Torpedo Moskwa
Pełna nazwa |
Закрытое акционерное общество Футбольный клуб «Торпедо» Москва |
---|---|
Przydomek |
Чёрно-Велые (Czarno-Biali) |
Barwy |
|
Data założenia |
1924 |
Liga | |
Państwo | |
Miasto wydzielone | |
Siedziba | |
Adres |
ul. Wostocznaja 4A, 115280 Moskwa |
Stadion | |
Sponsor techniczny | |
Właściciel |
Koncern ROSSIUM (75,51%) |
Prezes |
Ilja Gierkus |
Trener | |
Strona internetowa |
Futbolnyj Kłub „Torpedo” Moskwa (ros. Футбольный Клуб «Торпедо» Москва), właśc. Zakrytoje akcyoniernoje obszczestwo Futbolnyj kłub „Torpedo” Moskwa (ros. Закрытое акционерное общество Футбольный клуб «Торпедо» Москва) – rosyjski klub piłkarski z Moskwy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Założony w 1924 roku jako Proletarskaja Kuznica (ros. Пролетарская Кузница). Do 1930 roku drużyna pod tą nazwą występowała w Mistrzostwach Moskwy, potem kontynuowała grę w tych rozgrywkach jako A.M.O. (ros. Автомобильное Московское Общество, czyli Moskiewskie Towarzystwo Samochodowe). Klub należał do fabryki samochodów ZiŁ (wcześniej ZiS, czyli Zawod Imienia Stalina - ros. Завод имени Сталина).
Podczas industrializacji zespół stopniowo rósł w jedną z największych sił sportowych w Rosji. Promocję do Wyższej Ligi klub wywalczył w 1938 i od tej pory pierwszy raz występował już oficjalnie jako Torpedo. Klub potrafił przerwać hegemonię innych moskiewskich drużyn - CSKA, Spartaka i Dinamo. W 1945 i 1953 roku finiszował jako trzeci zespół Związku Radzieckiego. 4 lata później Torpedo zostało wicemistrzem kraju. Pierwszym ogromnym sukcesem było wywalczenie mistrzostwa ZSRR w 1960 roku. W tym okresie Eduard Strielcow został skazany na dwa lata gułagu za odmówienie przejścia z Torpedo do wojskowego klubu CSKA, bądź Dinamo, za którym stało KGB. Strielcow po odbyciu kary wrócił do Torpedo w 1965 i pomógł zespołowi w wywalczeniu drugiego mistrzostwa kraju. Utalentowany gracz uzyskał status jednej z legend, lecz nie pomógł rok później w obronie tytułu, który trafił w ręce Dynama Kijów, gdzie błyszczał 22-letni skrzydłowy Walery Łobanowski.
Jesienią 1976 Torpedo zdobyło swój trzeci i ostatni tytuł mistrzowski, wyprzedzając o dwa punkty Dynamo Kijów. Tym samym "czarno-biali" zapisali się w historii radzieckiej piłki, jako jeden z pięciu zespołów, który wygrał więcej niż dwa mistrzostwa.
W 1993 roku klub sięgnął po Puchar Rosji, choć bronił się przed spadkiem. Kłopoty nadeszły w 1996 roku, kiedy ZiŁ postanowił sprzedać klub Władimirowi Alojszaninowi, który przeniósł go z dotychczasowej areny FK Moskwa na Łużniki. W 2000 roku Dimitrij Włazmikin z 18 golami został królem strzelców, a Torpedo było pierwszym z zespołów ponad spadkowiczami. Kilka lat później, 25 listopada 2006 zespół żegnał się z ligą po remisie 1:1 z Szynnikiem Jarosławl. Torpedo uplasowało się na 15. miejscu w lidze, wygrywając zaledwie 3 z 30 meczów w sezonie.
Spadek nie oznaczał poprawy sytuacji klubu, który miał problemy finansowe, które wiązały się m.in. z przelotami na mecze do Królewca czy Chabarowska. Ostatecznie forma piłkarska pozostawiała nadzieje w związku z zajęciem szóstego miejsca na finiszu rozgrywek. Początek kolejnego sezonu i porażka 0:1 z Nostą Nowotroick była początkiem walki o zajęcie miejsca gwarantującego pozostanie w Pierwszej Dywizji. Reformy ligi sprawiły, że z zaplecza najwyższej klasy rozgrywkowej w Rosji miało spaść siedem, a nie pięć zespołów, jak pierwotnie ustalano. Torpedo po wygraniu zaledwie trzech meczów z pierwszych osiemnastu było poważnie zagrożone spadkiem, którego ostatecznie nie uniknęło. 6 listopada 2008 roku Torpedowcy ulegli Witiaziowi Podolsk 2:4 i po raz pierwszy zostali zdegradowani do rosyjskiej Drugiej Dywizji. Zespół zgromadził 49 punktów i zajął 18 miejsce po 42 seriach spotkań. Do bezpiecznej strefy i piętnastego miejsca zabrakło mu ośmiu punktów.
W 2009 roku zespół miał nie występować w żadnej profesjonalnej klasie rozgrywkowej. Nowi właściciele Torpedo podjęli jednak decyzję o apelacji i ta miała miejsce 3 kwietnia. Ostatecznie została ona odrzucona z racji zbyt późnej próby rejestracji drużyny i klub został zmuszony do występów w strefie moskiewskiej Ligi Amatorskiej (4. liga).
W sezonie 2012/13 zespół ponownie grał w Pierwszej Dywizji, bezpośrednim zapleczu rosyjskiej Priemjer-Ligi.
W sezonie 2013/14 czarno-biali zajęli 3 miejsce w Pierwszej Dywizji i po wygranym barażu z Kryliami Sowietow awansowali do Premier-Ligi. Tam po w 24. kolejce (0:1 z FK Rostów) drużyna Torpedo osunęła się do strefy spadkowej, z której już się nie wydostała.
Z powodu kłopotów finansowych i rosnącego zadłużenia klub nie został dopuszczony do rozgrywek Pierwszej Dywizji w sezonie 2015/16. Dlatego Torpedo wystąpiło w rozgrywkach Drugiej Dywizji (PFL), gdzie zajęło 12. miejsce w grupie "Centrum".
| ||||||||||||||||
Poziom | Rozgrywki | Sezony | Mecze | Z | R | P | B+ | B– | Pkt | Lata | Awanse | Spadki | Naj. | |||
I | Priemjer-Liga | 16 | 521 | 192 | 147 | 182 | 649 | 649 | 723 | 1992–2006, 2014–2015, 2022-2023 | 3 | {{{wynik}}} | ||||
II | Pierwyj diwizion | 7 | 2007–2008, 2011–2014, 2019–2022 | 2 | 1 | {{{wynik}}} | ||||||||||
III | Wtoroj diwizion | 5 | 2010, 2015–2019 | 2 | 1 | {{{wynik}}} | ||||||||||
IV | LFL | 1 | 32 | 30 | 0 | 2 | 128 | 19 | 90 | 2009 | 1 | {{{wynik}}} |
Barwy i symbole
[edytuj | edytuj kod]Tradycyjnymi barwami Torpedo są kolory czarny i biały. W czasach radzieckich piłkarze występowali również w niebieskich strojach. Autorstwo klubowego herbu przypisuje się Wiaczesławowi Orłowowi.
1968
|
1972
|
Stadion
[edytuj | edytuj kod]Po objęciu władzy w klubie przez Władimira Alojszanina zespół zmienił obiekt, na którym podejmował rywali w lidze. Z kameralnego Stadion im. Eduarda Strielcowa przeniósł się na największy obiekt sportowy w Rosji, Łużniki. Frekwencja na meczach "czarno-białych" była bardzo mizerna. W dniu degradacji do Pierwszej Dywizji, kiedy klub zremisował 1:1 z Szynnikiem Jarosławl, spotkanie oglądało zaledwie 1500 widzów.
Po powrocie do Priemjer-Ligi w sezonie 2014/15 klub występował głównie na stadionie Saturn w Ramienskoje.
W Drugiej Dywizji gra natomiast na boisku akademii Spartaka Moskwa.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowe
[edytuj | edytuj kod]W swojej historii Torpedo Moskwa wystąpiło w 77 meczach europejskich pucharów.
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Liga Europy (Puchar UEFA) |
zdobywca | - | |||
finalista | - | ||||
ćwierćfinalista | 1 | 1990/91 | |||
Puchar Zdobywców |
zdobywca | - | |||
finalista | - | ||||
ćwierćfinalista | 2 | 1967/68, 1986/87 | |||
Puchar Intertoto |
zdobywca | - | |||
finalista | - | ||||
półfinalista | 1 | 1997 |
Krajowe
[edytuj | edytuj kod]
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 3 | 1960, 1965, 1976 (j) | ||
II miejsce | 3 | 1957, 1961, 1964 | |||
III miejsce | 6 | 1945, 1953, 1968, 1977, 1988, 1991 | |||
Puchar |
zdobywca | 6 | 1949, 1952, 1960, 1968, 1972, 1986 | ||
finalista | 9 | 1947, 1958, 1961, 1966, 1977, 1982, 1988, 1989, 1991 |
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | - | |||
II miejsce | - | ||||
III miejsce | 1 | 2000 | |||
Puchar |
zdobywca | 1 | 1993 | ||
finalista | - | ||||
II liga |
I miejsce | - | |||
II miejsce | - | ||||
III miejsce | 1 | 2014 |
Zawodnicy
[edytuj | edytuj kod]Skład
[edytuj | edytuj kod]Aktualny na dzień 8 lutego 2021.
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
2 | OB | Dmitrij Riedkowicz |
5 | OB | Grigorij Gwardiejew |
7 | PO | Aleksandr Riazancew |
9 | PO | Władisław Adajew |
10 | NA | Igor Lebiedienko |
11 | PO | Konstantin Kiertanow |
15 | PO | Aleksandr Oriechow |
16 | OB | Maksim Szorkin |
17 | PO | Filipp Dworieckow |
18 | PO | Žiga Škoflek |
24 | PO | Andriej Lach |
28 | OB | Rusłan Magal |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michał Flis: Storpedowani, (pol.) CzasFutbolu.pl, 2015-06-30 [dostęp 2021-02-08].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona klubu (ros.)