Kazimierz Strzegocki
| |
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1894 |
|---|---|
| Data śmierci |
9 sierpnia 1965 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       
| |
.png){kind=small}
Kazimierz Józef Adrian Strzegocki herbu Kościesza (ur. 5 listopada 1894 w Stanisławowie, zm. 9 sierpnia 1965) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, pracownik i w 1945 prezes P.K.O.
.jpg)
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 5 listopada 1894 w Stanisławowie, w rodzinie Józefa i Zofii z Łotockich[1]. W 1912 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Stanisławowie[2]. Studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim, a absolutorium uzyskał na Wydziale Matematycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich 6 sierpnia 1914. Do 14 lutego 1915 służył w 2 kompanii IV batalionu w składzie I Brygady. W 1915 został ranny. Od 14 marca do 28 lipca 1915 był słuchaczem w szkole podchorążych, po ukończeniu której służył kolejno w 11, 10 i 9 kompanii w 6 pułku piechoty w składzie III Brygady. 11 listopada 1915 mianowany chorążym, a 18 sierpnia 1916 awansowany do stopnia podporucznika od 1 lipca 1916[3]. Po kryzysie przysięgowym wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego w listopadzie 1918. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 6 pułku piechoty Legionów. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W 1920 przeniesiony do rezerwy. Ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Sprawował funkcje kierownicze w zakładach przemysłowych na obszarze Małopolski i Górnego Śląska. Od wiosny 1929 został pracownikiem w Pocztowej Kasie Oszczędności na stanowisku dyrektora technicznego. Zatrudnienie uzyskał za sprawą prezesa tego banku, Henryka Grubera, którego został odtąd bliskim współpracownikiem. 3 lipca 1933 został wiceprezesem P.K.O. i pełnił ten urząd do 1939[4]. Zasiadał w radzie nadzorczej Polskiej Kasy Opieki. Był mężem Janiny z Wiedyskiewiczów[1].
W okresie II Rzeczypospolitej działał na polu społecznym i politycznym. Był członkiem Związku Legionistów Polskich, Federacji Związków Obrońców Ojczyzny, Towarzystwa Przyjaciół Huculszczyzny, Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich (zasiadł w składzie głównego sądu rozjemczego[5]). Członek Zarządu Głównego Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich[6].
Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej ewakuował się wraz z personelem PKO BP w kierunku wschodnim. Podczas transportu został ranny, zaś jego żona zmarła[7]. Następnie powrócił do Warszawy wraz z córkami. Podczas okupacji niemieckiej działał w konspiracji, sprawując funkcję delegata na PKO.
U kresu wojny i w pierwszych miesiącach po jej zakończeniu, od 11 kwietnia do 17 września 1945 pełnił funkcję kierownika i przewodniczącego tymczasowego zarządu PKO, z nominacji Ministra Skarbu. Powierzona została mu misja zabezpieczenia majątku Kasy oraz wznowienia jej działalności w zakresie obrotu czekowo-przekazowego i oszczędnościowego oraz innych zadań zleconych przez Ministerstwo Skarbu[8]. Następnie we wrześniu 1945 został zastępcą Delegatem Rządu ds. Wybrzeża, Eugeniusza Kwiatkowskiego. Po likwidacji Delegatury w 1948, ponownie trafił do Warszawy. Pracował w Biurze Projektów Typowych i Studiów Budownictwa Miejskiego.
Zmarł 9 sierpnia 1965[9]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 138a-6-1)[10].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6344 – 17 maja 1922[11][12]
- Krzyż Niepodległości – 22 grudnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[13]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 9 listopada 1932 „za zasługi na polu pracy zawodowej”[14]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi[1]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[1]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Łoza 1939 ↓, s. 295.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum I. z polskim językiem wykładowym w Stanisławowie za rok szkolny 1911/12. Stanisławów: 1912, s. 108, 110.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 18.
- ↑ Dział informacyjny. Pocztowa Kasa Oszczędności (P. K. O.). „Rocznik Ziem Wschodnich”, s. 240, 1939. Wydawnictwo Zarządu Głównego Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich.
- ↑ Władze naczelne Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich. „Rocznik Ziem Wschodnich”, s. 212, 1939. Wydawnictwo Zarządu Głównego Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich.
- ↑ Sprawozdanie Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich : z działalności w drugim okresie sprawozdawczym 11.X.36-22.V.38, s. 13.
- ↑ Informacja O Zmarłych: Janina Kościesza-Strzegocki. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-02-16].
- ↑ Kazimierz Kościesza-Strzegocki | Kierownictwo PKO Banku Polskiego od 1919 roku | Historia | PKO Bank Polski [online], www.pkobp.pl [dostęp 2018-04-09] (pol.).
- ↑ Informacja O Zmarłych: Kazimierz Kościesza-Strzegocki. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-02-16].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANNA OSOSTOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2015-02-16].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 31.
- ↑ Edward Skarbek: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920. T. 6 Pułk Piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, s. 40.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 296, poz. 391.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 295.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1939.
- Kaz. Kościesza-Strzegocki wicepr. PKO w Warszawie. „Gazeta Lwowska”, s. 7, nr 186 z 9 lipca 1933.
- Żołnierze Niepodległości. Strzegocki Kazimierz Józef Adrian „Kościesza”. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-05-02].
- Kazimierz Strzegocki – biogram na stronie PKO BP. pkobp.pl. [dostęp 2015-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 lutego 2015)].
- Absolwenci Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Członkowie Delegatury Rządu na Kraj
- Członkowie Polskiej Organizacji Wojskowej
- Członkowie Związku Legionistów Polskich
- Członkowie Towarzystwa Rozwoju Ziem Wschodnich
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Stanisławowie
- Odznaczeni Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie piechoty Legionów Polskich 1914–1918
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Prezesi PKO Banku Polskiego
- Strzegoccy herbu Kościesza
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1973
- Żołnierze I Brygady Legionów Polskich
- Żołnierze III Brygady Legionów Polskich