Przejdź do zawartości

Karol Musioł (fizyk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Musioł
Ilustracja
24 października 2005
Data i miejsce urodzenia

30 września 1944
Bytom

Profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka jądrowa, spektroskopia atomowa i plazmowa
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1975 – fizyka
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1987 – fizyka
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1997

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Okres zatrudn.

1975

Dziekan
Wydział

Matematyki, Fizyki i Informatyki UJ

Okres spraw.

1999–2002

Rektor
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Okres spraw.

2005–2012

Poprzednik

Franciszek Ziejka

Następca

Wojciech Nowak

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Wielki Oficer Orderu Zasługi (Portugalia) Kawaler I Klasy Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi

Karol Musioł (ur. 30 września 1944 w Bytomiu) – polski fizyk doświadczalny, specjalizujący się w fizyce jądrowej, spektroskopii atomowej i plazmowej, profesor nauk fizycznych. Rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego (2005–2012).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1962 został absolwentem Liceum Ogólnokształcącego w Radzionkowie. Podjął studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego, które ukończył w 1968. W 1975 uzyskał stopień doktora nauk fizycznych, zaś w 1987 został doktorem habilitowanym. W 1997 otrzymał tytuł profesora nauk fizycznych. Zawodowo związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, od 1992 na stanowiskach profesorskich. Zatrudniony w Zakładzie Fotoniki Instytutu Fizyki, gdzie zajmuje się badaniami własności atomów i jonów oraz zastosowaniem laserów w diagnostyce plazmy, a także optyką nieliniową. Był m.in. prodziekanem (1990–1993) i dziekanem (1999–2002) Wydziału Matematyki, Fizyki i Informatyki, w latach 2002–2005 pełnił funkcję prorektora do spraw rozwoju. W 2005 pierwszy raz wybrano go na rektora UJ, w 2008 uzyskał reelekcję na czteroletnią kadencję.

Był wiceprzewodniczącym Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (2005–2008). Został przewodniczącym rady Fundacji dla Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. W 2002 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Orleanie, a w 2009 tożsame wyróżnienie przyznane przez The Catholic University of America. W 2008 wyróżniony Śląską Nagrodą im. Juliusza Ligonia[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof P. Bąk: Ligoniowe laury. dziennikzachodni.pl, 21 grudnia 2008. [dostęp 2022-06-15].
  2. M.P. z 2011 r. nr 111, poz. 1116
  3. M.P. z 1996 r. nr 6, poz. 48
  4. Chancelaria das Ordens Honoríficas Portuguesas. dre.pt, 26 lutego 2009. [dostęp 2012-03-28]. (port.).
  5. Årsberetning 2012. Det kongelige hoff. kongehuset.no, marzec 2013. s. 46–47. [dostęp 2013-12-05]. (norw.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]