wielkopolski

wielkopolski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvʲjɛlkɔˈpɔlsʲci], AS: [vʹi ̯elkopolsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Wielkopolski, związany z Wielkopolską

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wielkopolski		wielkopolska	wielkopolskie	wielkopolscy	wielkopolskie
dopełniacz	wielkopolskiego		wielkopolskiej	wielkopolskiego	wielkopolskich
celownik	wielkopolskiemu		wielkopolskiej	wielkopolskiemu	wielkopolskim
biernik	wielkopolskiego	wielkopolski	wielkopolską	wielkopolskie	wielkopolskich	wielkopolskie
narzędnik	wielkopolskim		wielkopolską	wielkopolskim	wielkopolskimi
miejscownik	wielkopolskim		wielkopolskiej	wielkopolskim	wielkopolskich
wołacz	wielkopolski		wielkopolska	wielkopolskie	wielkopolscy	wielkopolskie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Pierwszy edykt tolerancyjny wobec Żydów wydał książę wielkopolski Bolesław Pobożny w 1264 roku.

(1.1) Z piw wielkopolskich za najlepsze uchodziło niedrogie, lekkie, nieco musujące piwo grodziskie z Grodziska Wielkopolskiego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) Borek Wielkopolski • Gorzów Wielkopolski • Grodzisk Wielkopolski • Janowiec Wielkopolski • Krzyż Wielkopolski • Książ Wielkopolski • Ostrów Wielkopolski • powstanie wielkopolskie

synonimy:

(1.1) skr. wielkop., wielkopol., wlkp.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wielkopolska ż, Wielkopolanin m, Wielkopolanka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. wielkop. • wielkopol. • wlkp.

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) velkopolský
• kaszubski: (1.1) wiôlgòpòlsczi
• niemiecki: (1.1) großpolnisch
• rosyjski: (1.1) великопольский
• słowacki: (1.1) veľkopoľský

źródła: