Wilhelm (palatyn reński)
| palatyn reński | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 1112 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Gertruda z Northeimu |
| Żona |
Adelajda |
Wilhelm z Ballenstedt (ur. ok. 1112, zm. 13 lutego 1140 w Wormacji[1][2]) – hrabia Weimaru-Orlamünde od 1124 i palatyn reński od 1125 z dynastii askańskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Wilhelm był synem hrabiego hrabia Weimaru-Orlamünde i palatyna reńskiego Zygfryda I z Ballenstedt i Gertrudy, córki margrabiego Fryzji i hrabiego Northeimu Henryka Grubego[1][2]. Ojciec Wilhelma zmarł już w 1113, a jego starszy brat, także Zygfryd, w 1124. Cesarz Henryk V w 1125 krytykował postępowanie Wilhelma, jednak jego następca Lotar z Supplinburga wspierał Wilhelma[1], który był siostrzeńcem jego żony Rychezy. W 1126 Wilhelm pojawia się w źródłach jako palatyn reński. Funkcją tą musiał podzielić się z nim Gotfryd z Calw (Wilhelm samodzielne rządy przejął po śmierci Gotfryda). W 1136 Wilhelm wziął udział w cesarskiej wyprawie do Italii. W 1138 poparł nowo wybranego króla Konrada III Hohenstaufa[1][2]. 2 lutego 1140 wziął udział w sejmie w Wormacji – kilka dni później, prawdopodobnie wciąż jeszcze w tym mieście, zmarł[1][2]. Został pochowany w klasztorze Springiersbach[1][2].
Wilhelm był żonaty z Adelajdą nieznanego obecnie rodu, jednak nie pozostawił żadnych potomków. Z tego powodu po jego śmierci dobra Weimar-Orlamünde przypadły jego krewnemu Albrechtowi Niedźwiedziowi, a palatynat reński z nadania królewskiego przejął Henryk Jasomirgott[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Gerold Meyer von Knonau: Wilhelm. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 43. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1898, s. 170–171.
- ↑ a b c d e f Wilhelm. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2020-03-23].