Przejdź do zawartości

wydawać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wydawać (język polski)

kucharz wydaje (1.6) obiad
wymowa:
IPA[vɨˈdavaʨ̑], AS[vydavać] ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) wydatkować pieniądze w celu zakupu czegoś
(1.2) oddawać pieniądze jako resztę
(1.3) nakazywać coś w zdecydowanej formie (np. polecenie, wyrok itp.)
(1.4) ujawniać kogoś lub czyjąś działalność w złej intencji, zdradzać kogoś
(1.5) publikować coś
(1.6) przekazywać coś komuś
(1.7) sprawić, aby córka poślubiła kogoś
(1.8) obwieszczać, ustanawiać coś publicznie (np. uchwałę, zarządzenie itp.)
(1.9) wydzielać coś, wydobywać z siebie

czasownik zwrotny wydawać się

(2.1) sprawiać jakieś wrażenie, przedstawiać się w jakiś sposób
(2.2) mieć jakieś wrażenie, sądzić coś
(2.3) wychodzić na jaw, zostawać ujawnionym
(2.4) zdradzać się z czymś
(2.5) (o kobiecie) wychodzić za mąż
odmiana:
(1.1-8) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Wydawała nasze pieniądze, nie pytając się o nasze zdanie.
(1.2) Zawsze wydaje mi resztę co do grosza.
(1.3) Dowódca wydawał rozkazy, a żołnierze je wykonywali.
(1.4) W czasie wojny wydawał wrogom nawet swoich najbliższych przyjaciół.
(1.5) Moje książki wydawane w wielu krajach.
(1.6) Wydał mu towar na podstawie zlecenia.
(1.7) Rodzice chcą wydać za bogatego człowieka.
(1.8) Minister wydał rozporządzenia wykonawcze do ustawy.
(2.1) Wydawał się być dobrym człowiekiem.
(2.1) Nic nie jest takie, jakie się wydaje[1].
(2.2) Wydawało mi się, że widzę ducha.
składnia:
kolokacje:
(1.7) wydawać za mąż
(1.9) wydawać dźwięk
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wydatek m, wydawnictwo n, wydawca m, wydawczyni ż, wydawka ż, wydatkowość ż, wydatkowanie n, wydawanie n, wydanie n
czas. wydatkować ndk., wydać dk.
przym. wydawniczy, wydatkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: