(29)11-14-30(27,6)31(22,7)16-25(26)37-19(4)32/h9,18,21-25,27,33-34H,8,10-16H2,1-7H3,(H,35,36)/b26-20-/t18-,21-,22-,23+,24+,25-,27-,29-,30-,31-/m0/s1
	InChIKey
	IECPWNUMDGFDKC-MZJAQBGESA-N
	Klasyfikacja medyczna
ATC	D06 AX01; D09 AA02; J01 XC01; S01 AA13
Farmakokinetyka
Działanie	bakteriostatyczne
Biodostępność	91%
Okres półtrwania	5-6h
Wiązanie z białkami; osocza i tkanek	95-97%
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	głównie z żółcią
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kwas fusydynowy, kwas fusydowy (łac. Acidum fusidicum) – organiczny związek chemiczny, naturalny antybiotyk bakteriostatyczny o budowie steroidowej. Mechanizm jego działania polega na hamowaniu syntezy białka bakterii^[3].

Po raz pierwszy kwas fusydynowy uzyskano w 1960 w duńskim mieście Ballerup z hodowli grzyba Fussidium coccineum wyizolowanego z kału małpy. Został wprowadzony do terapii w 1962 w Danii^[4].

Zakres działania

Kwas fusydynowy jest stosowany głównie na Staphylococcus aureus (działa on na szczepy MRSA). Oprócz tych bakterii jest on skuteczny również na Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Bordetella pertussis, Corynebacterium diphteriae, Clostridium difficile, Mycobacterium leprae, (również słaba aktywność w stosunku do Mycobacterium tuberculosis)^[4].

Podczas stosowania kwasu fusydynowego szybko dochodzi do powstawania oporności bakterii na ten antybiotyk, dlatego zaleca się stosowanie go w połączeniach z innymi antybiotykami, najlepiej z takimi, z którymi wykazuje działanie synergistyczne (cefalosporyny, penicyliny izoksazolinowe, wankomycyna, ryfampicyna). Nie należy natomiast łączyć kwasu fusydynowego z fluorochinolonami, ponieważ wykazują one między sobą działanie antagonistyczne. Kwas fusydynowy wykazuje również oporność krzyżową z cefalosporynami^[4].

Farmakokinetyka

Kwas fusydynowy dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i dobrze przenika do narządów i tkanek w tym do kości i płynu stawowego. Przechodzi również przez łożysko oraz do mleka kobiet karmiących^[4].

Działania niepożądane

zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka)
żółtaczka
wysypka
hipokaliemia
rabdomioliza u pacjentów przyjmujących kwas fusydynowy z atorwastatyną lub simwastatyną

Przeciwwskazaniami do stosowania kwasu fusydynowego jest niewydolność wątroby lub ciąża^[4].

Przypisy

↑ Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6 .
↑ Kwas fusydowy (fusidic acid). [w:] Indeks leków [on-line]. Medycyna Praktyczna. [dostęp 2015-12-07].
↑ Wojciech Kostowski i Zbigniew S. Herman: Farmakologia. Wyd. III. T. 2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 344. ISBN 978-83-200-4164-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Danuta Dzierżanowska: Antybiotykoterapia praktyczna. Wyd. V. α-medica press, 2009, s. 185, 186. ISBN 978-83-7522-048-3.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[FP9-1] Farmakopea Polska IX, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2011, s. 4574, ISBN 978-83-88157-77-6 .

[MP-2] Kwas fusydowy (fusidic acid). [w:] Indeks leków [on-line]. Medycyna Praktyczna. [dostęp 2015-12-07].

[Kostowski-3] Wojciech Kostowski i Zbigniew S. Herman: Farmakologia. Wyd. III. T. 2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 344. ISBN 978-83-200-4164-4.

[Dzierżanowska-4] Danuta Dzierżanowska: Antybiotykoterapia praktyczna. Wyd. V. α-medica press, 2009, s. 185, 186. ISBN 978-83-7522-048-3.

[1]

[2]

[3]

[4]