Przejdź do zawartości

Jan Kazimierz Suchorzewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kazimierz Suchorzewski
major piechoty
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1895
Goworowo

Data i miejsce śmierci

13 października 1965
Leżajsk

Przebieg służby
Lata służby

1918–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

1 Batalion Graniczny

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Jan Kazimierz Suchorzewski[a] (ur. 14 stycznia 1895 w Goworowie, zm. 13 października 1965 w Leżajsku) – major piechoty Wojska Polskiego, strzelec sportowy, olimpijczyk z Berlina 1936.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jan Kazimierz Suchorzewski urodził się 14 stycznia 1895 roku w Goworowie koło Ostrołęki, w rodzinie Jana i Apolonii z Piotrowskich. Żołnierz Legionów. Uczestnik wojny 1920 roku.

5 października 1924 roku został przeniesiony z 71 pułku piechoty w Ostrowi Mazowieckiej do Korpusu Ochrony Pogranicza[2][3]. Pełnił służbę w 1 batalionie granicznym. Na kapitana awansował ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku. W 1932 roku pełnił służbę w 1 pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu[4][5].

Uczestnik kampanii wrześniowej. Jeniec oflagu w Murnau.

Mistrz Polski w strzelaniu z pistoletu dowolnego do sylwetek (1934, 1935) oraz brązowy medalista w strzelaniu z pistoletu wojskowego na 20 m (1937). Na igrzyskach olimpijskich w 1936 r. zajął 7. miejsce w strzelaniu z pistoletu szybkostrzelnego – 36 strzałów do 6 sylwetek 25 m.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. We wrześniu 1930 roku minister spraw wojskowych sprostował imiona i datę urodzenia por. Kazimierza Suchorzewskiego z KOP, z „Kazimierz ur. 24 listopada 1893” na „Jan Kazimierz ur. 14 stycznia 1895”[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]