Maxime Laheurte

Maxime Laheurte
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1985 ; Gérardmer
Klub	AS Gérardmer SN
Wzrost	173 cm
Debiut w PŚ	29.01 2005, Sapporo; (20. – start masowy)
Pierwsze punkty w PŚ	29.01 2005, Sapporo; (20. – start masowy)
Pierwsze podium w PŚ	3.12 2006, Lillehammer; (3. – sprint)
Rekord życiowy	212 m na Letalnicy w Planicy (18 marca 2011)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Francja
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Olimpijski festiwal młodzieży Europy
	Puchar Kontynentalny
3. miejsce ;	2005/2006
	Multimedia w Wikimedia Commons

Maxime Laheurte (ur. 20 maja 1985 w Gérardmer) – francuski kombinator norweski, dwukrotny medalista mistrzostw świata oraz trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Maxime Laheurte pojawił się w styczniu 2002 roku, kiedy wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Schonach. Wspólnie z kolegami z drużyny wywalczył tam srebrny medal w sztafecie. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Sollefteå indywidualnie plasował się w połowie drugiej dziesiątki, a w drużynie zdobył tym razem brązowy medal. Na mistrzostwach świata juniorów w Stryn w 2004 roku nie zdobył medalu. Był osiemnasty w sprincie, a zawodach drużynowych zajął szóste miejsce. Ostatni sukces w kategorii juniorów odniósł w 2005 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Rovaniemi zdobył razem z kolegami kolejny srebrny medal w drużynie.

W latach 2004–2006 i 2008-2009 startował w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2005/2006, który ukończył na trzeciej pozycji w klasyfikacji generalnej. Trzykrotnie stawał na podium, jednak nie wygrał żadnego konkursu. W międzyczasie, 29 stycznia 2005 roku w japońskim Sapporo zadebiutował w zawodach Pucharu Świata. Zajął wtedy 20. miejsce w starcie masowym, tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 2004/2005 PŚ pojawił się jeszcze jeden raz: 30 stycznia w Sapporo zajął 25. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W klasyfikacji generalnej dało mu to 57. pozycję.

Najlepsze wyniki w Pucharze Świata Laheurte osiągnął w sezonie 2006/2007, kiedy zajął piętnaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Wtedy też, 3 grudnia 2006 roku w Lillehammer po raz pierwszy stanął na podium zawodów tego cyklu, zajmując trzecie miejsce w sprincie. Na podium stanął także 16 grudnia 2006 roku w austriackim Ramsau am Dachstein, gdzie był trzeci w starcie masowym. W lutym 2007 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sapporo. Po skokach do sprintu Maxime zajmował wysokie trzecie miejsce. Nie zdołał obronić jednak tej pozycji w biegu i ostatecznie na mecie był dziesiąty. W Gundersenie wypadł słabiej, zajmując 19. miejsce, a w zawodach drużynowych Francuzi zajęli szóstą lokatę.

W czterech kolejnych sezonach Pucharu Świata Francuz ani razu nie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów. W tym czasie najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2010/2011, który ukończył na 26. pozycji. Do czołowej dziesiątki powrócił dopiero na początku sezonu 2011/2012, 26 listopada 2011 roku w Ruce, gdzie był dziesiąty w Gundersenie. Do tego czasu Francuz wystartował na trzech dużych imprezach. Na mistrzostwach świata w Libercu w 2009 roku indywidualnie spisał się słabo, ale wspólnie z François Braud, Sebastienem Lacroix i Jasonem Lamy-Chappuis był czwarty w zawodach drużynowych, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentantami Norwegii o niecałe 14 sekund. Rok później brał udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver. W konkursie drużynowym wraz z kolegami ponownie zajął czwarte miejsce w zawodach drużynowych, tym razem w walce o podium lepsi okazali się Niemcy. Indywidualnie zajął 38. miejsce w zawodach metodą Gundersena na dużej skoczni. Wystartował także na mistrzostwach świata w Oslo w 2011 roku. Mimo iż medalu nie zdobył Francuz zwrócił na siebie uwagę dobrą postawą na skoczni, między innymi ustanawiając rekord skoczni Midtstubakken podczas treningu przed zawodami drużynowymi. W zawodach indywidualnych na normalnym obiekcie był czwarty po skokach, jednak w biegu spadł na 16. miejsce. Na dużej skoczni spadł z dziewiątego miejsca po skokach na 21. pozycję na mecie biegu. W zawodach drużynowych był odpowiednio piąty i czwarty.

Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w 2013 roku reprezentacja Francji w składzie: François Braud, Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis zdobyła złoty medal w zawodach drużynowych. W startach indywidualnych Laheurte był piętnasty na normalnym obiekcie, a rywalizację na dużej skoczni zakończył na 35. pozycji. W 2014 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, zajmując czwarte miejsce w sztafecie, 17. miejsce na normalnej i 27. miejsce na dużej skoczni. 18 marca 2011 roku, podczas treningów na skoczni Letalnica w Planicy ustanowił swój rekord życiowy w długości skoku - 212 metrów^[2].

Po sezonie 2018/2019 zakończył karierę sportową^[3].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
10.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km^[4]	49:31,6	+39,8	Austria
19.	25 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS140/10 km	25:32,9	+3:59,3	Bill Demong
17.	12 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS106/10 km	23:50,2	+1:12,2	Eric Frenzel
27.	18 lutego	2014	Soczi	Gundersen HS140/10 km	22:45,5	+1:52,1	Jørgen Gråbak
4.	21 lutego	2014	Soczi	Sztafeta HS140/4x5 km^[5]	47:13,5	+1:12,8	Norwegia
11.	14 lutego	2018	Pjongczang	Gundersen HS109/10 km	24:51,4	+1:23,1	Eric Frenzel
14.	20 lutego	2018	Pjongczang	Gundersen HS140/10 km	23:52,5	+1:30,3	Johannes Rydzek
5.	22 lutego	2018	Pjongczang	Sztafeta HS140/4x5 km^[6]	46:09,8	+2:27,2	Niemcy

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
10.	23 lutego	2007	Sapporo	Sprint HS134/7,5 km	17:40,2	+1:18,5	Hannu Manninen
6.	25 lutego	2007	Sapporo	Sztafeta HS134/4x5 km^[7]	49:14,9	+4:09,8	Finlandia
19.	3 marca	2007	Sapporo	Gundersen HS100/15 km	38:35,6	+3:40,0	Ronny Ackermann
4.	26 lutego	2009	Liberec	Sztafeta HS134/4x5 km^[4]	48:32,3	+17,1	Japonia
35.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36,6	+3:10,3	Bill Demong
16.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19,2	+1:03,9	Eric Frenzel
9.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km^[5]	48:07,8	+3:51,4	Austria
21.	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31,6	+1:59,7	Jason Lamy Chappuis
7.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta HS134/4x5 km^[5]	48:07,8	+2:45,6	Austria
36.	22 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS106/10 km	29:13,2	+2:23,2	Jason Lamy Chappuis
1.	24 lutego	2013	Val di Fiemme	Sztafeta HS106/4x5 km^[8]	57:34,0	-	-
25.	28 lutego	2013	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	27:22,8	+2:58,9	Eric Frenzel
16.	20 lutego	2015	Falun	Gundersen HS100/10 km	26:38,9	+1:14,1	Johannes Rydzek
3.	22 lutego	2015	Falun	Sztafeta HS100/4x5 km^[8]	44:20,7	+39,6	Niemcy
14.	26 lutego	2015	Falun	Gundersen HS134/10 km	22:45,8	+44,1	Bernhard Gruber
27.	24 lutego	2017	Lahti	Gundersen HS100/10 km	26:19,6	+2:01,3	Johannes Rydzek
7.	26 lutego	2017	Lahti	Sztafeta HS100/4x5 km^[9]	47:57,3	+1:19,5	Niemcy
dsq	1 marca	2017	Lahti	Gundersen HS130/10 km	26:41,6	-	Johannes Rydzek
5.	3 marca	2017	Lahti	Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km^[10]	28:45,8	+11,5	Niemcy
24.	22 lutego	2019	Seefeld in Tirol	Gundersen HS130/10 km	23:43,0	+2:44,1	Eric Frenzel
6.	24 lutego	2019	Seefeld in Tirol	Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km^[11]	28:29,5	+1:44,6	Niemcy
30.	28 lutego	2019	Seefeld in Tirol	Gundersen HS109/10 km	25:01,3	+2:52,7	Jarl Magnus Riiber
6.	2 marca	2019	Seefeld in Tirol	Sztafeta HS109/4x5 km^[9]	50:15,5	+1:12,0	Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
40.	23 stycznia	2002	Schonach	Gundersen K90/10 km	30:54,2	+7:01,2	Björn Kircheisen
2.	25 stycznia	2002	Schonach	Sztafeta K90/4x5 km^[12]	844,0 pkt	-80,7 pkt	Niemcy
18.	5 lutego	2003	Sollefteå	Gundersen K107/10 km	31:43,2	+3:41,0	Björn Kircheisen
3.	7 lutego	2003	Sollefteå	Sztafeta K107/4x5 km^[5]	793,9 pkt	+99,8 pkt	Niemcy
13.	9 lutego	2003	Sollefteå	Sprint K107/5 km	14.02,6	+1:52,6	Björn Kircheisen
6.	6 lutego	2004	Stryn	Sztafeta K90/4x5^[13]	58:03,0	+3.14,0	Norwegia
18.	8 lutego	2004	Stryn	Sprint K90/7,5 km	14:02,1	+1:57,3	Petter Tande
28.	22 marca	2005	Rovaniemi	Gundersen HS100/10 km	25.56,6	+5:18,0	Petter Tande
2.	24 marca	2005	Rovaniemi	Sztafeta HS100/4x5^[14]	44:17,1	+1:37,8	Niemcy
7.	26 marca	2005	Rovaniemi	Sprint HS100/5 km	14:02,1	+1:05,0	Petter Tande

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	3 grudnia 2006	Lillehammer	Sprint HS138/7,5 km	17:30,8	3.	+4,6	Christoph Bieler
2.	16 grudnia 2006	Ramsau	Start masowy HS98/10 km	265,0 pkt	3.	-12,0 pkt	Christoph Bieler

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

sezon 2003/2004: 62.
sezon 2004/2005: 25.
sezon 2005/2006: 3.
sezon 2006/2007: nie brał udziału
sezon 2007/2008: 24.
sezon 2008/2009: 68.
sezon 2015/2016: 34.
sezon 2016/2017: nie brał udziału
sezon 2017/2018: 31.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	4 marca 2006	Klingenthal	Gundersen HS140/15 km	17:30.8 min	2.	+9.0 s	Florian Schillinger
2.	17 marca 2006	Mo i Rana	Sprint HS96/7.5 km	?	3.	+16.0 s	Torkild Rasmussen Aam
3.	18 marca 2006	Mo i Rana	Sprint HS96/7.5 km	?	3.	+19.2 s	Espen Rian
4.	9 stycznia 2016	Høydalsmo	Gundersen HS94/10 km	26:30.4 min	3.	+3,2 s	Espen Andersen
5.	5 stycznia 2018	Klingenthal	Gundersen HS140/5 km	bd.	3.	bd.	Antoine Gérard
6.	6 stycznia 2018	Klingenthal	Gundersen HS140/10 km	bd.	2.	bd.	Franz-Josef Rehrl

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

2004: niesklasyfikowany
2005: 35.
2006: 20.
2007: 7.
2008: 11.
2009: 13.
2010: 17.
2011: 20.
2012: 18.
2014: 15.
2015: 11.
2016: 7.
2017: (6.)^[15]
2018: 4. (7.)^[16]

Miejsca na podium w zawodach

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	22 września 2018	Planica	Gundersen HS140/10 km	25:53,6	3.	+44,5	Mario Seidl

Przypisy

↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-03-19].
↑ Nordic Combined - Athlete: Maxime LAHEURTE [online], www.fis-ski.com [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-02] (ang.).
↑ Sophie Courageot: Combiné nordique : c'est la der pour Maxime Laheurte et François Braud. france3-regions.francetvinfo.fr, 2019-03-15. [dostęp 2019-03-17]. (fr.).
↑ ^a ^b Skład zespołu: Maxime Laheurte, François Braud, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis
↑ ^a ^b ^c ^d Skład drużyny: Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, François Braud, Jason Lamy Chappuis
↑ Skład drużyny: Antoine Gérard, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis
↑ Skład drużyny: Mathieu Martinez, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis
↑ ^a ^b Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis
↑ ^a ^b Skład drużyny: Laurent Muhlethaler, Maxime Laheurte, François Braud, Antoine Gérard
↑ Skład drużyny: Maxime Laheurte, François Braud
↑ Skład drużyny: Antoine Gérard, Maxime Laheurte
↑ Skład drużyny: Maxime Laheurte, Mathieu Martinez, François Braud, Sébastien Lacroix
↑ Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Jonathan Félisaz, Jason Lamy Chappuis
↑ Skład drużyny: Maxime Boillot, Maxime Laheurte, François Braud, Jason Lamy Chappuis
↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Linki zewnętrzne

Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-01)]. (ang.)

[1] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2018-03-19].

[2] Nordic Combined - Athlete: Maxime LAHEURTE [online], www.fis-ski.com [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-02] (ang.).

[3] Sophie Courageot: Combiné nordique : c'est la der pour Maxime Laheurte et François Braud. france3-regions.francetvinfo.fr, 2019-03-15. [dostęp 2019-03-17]. (fr.).

[autonazwa1-4] Skład zespołu: Maxime Laheurte, François Braud, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis

[autonazwa2-5] Skład drużyny: Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, François Braud, Jason Lamy Chappuis

[6] Skład drużyny: Antoine Gérard, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis

[7] Skład drużyny: Mathieu Martinez, François Braud, Maxime Laheurte, Jason Lamy Chappuis

[ReferenceA-8] Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Sébastien Lacroix, Jason Lamy Chappuis

[ReferenceB-9] Skład drużyny: Laurent Muhlethaler, Maxime Laheurte, François Braud, Antoine Gérard

[10] Skład drużyny: Maxime Laheurte, François Braud

[11] Skład drużyny: Antoine Gérard, Maxime Laheurte

[12] Skład drużyny: Maxime Laheurte, Mathieu Martinez, François Braud, Sébastien Lacroix

[13] Skład drużyny: François Braud, Maxime Laheurte, Jonathan Félisaz, Jason Lamy Chappuis

[14] Skład drużyny: Maxime Boillot, Maxime Laheurte, François Braud, Jason Lamy Chappuis

[15] Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

[16] Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

Sztafeta 3 x 10 km/4 x 5 km (skocznia duża)	1982: Dotzauer Schmieder Winkler 1984: G. Andersen Bøgseth Sandberg 1985: Müller Schwarz Weinbuch 1987: Weinbuch Pohl Müller 1989: T. Elden Bredesen B. Elden 1991: Csar Ofner Sulzenbacher 1993: Kōno Abe Ogiwara 1995: Abe T. Ogiwara K. Ogiwara Kōno 1997: Skard Vik Apeland Lundberg 1999: Manninen Nurmela Mantila Lajunen 2001: Braaten Rotevatn Vik Hammer 2003: Gruber Denifl Bieler Gottwald 2005: Tande Klemetsen Moan Hammer 2007: Koivuranta Ryynänen Tallus Manninen 2009: Minato Katō Watabe Kobayashi 2011: Kreiner Gruber Gottwald Stecher
Sztafeta 4 x 5 km (skocznia normalna)	2011: (Kreiner, Gruber, Gottwald, Stecher) 2013: (Braud, Laheurte, Lacroix, Lamy Chappuis) 2015: (Edelmann, Frenzel, Rießle, Rydzek) 2017: (Kircheisen, Frenzel, Rießle, Rydzek) 2019: (Bjørnstad, Schmid, Graabak, Riiber) 2021: (Bjørnstad, Graabak, Oftebro, Riiber)
Sprint drużynowy (skocznia duża)	2013: (Lacroix, Lamy Chappuis) 2015: (Braud, Lamy Chappuis) 2017: (Frenzel, Rydzek) 2019: (Frenzel, Rießle) 2021: (Lamparter, Greiderer)