Przejdź do zawartości

Władysław Różycki (pilot)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Różycki
4 zwycięstwa
kapitan pilot kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1907
Jurkowice

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 1970
Toronto

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

4 pułk lotniczy
III/4 dywizjon myśliwski
238 dywizjonu RAF
dywizjon 306
dywizjon 307
23 dywizjon RAF

Stanowiska

pilot

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa
bitwa o Anglię

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Medal Lotniczy (trzykrotnie) Krzyż Wybitnej Służby Lotniczej (Wielka Brytania)

Władysław Różycki (ur. 11 sierpnia 1907 w Jurkowicach, zm. 8 sierpnia 1970 w Toronto[1]) – kapitan Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Franciszka i Antoniny Różyckich[2]. W 1928 roku wstąpił do wojska (3 pułk lotniczy, 35 eskadra liniowa). Skończył kurs pilotażu w Centrum Szkolenia Podoficerów Lotnictwa, Szkołę Podoficerów Lotnictwa w Bydgoszczy, Szkołę Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie w 1938 (XI promocja) z 65. lokatą[3]. Został wcielony do 4 pułku lotniczego w Toruniu i przydzielony do 141 eskadry myśliwskiej na stanowisko pilota[4]. W kampanii wrześniowej walczył w tej samej eskadrze. 18 września ewakuował się przez Rumunię do Francji, a po klęsce Francji - do Anglii (service number P76762)[5].

W czasie bitwy o Anglię 19 sierpnia 1940 roku skierowany do 238 dywizjonu RAF[6] stacjonującego w St Eval. 11 i 25 września 1940 roku zgłosił zestrzelenie He-111 a 28 września Me-110. 20 listopada 1940 przeniesiony do dywizjonu 306. 3 maja 1941 roku odszedł do służby w 23 dywizjonie RAF. 23 kwietnia 1942 roku przeniesiony do 307 dywizjonu. 11 listopada został przeniesiony do sztabu 10 Grupy Myśliwskiej. 28 maja 1943 roku trafił do 54 OTU jako instruktor. 4 października 1943 r. powrócił do służby w 32 dywizjonie stacjonującym w mieście Sigonella we Włoszech. W lipcu 1944 roku dywizjon powrócił na Wyspy Brytyjskie. 22 sierpnia 1945 roku Różycki otrzymał przydział do 5 Ferry Unit[2].

Zdemobilizowany w sierpniu 1946 roku. Pozostał na emigracji. W 1946 dołączyła do niego żona Walentyna, córka Zofia i syn Andrzej. Osiedli w Anglii, w Melton Mowbray. W 1948 roku wyemigrowali do Kanady.

Zwycięstwa powietrzne

[edytuj | edytuj kod]

Na liście „Bajana” zajmuje 55. miejsce z 4 pewnymi zwycięstwami.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Różycki Władysław. listakrzystka.pl. [dostęp 2019-03-08].
  2. a b [https://niebieskaeskadra.pl/?control=8&id=4671 Władysław Różycki]. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2019-03-08].
  3. XI promocja
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 222, 783.
  5. Krzystek 2012 ↓, s. 492.
  6. piloci bitwy o Anglię

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]