Symeon (Szostacki)
Wołodymyr Szostacki | |
Metropolita winnicki i barski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
3 listopada 1962 |
Metropolita winnicki i barski | |
Okres sprawowania |
2011–2018 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
6 grudnia 1990 |
Diakonat |
14 stycznia 1991 |
Prezbiterat |
28 kwietnia 1991 |
Chirotonia biskupia |
4 maja 1996 |
Odznaczenia | |
Data konsekracji |
4 maja 1996 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||
|
Symeon, imię świeckie Wołodymyr Iwanowycz Szostacki (ur. 3 listopada 1962 w Rajkowcach) – ukraiński biskup prawosławny, w latach 1996–2018 biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego, następnie Kościoła Prawosławnego Ukrainy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie chłopskiej. W latach 1980–1982, po ukończeniu szkoły średniej, odbył służbę wojskową. W latach 1983–1987 uczył się w Instytucie Medycznym w Winnicy, zaś od 1987 do 1991 – w moskiewskim seminarium duchownym. 6 grudnia 1990 złożył wieczyste śluby mnisze w Monasterze Daniłowskim w Moskwie, przyjmując imię Symeon na cześć św. Symeona Słupnika. 14 stycznia 1991 został wyświęcony na hierodiakona, zaś 28 kwietnia tego samego roku na hieromnicha. W Monasterze Daniłowskim przebywał do 1994. W wymienionym roku został studentem Kijowskiej Akademii Duchownej, zamieszkując w ławrze Peczerskiej. Od 7 kwietnia 1995 igumen, zaś od 23 listopada archimandryta[1].
4 maja 1996 miała miejsce jego chirotonia na biskupa włodzimiersko-wołyńskiego. 10 maja 2002 podniesiony do godności arcybiskupiej. 10 czerwca 2007 został przeniesiony do eparchii winnickiej[1].
W 2011 otrzymał godność metropolity[2].
W 2014, w czasie Soboru Biskupów dokonującego wyboru nowego metropolity kijowskiego i całej Ukrainy, uzyskał w pierwszej turze dziewięć głosów poparcia, co oznaczało trzecie miejsce w głosowaniu (wybrany został ostatecznie metropolita czerniowiecki i bukowiński, locum tenens metropolii Onufry). Według niektórych źródeł kandydaturę Symeona popierał prezydent Ukrainy Petro Poroszenko[3].
15 grudnia 2018 r. jako jeden z dwóch biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego wziął udział w soborze, na którym ogłoszone zostało utworzenie Kościoła Prawosławnego Ukrainy. Postąpił tak wbrew stanowisku swojego Kościoła i w związku z tym został z niego wykluczony[4]. Metropolita Symeon był jednym z kandydatów na zwierzchnika nowego Kościoła, jednak zajął w głosowaniu drugie miejsce, przegrywając z metropolitą białocerkiewskim i perejasławskim Epifaniuszem z Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Kijowskiego[5]. 16 grudnia Symeon potwierdził swoje przejście do Kościoła Prawosławnego Ukrainy podczas Świętej Liturgii w soborze Przemienienia Pańskiego w Winnicy[6].
W grudniu 2018 r. został stałym członkiem Synodu Kościoła Prawosławnego Ukrainy[7].
W 2019 r. odznaczony Orderem Jarosława Mądrego IV stopnia[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b СИМЕОН, Архієпископ Вінницький і Могилів-Подільський
- ↑ КИЇВ. Українська Православна Церква молитовно відзначила 45-ту річницю архієрейської хіротонії свого Предстоятеля
- ↑ СРОЧНО: По предварительным сведениям, на выборах предстоятеля УПЦ МП лидирует митрополит Онуфрий (Березовский)
- ↑ УПЦ МП відреагувала на участь своїх ієрархів в Об'єднавчому соборі [online], www.unian.ua [dostęp 2018-12-16] (ukr.).
- ↑ Епіфаній переміг після того, як інший митрополит зняв кандидатуру - ЗМІ [online], www.unian.ua [dostęp 2018-12-16] (ukr.).
- ↑ Митрополит колишньої УПЦ МП оголосив про свій перехід до новоствореної ПЦУ [online], www.unian.ua [dostęp 2018-12-17] (ukr.).
- ↑ Стало відомо, хто увійшов у Синод Православної церкви України. zik.ua, 15 grudnia 2018. [dostęp 2019-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-16)]. (ukr.).
- ↑ ПОРОШЕНКО НАГОРОДИВ ОРДЕНАМИ ТРЬОХ МИТРОПОЛИТІВ ПЦУ. risu.org.ua, 14 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-14]. (ukr.).