Vinko Puljić

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	6 stycznia 1991
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Giovanni Battista Re; Justin Francis Rigali
Konsekrowani biskupi
Pero Sudar	6 stycznia 1994
Tomo Vukšić	2 kwietnia 2011
Współkonsekrowani biskupi
Paul Iby	24 stycznia 1993
Martin Vidović	21 listopada 2004
Petar Rajič	23 stycznia 2010
Marko Semren	18 września 2010
Ivan Ćurić	22 kwietnia 2019

Vinko Puljić
	Kardynał prezbiter
	; Vinko Puljić (2020)
	Pro Mariju u Vjeri Nadi i Ljubavi; Z Maryją w wierze, nadziei i miłości
Kraj działania	Bośnia i Hercegowina
Data i miejsce urodzenia	8 września 1945 ; Priječani
	Arcybiskup metropolita sarajewski
Okres sprawowania	1990–2022
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 czerwca 1970
Nominacja biskupia	19 listopada 1990
Sakra biskupia	6 stycznia 1991
Kreacja kardynalska	26 listopada 1994; Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Clarae ad Vineam Claram
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Vinko Puljić (ur. 8 września 1945 w Priječani) – bośniacki duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita sarajewski w latach 1990–2022, kardynał prezbiter od 1994, od 2022 arcybiskup senior archidiecezji sarajewskiej.

Życiorys

Studiował w seminariach w Zagrzebiu i Djakovie. Po przyjęciu święceń kapłańskich (29 czerwca 1970 w Djakovie) został inkardynowany do diecezji Banja Luki; prowadził tam pracę duszpasterską, pełnił także funkcje w kurii diecezjalnej. Od 1978 wykładał w seminarium w Zadarze; ponownie w diecezji Banja Luka od 1987. W 1990 przeniesiony do Sarajewa, był wicerektorem seminarium, członkiem rady prezbiterów, promotorem powołań kapłańskich i zakonnych.

19 listopada 1990 został mianowany arcybiskupem Sarajewa (Vrhbosna), sakry udzielił mu w Watykanie 6 stycznia 1991 Jan Paweł II. W listopadzie 1994 ten sam papież wyniósł go do godności kardynalskiej, z tytułem prezbitera S. Chiara a Vigna Clara. Kardynał Puljić brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów (m.in. w II sesji specjalnej dla Kościoła europejskiego w październiku 1999) oraz reprezentował Jana Pawła II na uroczystościach religijnych i rocznicowych w charakterze specjalnego wysłannika, m.in. na II Narodowym Kongresie Eucharystycznym Litwy w Kownie w czerwcu 2000. Pełni funkcje honorowe w Zakonie Maltańskim (Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji). W latach 1995–2002 i 2005–2010 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Bośni i Hercegowiny.

29 stycznia 2022 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z funkcji arcybiskupa Sarajewa^[1].

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. Obecny protoprezbiter Elektorów.

Przypisy

↑ Rinuncia e successione dell’Arcivescovo Metropolita di Vrhbosna, Sarajevo (Bosnia ed Erzegovina). s. vaticannews.va. [dostęp 2022-01-29]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Vinko Puljićica na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-08-04]. (wł.).
Nota biograficzna Vinko Puljićica na stronie Konferencji Episkopatu Bośni i Hercegowiny. [dostęp 2024-08-04]. (bośn.).
Vinko Puljić w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
Vinko Puljić [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2022-01-29] (ang.).

[1] Rinuncia e successione dell’Arcivescovo Metropolita di Vrhbosna, Sarajevo (Bosnia ed Erzegovina). s. vaticannews.va. [dostęp 2022-01-29]. (wł.).

[1]