Melecjusz (Jehorenko)
Wałentyn Jehorenko | |
Metropolita czerniowiecki i bukowiński | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 lipca 1962 |
Metropolita czerniowiecki i bukowiński | |
Okres sprawowania |
od 2016 |
Przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego | |
Okres sprawowania |
od 2021 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
3 grudnia 1986 |
Diakonat |
19 grudnia 1986 |
Prezbiterat |
6 grudnia 1991 |
Chirotonia biskupia |
30 lipca 2006 |
Data konsekracji |
30 lipca 2006 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Onufry (Berezowski), Sergiusz (Fomin), Joannicjusz (Kobziew), Sergiusz (Hensycki), Augustyn (Markiewicz), Anatol (Hładky), Jan (Siopko), Paweł (Łebid), Mitrofan (Jurczuk), Ambroży (Polikopa), Teodor (Hajun), Włodzimierz (Moroz) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Melecjusz, imię świeckie Wałentyn Jehorenko (ur. 17 lipca 1962 w obwodzie dżambylskim) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie urzędniczej. W 1979 ukończył ogólnokształcącą szkołę średnią. W 1980 zaczął przysługiwać w soborze Opieki Matki Bożej w Kropotkinie. W latach 1981–1983 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po jej zakończeniu wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego, które ukończył w 1987. W 1996 ukończył wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Jeszcze jako słuchacz seminarium wstąpił do ławry Troicko-Siergijewskiej i 3 grudnia 1986 złożył w niej wieczyste śluby zakonne przed archimandrytą Aleksym (Kutiepowem).
19 grudnia 1986 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu został wyświęcony na hierodiakona przez arcybiskupa włodzimierskiego i suzdalskiego Serapiona. W 1987 został przeniesiony do ławry Poczajowskiej. Od 1990 służył w eparchii czerniowieckiej. 6 stycznia 1991 w soborze Świętego Ducha w Czerniowcach został wyświęcony na hieromnicha przez biskupa czerniowieckiego i bukowińskiego Onufrego. Od 24 listopada 1992 archimandryta.
30 lipca 2006 w ławrze Peczerskiej miała miejsce jego chirotonia na biskupa pomocniczego eparchii czerniowieckiej z tytułem biskupa chocimskiego. W listopadzie 2013 otrzymał godność arcybiskupa[1]. Rok później objął katedrę czerniowiecko-bukowińską, której dotychczasowy ordynariusz, metropolita Onufry, został metropolitą kijowskim i całej Ukrainy[2].
W 2016 otrzymał godność metropolity[3].
W 2021 r. objął stanowisko przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego oraz został stałym członkiem Świętego Synodu UKP PM[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ В день своего рождения митрополит Киевский Владимир совершил Божественную литургию и удостоил высоких наград ряд архиереев Украинской Православной Церкви
- ↑ Журнали засідання Священного Синоду Української Православної Церкви від 16 вересня 2014 року
- ↑ Украинская Православная Церковь молитвенно отметила вторую годовщину интронизации Блаженнейшего митрополита Киевского и всея Украины Онуфрия [dostęp: 17.08.2016.]
- ↑ Підсумки Священного Синоду Української Православної Церкви від 17 серпня 2021 року [online], Українська Православна Церква, 17 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-17] (ukr.).