Przejdź do zawartości

wtorek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wtorek (język polski)

[edytuj]
wymowa:
​?/i, IPA: [ˈftɔrɛk], AS: [ftorek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) drugi dzień tygodnia
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikwtorekwtorki
dopełniaczwtorkuwtorków
celownikwtorkowiwtorkom
biernikwtorekwtorki
narzędnikwtorkiemwtorkami
miejscownikwtorkuwtorkach
wołaczwtorkuwtorki
przykłady:
(1.1) Spotkajmy się we wtorek po południu.
(1.1) Mamusia nie mogła doczekać się wtorków, bardzo lubiła spotkania w klubie seniora.
składnia:
kolokacje:
(1.1) we wtorek • w zeszły / przyszły wtorek • co wtorek
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) dzień
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. wtorkowy, wtóry
licz. wtóry
rzecz. wtórnik mrz
związki frazeologiczne:
tłusty wtorek
etymologia:
pol. wtóry → „drugi”
uwagi:
zobacz też: poniedziałek • wtorek • środa • czwartek • piątek • sobota • niedziela
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wtorek&oldid=8483126”