Wyspa św. Barbary w Bydgoszczy
 Widok z mostu Sulimy-Kamińskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
 53°07′24,5″N 18°00′00,7″E/53,123472 18,000194
| |
Wyspa św. Barbary – wyspa rzeczna w rejonie staromiejskim Bydgoszczy, o powierzchni ok. 0,06 ha (45 m x 13 m).
Wyspa jest niedostępna od strony lądu. Do 2019 była porośnięta drzewami[1]. Przez wyspę przechodzi 18. południk długości geograficznej wschodniej[2].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Wyspa położona jest na Brdzie, tuż za Jazem Farnym, w pobliżu katedry bydgoskiej oraz mostu im. Jerzego Sulimy-Kamińskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wyspa powstała w II połowie XIX wieku z materiału rzecznego podczas regulacji Brdy w Bydgoszczy. Przedstawia ja mapa miasta z 1876 r., podczas gdy wcześniej nie występowała w ikonografii[3]. W latach 30. XX w. planowano postawienie na wyspie figury św. Barbary, której projekt opracował bydgoski rzeźbiarz Piotr Triebler[3]. Do realizacji jednak nie doszło. Próby świetlnej iluminacji wyspy podejmowano już w dwudziestoleciu międzywojennym.
W 2012 roku prezydent Bydgoszczy w ramach planu zagospodarowania nabrzeży i w celu budowy kładki łączącej południowy brzeg rzeki z wyspą, przejął należący do kurii diecezjalnej fragment bulwaru o powierzchni ponad 700 m². Z uwagi na spór dotyczący wartości przedmiotowej działki nie doszło dotąd do uregulowania stanu prawnego nieruchomości i podjęcia prac nad nową przeprawą[4]. W efekcie dopiero w 2021 powrócono do koncepcji udostępnienia wyspy z lądu[5].
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwa wyspy pochodzi od kultu św. Barbary, patronki szyprów i sterników bydgoskich[6]. Prawo do uprawiania żeglugi na Brdzie i Wiśle Bydgoszcz miała zagwarantowane w przywileju lokacyjnym Kazimierza Wielkiego, a potwierdzone zostało później przez innych królów. Cech szyprów rzecznych został zatwierdzony w Bydgoszczy w 1487 r. przez Andrzeja Kościeleckiego – starostę bydgoskiego i podskarbiego wielkiego koronnego. Z XV wieku istnieją przekazy o działającym w mieście Bractwie Sterników, które ufundowało kaplicę w kościele Karmelitów, znajdującym się na północnym nabrzeżu Brdy, nieopodal wyspy. Po zburzeniu kościoła Karmelitów w 1822 r. obraz św. Barbary przeniesiono do kościoła farnego, również sąsiadującego z wyspą.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wielka topola zablokowała inwestycję w Bydgoszczy. Konserwator nie ustąpi
- ↑ Oficjalny Serwis Bydgoszczy - Ożywimy Wyspę św. Barbary [online], bydgoszcz.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
- ↑ a b Encyklopedia Bydgoszczy. t.1. praca zbiorowa pod red. Włodzimierza Jastrzębskiego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2011. ISBN 978-83-926423-3-6, str. 338
- ↑ Krzysztof Błażejewski Kuria ceni sobie bulwar, Express Bydgoski 10.08.2015
- ↑ Renowacja Wyspy św. Barbary na Brdzie. Miasto: Nie zostanie zadeptana
- ↑ https://web.archive.org/web/20080404151520/http://blog.tenbit.pl/kanal_bydgoski/07-01/ dostęp 14-01-2010
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Biskup Marian red.: Historia Bydgoszczy. Tom I do roku 1920. Warszawa-Poznań: Bydgoskie Towarzystwo Naukowe, 1991
- Derenda Jerzy. Piękna stara Bydgoszcz – tom I z serii Bydgoszcz miasto na Kujawach. Praca zbiorowa. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2006
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]| cieki i akweny | |
|---|---|
| kanały historyczne | |
| wyspy | |
| śluzy czynne | |
| śluzy nieczynne zabytkowe | |
| śluzy nieistniejące | |
| jazy | |
| kaskady | |
| tamy | |
| mosty i kładki | |
| elektrownie wodne | |
| porty | |
| mariny | |
| obiekty sportowe | |
| tereny zieleni |
