Kombinatoryczna teoria gier

Kombinatoryczna teoria gier – gałąź matematyki zapoczątkowana przez Johna Conwaya około 1970, związana ze szczególną klasą gier.

Właściwości tych gier

Przypadek nie odgrywa roli.
Nie ma informacji niedostępnych dla pojedynczego gracza (jak w grach karcianych).
Ruchy wykonuje się naprzemiennie.
Wygrywa gracz, który wykona ostatni ruch.
Każda partia kończy się po skończonej liczbie ruchów.

Jak grać żeby wygrać? Kombinatoryczna teoria gier – zadania, Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechniki Warszawskiej (MiNI PW), akademia.mini.pw.edu.pl, 8 grudnia 2012 [dostęp 2024-09-25].
JoannaJ. Jaszuńska JoannaJ., Gry, „Delta”, październik 2010, ISSN 0137-3005 [dostęp 2024-11-01] .
JoannaJ. Jaszuńska JoannaJ., Gry II, „Delta”, lipiec 2010, ISSN 0137-3005 [dostęp 2024-11-01] .

nauki przyrodnicze	biomatematyka chemia matematyczna fizyka matematyczna
nauki społeczne	ekonomia matematyczna lingwistyka matematyczna matematyka finansowa matematyka ubezpieczeniowa psychologia matematyczna socjologia matematyczna teoria głosowań
nauki techniczne	kryptologia teoria informacji teoria kolejek teoria sterowania
statystyka matematyczna	rachunek wyrównawczy statystyka opisowa statystyka nieparametryczna statystyka stosowana teoria estymacji
inne	teoria gier kombinatoryczna teoria decyzji

kombinatoryka	teoria Ramseya
teoria grafów	algebraiczna geometryczna spektralna topologiczna
inne	geometria dyskretna geometria kombinatoryczna geometria skończona kryptologia logika matematyczna teoria gier kombinatoryczna działy algebry abstrakcyjnej działy algorytmiki działy teorii liczb