Przejdź do zawartości

Zaułek Ossolińskich we Wrocławiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaułek Ossolińskich
Stare Miasto
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Długość

152 m

Przebieg
pl. Nankiera
skwer
ogórd Ossolineum
teren ZN im. Ossolińskich
ul. Grodzka 10
ul. Grodzka
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Zaułek Ossolińskich”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Zaułek Ossolińskich”
Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Zaułek Ossolińskich”
51°06′47,730″N 17°02′12,704″E/51,113258 17,036862
Początek przy pl. Nankiera
Koniec zaułku od ulicy Grodzkiej
Odcinek końcowy przez teren Ossolineum

Zaułek Ossolińskichulica położona we Wrocławiu na Starym Mieście. Obejmuje drogę gminną o długości 152 m oraz przejście przez teren Zakładu Narodowego im. Ossolińskich[1][2][3][4]. Ulica przebiega między dwoma zabytkowymi zespołami zabudowy: dawnego klasztoru szpitalników, obecnie Ossolineum (częściowo przez jego teren), oraz dawnego klasztoru św. Klary, następnie Urszulanek[3][5][6].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na początku XIII w. rozpoczęto w tym rejonie budowę kościoła św. Jakuba ufundowanego przez Henryka Pobożnego. Jednocześnie powstał klasztor franciszkanów pw. św. Jakuba. Obok niego powstał dwór księżny Anny, żony Henryka Pobożnego. w 1252 r. został on przekazany klaryskom równocześnie fundując kościół św. Klary i św. Jadwigi – obecnie urszulanek. W XVII wieku w darowanych kuriach książęcych utworzono zakon szpitalików. W 1529 r. kościół i klasztor św. Jakuba obejmują remonstranci (norbertyni)[7][8]. Nad rzeką Odrą mającą swój bieg na północ od zabudowy klasztorów znajdowały się gospodarcze zaplecza. Droga na przedmurzu później przekształcona została w bulwar (Promenada Staromiejska), a następnie ulicę – współcześnie ulica Grodzka[9][10].

Historia ukształtowania się tego ciągu komunikacyjnego związana jest bezpośrednio z powstałymi tu i otaczającymi go zespołami zabudowy klasztornej. Po stronie wschodniej najpóźniej do 1260 r. założono Klasztor Klarysek. Pierwotna zabudowa drewniana klasztoru przetrwała do momentu budowy murowanego zespołu dwóch jednopiętrowych budynków w latach 1696–1701. Zostały one zastąpione nową zabudową znacznie okazalszą zbudowaną według projektu J.G. Knolla. Przejęcie przez urszulanki kompleksu klasztornego nastąpiło w 1819 r.[6][8] (1810 r.[7]; 1810 r. sekularyzacja[6]). Zakon prowadził tu gimnazjum. W kolejnych latach następowały zmiany z zabudowie, m.in. w 1842 r. rozbudowa, 1847 r. nadbudowa, 1858 r. budowa kaplicy ś.w. Krzyża, w kolejnych latach przebudowy. Po pożarze z 1907 r. klasztor obudowano, a w 1928 r. rozbudowo. W trakcie oblężenia Wrocławia z 1945 r. w wyniku działań wojennych zabudowa uległa uszkodzeniu i w latach powojennych sukcesywnie wykonywano kolejne roboty budowlane. Od strony północnej oparty jest o gotycki mur miejski. W 2006 r. był to największy w mieście kompleks nowożytnych zbudowań klasztornych[6][6][8]. Po wojnie zakon Urszulanek Unii Rzymskiej prowadził i nadal prowadzi tu także szkołę, obecnie jest to Liceum Ogólnokształcące Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej we Wrocławiu[11].

Natomiast po stronie wschodniej istniała zabudowa klasztoru Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą. Pierwotny układ zabudowy nie jest dokładnie znany. W 1690 r. rozpoczęto budowę, kontynuowaną w kolejnych latach, z inicjatywy mistrza J. Neboraka, a według projektu francuskiego architekta Jean Baptiste Matheya (Mathieu) nowych obiektów. Budowy w kolejnych latach uwzględniały zmiany wprowadzane przez różnych projektantów[12][8]. W 1810 r. nastąpiła sekularyzacja obiektu i urządzono tu Gimnazjum św. Macieja. W latach 20. XX wieku prowadzono przebudowę obiektu. Po zniszczeniach powstałych w wyniku działań wojennych prowadzonych podczas oblężenia Wrocławia z 1945 r. odbudowę przeprowadzono w latach 1946–1947. Tu umieszczono zbiory Zakładu Narodowego im. Ossolińskich[12][13][14].

W swojej historii ulica nosi od 1999 r. nazwę Zaułek Ossolińskich[1][4]. Nazwa ulicy została nadana mocą uchwały podjętej przez Radę Miejską Wrocławia nr VIII/297/99 z 23.04.1999 r. Nawiązuje ona do patronów Zakładu Naukowego im. Ossolińskich, który ma tutaj swoją siedzibę[1][4].

Układ drogowy

[edytuj | edytuj kod]

Do ulicy Zaułek Ossolińskich przypisana jest droga gminna o długości 152 m (numer drogi 105085D, numer ewidencyjny drogi G1050850264011), oraz przejście przez teren oraz pod budynkiem Zakładu Narodowego im. Ossolińskich do ulicy Grodzkiej. Droga gminna położona jest na działce ewidencyjnej o powierzchni 471 m²[1][4][15].

Ulica łączy się z następującą ulicą i placem:

Ponadto istnieje połączenie piesze z ulicą Szewską i placem Uniwersyteckim przez ogrody Ossolineum – Dziedziniec zewnętrzny przy Ossolineum[19].

Zabudowa i zagospodarowanie

[edytuj | edytuj kod]

Zachodnia strona ulicy obejmuje zabytkowy kompleks Zespołu klasztoru Szpitalników z Czerwona Gwiazdą, obecnie część Zakład Narodowy im. Ossolińskich, w tym budynek klasztorny, dalej ogród i na końcu Klasztor Szpitalników z Czerwoną Gwiazdą, następnie Gimnazjum św. Macieja. Po stronie wschodniej początkowy odcinek ulicy przylega do placu, za którym znajduje się zabytkowa zabudowa zespołu Kościoła i klasztoru Klarysek pod wezwaniem św. Klary, od 1810 r. kościoła i klasztoru Urszulanek pod wezwaniem św. Klary i św. Jadwigi, przy czym do Zaułku Ossolińskich przylegają następujące budynki i budowle: budynek mieszkalno-pomocniczy, klasztor, i współczesny budynek z wkomponowanym (fragment elewacji), zachowanym i podlegającym ochronie zabytkowym fragmentem muru obronnego[3][5].

Ulica przebiega przez rejon statystyczny nr 933140. Dane o stopniu zaludnienia pochodzą z 31.12.2019 r. Gęstość zaludnienia wynosi 2148 lud./km², przy 192 osobach zameldowanych w tym rejonie[20].

Ochrona i zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Obszar, na którym położony jest Zaułek Ossolińskich, podlega ochronie w ramach zespołu urbanistycznego Starego Miasta z XIII–XIX wieku, wpisanego do rejestru zabytków pod nr. rej.: 196 z 15.02.1962 oraz A/1580/212 z 12.05.1967 r.[21][22] Inną formą ochrony tych obszarów jest ustanowienie historycznego centrum miasta, w nieco szerszym obszarowo zakresie niż wyżej wskazany zespół urbanistyczny, jako pomnik historii[23][24]. Samo miasto włączyło ten obszar jako cenny i wymagający ochrony do Parku Kulturowego "Stare Miasto", który zakłada ochronę krajobrazu kulturowego oraz uporządkowanie, zachowanie i właściwe kształtowanie krajobrazu kulturowego oraz historycznego charakteru najstarszej części miasta[25].

Obiekty zabytkowe
obiekt, położenie powstanie, nr rej.[a] fotografia
strona zachodnia
Zespół klasztoru Szpitalników z Czerwona Gwiazdą, obecnie część Zakład Narodowy im. Ossolińskich, część kościół rektorski św. Macieja z duszpasterstwem
założenie przestrzenne
ulica Szewska 37[5][26]
lata 1676-1715, po 1949 r.
gez, mpzp[5]
Budynek klasztorny w zespole Klasztoru Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, obecnie budynek parafii św. Macieja
plac Biskupa Nankiera 17[5][27][28]
1675 r., po 1945 r.
A/3140/112 z dnia 14.02.1962 r.[5][27][29][28]
Klasztor Szpitalników z Czerwoną Gwiazdą, następnie Gimnazjum św. Macieja, obecnie Zakład Narodowy imienia Ossolińskich "Ossolineum"
ulica Szewska 37[5][29][30]
lata 1676-1715 (projekt J. Baptiste Mathey (Mathieu), po 1949 r., 2002 r. (remont)
A/3134/159 z dnia 15.02.1962 r.[5][29][30]
strona wschodnia
Kościół i klasztor Klarysek pw. św. Klary, od 1810 r. kościół i klasztor Urszulanek pod wezwaniem św. Klary i św. Jadwigi
założenie przestrzenne
plac Biskupa Nankiera 16[5][31]
lata 1257-1260, XIV wiek, lata 1689-1702, około 1820-1847 r., 1866 r., 1902 r., remonty: lata 1857-1858, 1888 r., 1933 r., lata 50.-70. i 90. XX wieku
gez, mpzp[5]
Budynek mieszkalno-pomocniczy, obecnie Duszpasterstwo rzymsko-katatolickie parafii Najświętszego Imienia Jezus p/kl Uniwersyteckim
plac Biskupa Nankiera 16a[5][32]
lata 70. XIX wieku
gez, mpzp[5]
Klasztor Klarysek św. Klary, od 1810 r. - klasztor ss Urszulanek, Zespół Szkół Urszulańskich
plac Biskupa Nankiera 16[5][33][34]
lata 1257-1260, XIV wiek, lata 1689-1702, około 1820-1847, 1866 r., 1902 r., remonty: lata 1857-1858, 1888 r., lata 60.-70. XX wieku, 1997 r., lata 2002-2003
A/3141/111 z dnia 14.02.1962 r.[5][33][34]
Fragment muru obronnego, obecnie fragment elewacji i ogrodzenia Biblioteki Zakładu imienia Ossolińskich
ulica Grodzka 11[5][35][36]
XIII wiek, XX wiek
A/5292/196 z dnia 30.12.1970 r.[5][35][36]

Baza TERYT

[edytuj | edytuj kod]
Wejście do ogrodu Ossolineum

Dane Głównego Urzędu Statystycznego z bazy TERYT, spis ulic (ULIC)[37]:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d ZDiUM ulice 2020 ↓, poz. 6514 (Zaułek Ossolińskich).
  2. SIP 2020 ↓, Osiedla Wrocławia.
  3. a b c SIP 2020 ↓, Mapa podstawowa.
  4. a b c d e f Uchwała RMWr 1999 ↓, § 1, załącznik.
  5. a b c d e f g h i j k l m n o p SIP 2020 ↓, GEZ.
  6. a b c d e Harasimowicz 2006 ↓, s. 372 (Klasztor Klarysek).
  7. a b Antkowiak 1970 ↓, s. 159-162 (Pl. Nankiera).
  8. a b c d Eysymontt 2008 ↓, s. 23.
  9. Harasimowicz 2006 ↓, s. 251 (Grodzka).
  10. Harasimowicz 2006 ↓, s. 718-719 (Promenada Staromiejska).
  11. Urszulanki 2020 ↓, Historia, Liceum.
  12. a b Harasimowicz 2006 ↓, s. 372 (Klasztor Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą).
  13. Harasimowicz 2006 ↓, s. 1008-1009 (Narodowy im. Ossolińskich).
  14. Harasimowicz 2006 ↓, s. 236 (Gimnazjum św. Macieja).
  15. SIP 2020 ↓, Mapa własności, dz. Stare Miasto, AR_26, 23.
  16. ZDiUM sygnalizacja 2020 ↓, poz. 25.
  17. SIP 2020 ↓, Mapa własności, dz. Stare Miasto, AR_26, 9.
  18. wroclaw.pl 2020 ↓, schematy komunikacji.
  19. SIP 2020 ↓, Mapa przyrodnicza.
  20. SIP 2020 ↓, Demografia.
  21. NID 2020 ↓, s. 209.
  22. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 68.
  23. NID 2013 ↓.
  24. MP 1994 ↓.
  25. wroclaw.pl 2018 ↓.
  26. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5108.
  27. a b NID 2020 ↓, s. 227.
  28. a b ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5109.
  29. a b c NID 2020 ↓, s. 213.
  30. a b ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5112.
  31. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5103.
  32. ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5106.
  33. a b NID 2020 ↓, s. 212.
  34. a b ZW 2020 ↓, GEZ poz. 5105.
  35. a b NID 2020 ↓, s. 214.
  36. a b ZW 2020 ↓, GEZ poz. 1906.
  37. GUS 2020 ↓, ULIC.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]