ธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักร พุทธศักราช 2502
หน้าตา
ธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักร พุทธศักราช 2502 | |
---|---|
ข้อมูลทั่วไป | |
ผู้ลงนาม | พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร |
วันลงนาม | 28 มกราคม พ.ศ. 2502 |
ผู้ลงนามรับรอง | จอมพล สฤษดิ์ ธนะรัชต์ (หัวหน้าคณะปฏิวัติ) |
วันลงนามรับรอง | 28 มกราคม พ.ศ. 2502 |
วันประกาศ | 28 มกราคม พ.ศ. 2502 [1] (ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๗๖/ตอนที่ ๑๗/หน้า ๑/๒๘ มกราคม ๒๕๐๒) |
วันเริ่มใช้ | 28 มกราคม พ.ศ. 2502 |
ท้องที่ใช้ | ราชอาณาจักรไทย |
การร่าง | |
ชื่อร่าง | ธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักร พุทธศักราช 2502 |
ผู้ยกร่าง | สภาร่างรัฐธรรมนูญ |
การยกเลิก | |
ประกาศใช้ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2511 | |
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง | |
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2475 แก้ไขเพิ่มเติม พุทธศักราช 2495 คำสั่งและประกาศของคณะปฏิวัติปี พ.ศ. 2501-2502 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2511 |
ธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักร พุทธศักราช 2502 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยฉบับที่ 7 ประกาศใช้เมื่อวันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2502 โดยมี จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ หัวหน้าคณะปฏิวัติเป็นผู้ลงนามรับสนองพระบรมราชโองการ
โดยธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักรฉบับนี้มีทั้งสิ้น 20 มาตราโดยมาตราที่สำคัญที่สุดคือมาตรา 17 ที่ได้ให้อำนาจของนายกรัฐมนตรีทั้งในทางบริหาร นิติบัญญัติ และตุลาการ
ธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักรฉบับนี้ประกาศใช้มายาวนานถึง 9 ปี 4 เดือน 23 วันจึงได้ถูกยกเลิกไปเมื่อได้มีการประกาศใช้ รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2511 เมื่อวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2511
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักร พุทธศักราช ๒๕๐๒ ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๗๖ ตอน ๑๗ ก พิเศษ หน้า ๑ ๒๘ มกราคม พ.ศ. ๒๕๐๒