Przejdź do zawartości

sprawiać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

sprawiać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˈspravʲjät͡ɕ], AS[spravʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. sprawić)

(1.1) powodować, by coś się stało
(1.2) przen. kupować
(1.3) przest. przygotowywać
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Co miesiąc sprawia sobie nowe buty.
składnia:
kolokacje:
(1.3) sprawiać rybę / kurczaka
synonimy:
(1.1) powodować, robić
(1.2) załatwiać
(1.3) przygotowywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sprawa ż, sprawstwo n, sprawca m, sprawczyni ż, sprawianie n, sprawienie n, sprawunek m
czas. sprawić dk.
przym. sprawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: