Thomas Johansson
 Thomas Johansson | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1975 | |||||||||
| Wzrost |
180 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
| Status profesjonalny |
1994 | |||||||||
| Zakończenie kariery |
12 czerwca 2009 | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
9 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
7 (10 maja 2002) | |||||||||
| Australian Open |
W (2002) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (1996, 2000, 2002, 2005) | |||||||||
| Wimbledon |
SF (2005) | |||||||||
| US Open |
QF (1998, 2000) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
1 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
51 (17 lipca 2006) | |||||||||
| Australian Open |
2R (2008) | |||||||||
| Roland Garros |
2R (2006) | |||||||||
| Wimbledon |
3R (2007) | |||||||||
| US Open |
3R (2005) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Thomas Johansson (ur. 24 marca 1975 w Linköping) – szwedzki tenisista, zwycięzca Australian Open 2002 w grze pojedynczej, wicemistrz olimpijski w grze podwójnej z Pekinu (2008), reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W gronie tenisistów zawodowych Johansson występował w latach 1994–2009[1].
Pierwsze zwycięstwo turniejowe rangi ATP World Tour odniósł w 1997 roku, wygrywając turniej halowy w Kopenhadze; tydzień później powtórzył sukces, triumfując w Petersburgu. Rok później osiągnął dwa finały, w Rotterdamie (porażka w finale z Janem Siemerinkiem) i Sztokholmie (porażka z Toddem Martinem). W 1999 roku wygrał rozgrywki rangi ATP Masters Series w Montrealu, a w 2000 roku w Sztokholmie. W sezonie 2001 ponownie wygrał dwa turnieje tydzień po tygodniu (oba na nawierzchni trawiastej), najpierw w Halle, a potem w Nottingham.
Największy sukces w karierze Szwed odniósł w styczniu 2002 roku, wygrywając wielkoszlemowy Australian Open. Johansson pokonał w drodze po tytuł m.in. Czecha Jiříego Nováka, a w finale okazał się lepszy od Rosjanina Marata Safina[2]. Sukces w Australii pozwolił mu m.in. na udział w turnieju Tennis Masters Cup w Szanghaju w listopadzie 2002 roku (był rezerwowym i zastąpił w jednym meczu Andre Agassiego). Zanotował także znaczący awans w rankingach światowych, w czerwcu 2002 był notowany na pozycji nr 7. na świecie; w klasyfikacji ATP Race, obejmującej wyniki tylko z bieżącego roku, zaraz po Australian Open 2002 wyszedł na krótko na pozycję lidera (28 stycznia 2002).
Rok 2003 był głównie okresem w karierze Johanssona, kiedy leczył kontuzje; w 2004 roku zwyciężył ponownie w Sztokholmie, wygrywając w finale z Andre Agassim. Ponadto doszedł do finału w Nottingham (przegrana z Paradornem Srichaphanem). W lipcu 2005 roku, po dotarciu do półfinału wielkoszlemowego Wimbledonu, powrócił do czołowej dziesiątki rankingu światowego. W październiku t.r. wygrał po raz kolejny halowy turniej w Petersburgu, pokonując w finale Niemca Nicolasa Kiefera. W sezonie 2006 osiągnął finał w Petersburgu (porażka z Mario Ančiciem), a w 2007 roku w Sztokholmie (porażka z Ivo Karloviciem).
W grze podwójnej jest mistrzem rozgrywek z roku 2006 w Båstad. Partnerując Jonasowi Björkmanowi pokonał w finale debel Christopher Kas-Oliver Marach. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) wywalczył razem z Simonem Aspelinem srebrny medal, przegrywając meczu o złoto z parą Roger Federer–Stanislas Wawrinka[3].
W roku 1998 zadebiutował w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa, podczas meczu półfinałowego z reprezentacją Hiszpanii; przyczynił się tym samym do końcowego zwycięstwa Szwecji t.r, chociaż w meczu finałowym przeciwko Włochom nie wystąpił. Łącznie w tych rozgrywkach zagrał w 34 meczach – 18 wygrał i 16 przegrał.
W sezonie 2008 był w składzie reprezentacji Szwecji, która wygrała drużynowy puchar świata. W finale Szwedzi pokonali zespół Rosji 2:1[4]. Johansson wystąpił w 4 meczach singlowych (2 wygrał i 2 przegrał) oraz 1 zwycięskim pojedynku deblowym.
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (9–5)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 16 marca 1997 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) |  Martin Damm
|
6:4, 3:6, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 23 marca 1997 | Petersburg | Dywanowa (hala) |  Renzo Furlan
|
6:3, 6:3 |
| Finalista | 1. | 8 marca 1998 | Rotterdam | Dywanowa (hala) |  Jan Siemerink
|
6:7(2), 2:6 |
| Finalista | 2. | 15 listopada 1998 | Sztokholm | Twarda (hala) |  Todd Martin
|
3:6, 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 8 sierpnia 1999 | Montreal | Twarda |  Jewgienij Kafielnikow
|
1:6, 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 4. | 26 listopada 2000 | Sztokholm | Twarda (hala) | Jewgienij Kafielnikow
|
6:2, 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 17 czerwca 2001 | Halle | Trawiasta |  Fabrice Santoro
|
6:3, 6:7(5), 6:2 |
| Zwycięzca | 6. | 24 czerwca 2001 | Nottingham | Trawiasta |  Harel Lewi
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 7. | 27 stycznia 2002 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Marat Safin
|
3:6, 6:4, 6:4, 7:6(4) |
| Finalista | 3. | 20 czerwca 2004 | Nottingham | Trawiasta |  Paradorn Srichaphan
|
6:1, 6:7(4), 3:6 |
| Zwycięzca | 8. | 31 października 2004 | Sztokholm | Twarda (hala) | Andre Agassi
|
3:6, 6:3, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 9. | 30 października 2005 | Petersburg | Dywanowa (hala) |  Nicolas Kiefer
|
6:4, 6:2 |
| Finalista | 4. | 29 października 2006 | Petersburg | Dywanowa (hala) |  Mario Ančić
|
5:7, 6:7(2) |
| Finalista | 5. | 12 października 2007 | Sztokholm | Twarda (hala) | Ivo Karlović
|
3:6, 6:3, 1:6 |
Gra podwójna (1–1)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 16 lipca 2006 | Båstad | Ceglana |  Jonas Björkman
|
Christopher Kas Oliver Marach
|
6:3, 4:6, 10–4 |
| Finalista | 1. | 17 sierpnia 2008 | Pekin | Twarda | Simon Aspelin
|
 Roger Federer Stanislas Wawrinka
|
3:6, 4:6, 7:6(4), 3:6 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
[edytuj | edytuj kod]| Turniej | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | 1R | – | 2R | 2R | 1R | 1R | 2R | 3R | W | 1R | 4R | 4R | 2R | 1R | 1 / 13 | 19–12 |
| French Open | – | 1R | 2R | 1R | 1R | – | 2R | 1R | 2R | – | 2R | 1R | 1R | 1R | 0 / 11 | 4–11 |
| Wimbledon | – | – | 4R | 2R | 3R | 2R | 4R | 2R | 1R | 3R | SF | 1R | 1R | 2R | 0 / 12 | 19–12 |
| US Open | – | – | 2R | 1R | QF | – | QF | 4R | – | 3R | 2R | 1R | 3R | 1R | 0 / 10 | 17–10 |
| Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 1 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 2 | 0 / 4 | 0 / 4 | 1 / 3 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 0 / 4 | 1 / 46 | N/A |
| Bilans spotkań | 0–1 | 0–1 | 6–4 | 2–4 | 6–4 | 1–2 | 9–4 | 6–4 | 8–2 | 4–3 | 10–4 | 3–4 | 3–4 | 1–4 | N/A | 59–45 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mohit Joshi: Sweden’s Thomas Johansson to retire. topnews.in. [dostęp 2009-06-12]. (ang.).
- ↑ Stephen Bierley: Johansson plays joker for Sweden. theguardian.com. [dostęp 2017-04-12]. (ang.).
- ↑ Federer and Wawrinka take Men's Doubles gold. en.beijing2008.cn. [dostęp 2008-08-17]. (ang.).
- ↑ Sweden wins 4th World Team Cup. usatoday.com. [dostęp 2008-05-24]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).