Przejdź do zawartości

eksplikować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

eksplikować (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌɛksplʲiˈkɔvat͡ɕ], AS[eksplʹikovać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) książk. wyjaśniać, tłumaczyć, interpretować, uzasadniać[1]
(1.2) daw. tłumaczyć, przekładać[1]

czasownik zwrotny

(2.1) daw. wojsk. rozwijać się, rozciągać się (na linii bitewnej)[1]
(2.2) daw. tłumaczyć się[1]
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
(2.1-2) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Oto na prawo widać liczne szlachty grono: / Pewnie ich przed sejmikiem na ucztę sproszono. / Czeka nakryty stolik; nikt gości nie sadza, / Stoją kupkami, każda kupka się naradza. / Patrzcie, w każdej kupce stoi w środku człowiek, / Z którego ust otwartych, z podniesionych powiek, / Rąk niespokojnych, widać - mówca; cóś tłomaczy, / I palcem eksplikuje, i na dłoni znaczy.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.2) gw. eśplikować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. eksplikowanie n, daw. ekplikacja ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1-2) franc. expliquer < łac. explicorozwijać, rozkładać; wyjaśniać < łac. ex- + plicoroz-, od- + zwijać
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyjaśniać
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tłumaczyć
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozwijać się
(2.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tłumaczyć się
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „eksplikować” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 681.
  2. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz, księga XII